Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na inwestycje kapitałowe (w efekcie na zakup certyfikatów (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2012 r., do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskaniem pożyczki w banku na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało opisane następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w 2011 roku dokonał zakupu certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym (FIZ).

Wnioskodawca zaciągnął pożyczkę lombardową w banku z przeznaczeniem na wydatkowanie na inwestycje kapitałowe. Otrzymane środki Wnioskodawca przeznaczył na zakup certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym.

Z otrzymaniem tej pożyczki wiązała się konieczność poniesienia jednorazowych opłat związanych z jej udzieleniem ? prowizji od udzielenia pożyczki, oraz opłat o stałym powtarzalnym charakterze - odsetki oraz koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia. W szczególności, ustanowienie wymaganego przez bank zabezpieczenia było warunkiem niezbędnym przyznania i wypłaty kwoty pożyczki. Zgodnie z wymaganiami określonymi w umowie pożyczki, zabezpieczeniem jej spłaty jest nieodwołalna blokada na rzecz banku określonej ilości sztuk akcji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych w Domu Maklerskim (blokada na rachunku Wnioskodawcy prowadzonym przez Dom Maklerski). Opłatę za dokonanie tego zabezpieczenia (blokady), Wnioskodawca uiszcza na rzecz Domu Maklerskiego. Po spełnieniu wszystkich warunków otrzymania pożyczki, Wnioskodawca otrzymał jej kwotę na własny rachunek bankowy następnie, wydatkował środki pieniężne zgodnie z ich przeznaczeniem bezpośrednio z tego rachunku bankowego lub za pośrednictwem innego rachunku bankowego (należącego do Wnioskodawcy), z którego dokonano zapłaty za wyemitowane certyfikaty inwestycyjne. Kwoty wpływów i wypływów środków pieniężnych z pożyczki są potwierdzone kopiami wyciągów bankowych.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać certyfikaty inwestycyjne lub, też dokonać realizacji wynikających z nich praw, w szczególności żądać ich umorzenia przez FIZ i dokonania z tego tytułu wypłaty do Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych poniesione przez Wnioskodawcę, a obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie blokady na papierach wartościowych zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim, stanowią koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w części, w jakiej pożyczka ta została wydatkowana na ich zakup...
2. Czy opłata za ustanowienie zabezpieczenia spłaty pożyczki, poprzez dokonanie blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim stanowi koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w całości, czy w części przypadającej proporcjonalnie do tej części pożyczki, która została wydatkowana na zakup certyfikatów inwestycyjnych...
3. Czy koszty związane z uzyskaniem pożyczki na inwestycje kapitałowe (w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych) obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie zabezpieczenia na określonych papierach wartościowych zdeponowanych w Domu Maklerskim, potrącane będą do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalania dochodu ze sprzedaży/umorzenia tych certyfikatów inwestycyjnych, czy też na bieżąco w roku, w którym zostały zapłacone...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3, natomiast w zakresie pytań nr 1 i nr 2, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 3) - koszty związane z uzyskaniem pożyczki na inwestycje kapitałowe (w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych), obejmujące prowizje bankowe, zapłacone odsetki i opłatę za ustanowienie zabezpieczenia (blokady na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy prowadzonym w Domu Maklerskim), potrącane będą w momencie ustalania dochodu ze sprzedaży/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych, zakupionych uprzednio przez Wnioskodawcę z pożyczonych środków.

Uzasadniając stanowisko w zakresie pytania nr 3 Wnioskodawca stwierdza:

Z treści art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wynika, że koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Z kolei ust. 5 art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Dalej ust. 6 wskazuje, że zasady określone w ust. 5 - 5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi, te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Biorąc treść powyższych przepisów pod uwagę, należy wywieść, iż terminem potrącalności kosztów uzyskania przychodów dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest, co do zasady rok, w którym zostały takie koszty poniesione, natomiast osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą stosują regulacje ust. 5 lub 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w konsekwencji również ust. 5a i 5b ww. ustawy), tj. dokonują rozróżnienia na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz inne, niż bezpośrednio związane z przychodami i dokonują odpowiedniego ujęcia kosztów w rachunku podatkowym danego roku.

