Uznanie za wewnatrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia towarów drogą lotniczą z terytorium (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18.05.2012 r. (data wpływu 21.05.2012 r.) uzupełnionym w dniu 10.07.2012 r. (data wpływu 13.07.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28.06.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnatrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia towarów drogą lotniczą z terytorium kraju na terytorium Hiszpanii oraz stawki podatku mającej zastosowanie do tej transakcji ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnatrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia towarów drogą lotniczą z terytorium kraju na terytorium Hiszpanii oraz stawki podatku mającej zastosowanie do tej transakcji.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10.07.2012 r., złożonym w dniu 10.07.2012 r. (data wpływu 13.07.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28.06.2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) skupuje używaną, zepsutą, niepotrzebną złotą i srebrną biżuterię na terenie kraju. Spółka rozważa sprzedaż towarów podmiotowi z Hiszpanii. Hiszpański nabywca posiadać będzie ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez hiszpańską administrację. Wywóz towarów na rzecz hiszpańskiego nabywcy, w celu dostawy sprzedanych mu towarów, byłby realizowany z wykorzystaniem bezpośredniego transportu lotniczego. Sam transport rozpoczynałby się w Polsce w krajowym porcie lotniczym i kończył w Hiszpanii. Organizacją wysyłki zajmowałaby się Spółka lub podmiot świadczący usługi przewozowe (spedycyjne) na jej rzecz. Spółka byłaby zlecającym wywóz i to na nią wystawione byłyby lotnicze dokumenty przewozowe (spedycyjne) tj. lotniczy list przewozowy (lub spedycyjny) (AWB), wystawiony przez przewoźnika (spedytora) realizującego wywóz na rzecz Spółki, z którego będzie wynikać, że towar ze Spółki został wysłany do hiszpańskiego nabywcy. Na potwierdzenie wspólnotowej dostawy towarów Spółka oprócz faktury sprzedaży, posiadać będzie dokumenty przewozowe oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, określać będzie z czego składała się konkretna przesyłka, wskazując na rodzaj dostarczanej biżuterii (np. srebny wisiorek, złoty pierścionek).

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Spółka wskazała, iż jest podatnikiem zarejestrowanym celem dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ponadto wskazała, że z lotniczego listu przewozowego nie będzie wynikać, iż towar będący przedmiotem dostawy został odebrany przez nabywcę. Spółka dysponować będzie jednak potwierdzeniem nadania i odbioru samej przesyłki, nieokreślającym rodzaju dostarczanego towaru. Na potwierdzeniu odbioru będzie wskazany hiszpański odbiorca, (tj. nabywca towaru), który na tym dokumencie potwierdzi otrzymanie przesyłki. Na potwierdzenie wspólnotowej dostawy towarów Spółka, oprócz ww. dokumentów oraz faktury sprzedaży, posiadać będzie oświadczenie hiszpańskiego nabywcy, iż towar, na którego sprzedaż została wystawiona konkretna faktura, został mu doręczony w danym daniu. Ponadto Spółka będzie posiadać dokumenty przewozowe oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, określać będzie, z czego składała się konkretna przesyłka, wskazując na rodzaj dostarczanej biżuterii (np. srebrny wisiorek, złoty pierścionek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja przedstawiona w stanie faktycznym stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów? Czy Spółka może do przedstawionej transakcji zastosować stawkę 0% podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenie przyszłe opisane we wniosku należy uznać po jej stronie za wspólnotową dostawę towarów, z racji której będzie ona uprawniona do zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu dostawy towarów.

Art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), wskazuje że przez wewnąrzwspólnotowa dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ww. ustawy. Artykuł 42 ust 1 ustawy o VAT stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, podlega opodatkowaniu wstawce 0%. Natomiast w pkt 1 i 2 art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca przedstawił warunki, jakie powinna spełnić wewnątrzwspólnotowa dostawa, aby zastosować 0% stawkę podatku VAT w odniesieniu do danej transakcji. Wśród warunków przewidzianych dla zastosowania stawki 0% wymaganym jest zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 posiadanie dokumentów wyszczególnionych w ust. 3 ww. artykułu.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, wspólnotową dostawą towarów jest więc wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w celu wykonania m. in. dostawy towarów. Przy czym nabywca towarów w ramach tej transakcji posiadać będzie ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez hiszpańską administrację. Natomiast wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty, które będą potwierdzać dostarczenie towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspóinotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Takimi dokumentami, są kopia faktury, dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (w przypadku, gdy przewóz będzie zlecany przewoźnikowi) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, którymi spółka będzie dysponować. Przedstawiona w stanie faktycznym transakcja stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, ponieważ zużyta biżuteria zostanie wywieziona z terytorium kraju (tj. Polski) na terytorium innego państwa członkowskiego (Hiszpania), w celu wykonania jej dostawy dla hiszpańskiego nabywcy. Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% do tej transakcji, gdyż hiszpański nabywca posiadać będzie numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez hiszpańską administrację, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto sam wywóz zużytej biżuterii będzie potwierdzony:

• fakturą VAT wystawianą przez Spółkę, której kopia będzie w posiadaniu Spółki;
  

• lotniczym listem przewozowym wystawionym przez przewoźnika (spedytora) realizującego wywóz na rzecz Spółki, z którego będzie wynikać, że towar ze Spółki został wysłany do hiszpańskiego nabywcy;
  

• potwierdzeniem nadania i odbioru przesyłki, w którym wskazany jest odbiorca;
  

• oświadczeniem odbiorcy, iż towar został mu doręczony w formie przesyłki;
  

• specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, określającą z czego składała się konkretna przesyłka, wskazującą na rodzaj dostarczanej biżuterii (np. srebrny wisiorek, złoty pierścionek).
  
  
  

Powyższy sposób wykazania wysłania towarów jest zgodny z art. 42 ust 1 pkt 1 i 2 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT i uprawnia do zastosowania do transakcji stawki 0% tego podatku.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Spółka będzie dokonywać transakcji wspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w 13 ust 1 ustawy o VAT. Natomiast dysponując ww. dokumentami, potwierdzającym wywóz, Spółka będzie uprawniona do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z ust 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
   
2. eksport towarów,
   
3. import towarów,
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
   
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
   
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
   
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja ? wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym celem dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca skupuje używaną, zepsutą, niepotrzebną złotą i srebrną biżuterię na terenie kraju. Spółka rozważa sprzedaż towarów podmiotowi z Hiszpanii. Hiszpański nabywca posiadać będzie ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wywóz towarów na rzecz hiszpańskiego nabywcy, w celu dostawy sprzedanych mu towarów, byłby realizowany z wykorzystaniem bezpośredniego transportu lotniczego. Sam transport rozpoczynałby się w Polsce w krajowym porcie lotniczym i kończył w Hiszpanii. Organizacją wysyłki zajmowałaby się Spółka lub podmiot świadczący usługi przewozowe (spedycyjne) na jej rzecz. Spółka byłaby zlecającym wywóz i to na nią wystawione byłyby lotnicze dokumenty przewozowe (spedycyjne) tj. lotniczy list przewozowy (lub spedycyjny) (AWB), wystawiony przez przewoźnika (spedytora) realizującego wywóz na rzecz Spółki

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż planowana przez Spółkę dostawa towarów wyczerpuje znamiona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem wywóz towarów następuje z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (Hiszpanii) na rzecz kontrahenta, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium tego państwa, towar opuszcza terytorium Polski w związku dostawą dokonywaną na rzecz kontrahenta z Hiszpanii tj. nabywcy towarów.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nabywanych na terenie kraju towarów, stanowić będzie u Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
   
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
   
2. kopia faktury,
   
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
   
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
   
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
   
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka rozważa sprzedaż towarów podmiotowi z Hiszpanii. Sam transport rozpoczynałby się w Polsce w krajowym porcie lotniczym i kończył w Hiszpanii. Organizacją wysyłki zajmowałaby się Spółka lub podmiot świadczący usługi przewozowe (spedycyjne) na jej rzecz. Spółka byłaby zlecającym wywóz i to na nią wystawione byłyby lotnicze dokumenty przewozowe (spedycyjne) tj. lotniczy list przewozowy (lub spedycyjny) (AWB), wystawiony przez przewoźnika (spedytora) realizującego wywóz na rzecz Spółki, z którego będzie wynikać, że towar ze Spółki został wysłany do hiszpańskiego nabywcy. Na potwierdzenie wspólnotowej dostawy towarów Spółka oprócz faktury sprzedaży, posiadać będzie dokumenty przewozowe oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, określać będzie, z czego składała się konkretna przesyłka, wskazując na rodzaj dostarczanej biżuterii (np. srebny wisiorek, złoty pierścionek). Jednakże z lotniczego listu przewozowego nie będzie wynikać, iż towar będący przedmiotem dostawy został odebrany przez nabywcę. Spółka dysponować będzie potwierdzeniem nadania i odbioru samej przesyłki, nieokreślającym rodzaju dostarczanego towaru. Na potwierdzeniu odbioru będzie wskazany hiszpański odbiorca (tj. nabywca towaru), który na tym dokumencie potwierdzi otrzymanie przesyłki. Ponadto na potwierdzenie wspólnotowej dostawy towarów Spółka oprócz ww. dokumentów oraz faktury sprzedaży, posiadać będzie także oświadczenie hiszpańskiego nabywcy, iż towar, na którego sprzedaż została wystawiona konkretna faktura, został mu doręczony w danym daniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski, a towar ten został odebrany przez nabywcę. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji ?dokumentu przewozowego?. Odwołując się do przepisów o międzynarodowym przewozie towarów, należy stwierdzić, że listem przewozowym jest dokument określający warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie z koleją umowy o przewóz, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy oraz Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym.

Wszystkie te dokumenty stanowią jedynie dowód zawarcia umowy przewozu, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, a nie stanowią - w przypadku kopii posiadanej przez dostawcę (nadawcę towaru) - jednoznacznego dowodu jego dostarczenia odbiorcy w innym kraju.

Zgodnie z art. 7 Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (Konwencja montrealska) z dnia 1999-05-28 (Dz. Urz. UE L 2001 Nr 194 str. 39) wskazuje opis lotniczego listu przewozowego

1. Lotniczy list przewozowy wystawia nadawca w trzech oryginalnych egzemplarzach.
   
2. Pierwszy egzemplarz oznaczony jest ?dla przewoźnika?; podpisuje go nadawca. Drugi egzemplarz oznaczony jest ?dla odbiorcy?; podpisują go nadawca i przewoźnik. Trzeci egzemplarz podpisuje przewoźnik, który wręcza go nadawcy po przyjęciu ładunku.
   
3. Podpisy przewoźnika i nadawcy mogą być drukowane lub w formie pieczęci.
   
4. Jeśli na żądanie nadawcy przewoźnik wystawia lotniczy list przewozowy, uważa się, że przewoźnik, do chwili dowodu przeciwnego, sporządził go w imieniu nadawcy.
   
   

Wynika z tego, że dostawca towaru samym takim dokumentem przewozowym nie jest w stanie wykazać faktu, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, bowiem na dokumencie tym nie będzie pokwitowania odbioru przez nabywcę.

Skoro podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, to w sytuacji, gdy Wnioskodawca posiada dokument przewozowy, na którym brak jest podpisu odbiorcy, uznać należy, że co do zasady spełniony jest warunek posiadania ?prawidłowego? dokumentu przewozowego. Jednak z dokumentów tych nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. W związku z powyższym, uwzględniając normę zawartą w ust. 11 art. 42, katalog podstawowy dokumentów z ust. 3 tego artykułu może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami.

Jeżeli Wnioskodawca, co do zasady posiada podstawowe dokumenty wymagane dla prawidłowej dokumentacji dostawy wewnątrzwspólnotowej, lecz nie wynika z nich jednoznacznie fakt dostarczenia towarów do nabywcy w państwie ich przeznaczenia, to powinien wykazać się dodatkowymi dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 249), o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca oprócz faktury i specyfikacji wysyłanego towaru będzie posiadał dokument przewozowy AWB, z którego nie będzie wynikać, że towar został dostarczony do nabywcy. Zatem posiadanie przez Wnioskodawcę ww. dokumentów nie potwierdza jednoznacznie przemieszczenia towarów do nabywcy. Spółka dysponować będzie potwierdzeniem nadania i odbioru samej przesyłki. Na potwierdzeniu odbioru będzie wskazany hiszpański odbiorca (tj. nabywca towaru), który na tym dokumencie potwierdzi otrzymanie przesyłki. Ponadto na potwierdzenie wspólnotowej dostawy towarów Spółka oprócz posiadać będzie oświadczenie hiszpańskiego nabywcy, iż towar, na którego sprzedaż została wystawiona konkretna faktura, został mu doręczony w danym daniu.

Analiza powyższego pozwala uznać, iż posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja, w sposób wystarczający potwierdza fakt przemieszczenia towarów z terytorium Polski oraz ich otrzymania przez finalnego odbiorcę w innym niż Polska państwie członkowskim.

A zatem wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów udokumentowana w przedstawiony sposób uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

Reasumując transakcja wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium Hiszpanii dokonywana w związku z dostawą towarów przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta hiszpańskiego stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która będzie opodatkowana stawką 0% w związku z posiadaniem przez Spółkę właściwych dokumentów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.