Tym samym oznacza to, że klasyfikacja kosztów uzyskania przychodów na bezpośrednio związane z przychodami i inne, niż bezpośrednio związane z przychodami nie ma racji bytu w stosunku do osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, tym samym nie prowadzą ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zważyć również należy, iż w przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, ogólna zasada potrącalności kosztów uzyskania przychodów, wyrażona w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajdzie zastosowania. Ustawodawca ustanowił bowiem uregulowania szczególne, co do określenia momentu zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Zarówno z treści art. 30b ust. 2 pkt 1) oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że koszty związane z objęciem lub nabyciem papierów wartościowych, potrącane są dopiero nadzień odpłatnego zbycia takich walorów. Oznacza to, że dla ustalenia dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest ważny termin poniesienia danego kosztu, ale data zbycia walorów, do których dane koszty się odnoszą. Biorąc pod uwagę, że w przypadku osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej ustawodawca, nie dokonuje rozróżnienia na koszty bezpośrednio i pośrednio związane z osiągnięciem przychodów należy uznać, że w przypadku takiej osoby fizycznej oba rodzaje poniesionych kosztów związanych z nabyciem papierów wartościowych mogą stać się kosztem uzyskania przychodów dopiero na moment ich zbycia lub realizacji wynikających z nich praw. W konsekwencji oznacza to, że w przypadku osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z tytułu zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych, tj. cena i koszty pozyskania finansowania na ich zakup, mogą być uznane za koszty podatkowe dopiero w momencie zbycia/umorzenia tych certyfikatów, a nie w momencie ich faktycznej zapłaty. To, że koszty związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę pożyczki na inwestycje kapitałowe, a w efekcie na zakup certyfikatów inwestycyjnych (tj. koszty prowizji bankowych, zapłaconych odsetek oraz opłaty za ustanowienie zabezpieczenia w postaci zablokowania określonych papierów wartościowych na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy w Domu Maklerskim), stanowią koszty związane z nabyciem samych certyfikatów inwestycyjnych, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości. Co więcej koszty te, zostały poniesione w celu uzyskania konkretnego przychodu, tj. przychodu ze zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych nabytych wcześniej za pożyczone środki. Pożyczka została bowiem udzielona Wnioskodawcy na ten konkretny, a nie inny cel i została wykorzystana zgodnie z jej przeznaczeniem.

W konsekwencji, rozpoznanie tychże kosztów, jako kosztów uzyskania przychodów nie może nastąpić w inny sposób jak tylko poprzez ich bezpośrednie odniesienie do uzyskanego przychodu z tytułu odpłatnego zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych, tj. odniesienie w koszty podatkowe następuje w dopiero w momencie osiągnięcia przychodu ze zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w stosunku do wszystkich poniesionych w związku z osiągnięciem tego przychodu kosztów, a więc i ?ceny? certyfikatów inwestycyjnych i kosztów finansowania pozyskanego na ich zakup.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ujęcie kosztów związanych z zaciągnięciem pożyczki na zakup certyfikatów inwestycyjnych, tj. prowizji, zapłaconych odsetek oraz opłaty za ustanowienie zabezpieczenia na rachunku papierów wartościowych Wnioskodawcy, powinno mieć miejsce w momencie wyliczenia zrealizowanego na danej inwestycji dochodu czy straty, tj. na moment zbycia/umorzenia certyfikatów inwestycyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, tym samym nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest bowiem sam przepis prawa.

Natomiast, zgodnie z zasadą dochodzenia do prawdy materialnej wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest bowiem postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Stąd ustalenie prawdy obiektywnej (materialnej), nie jest tu możliwe w sposób ścisły, jak można tego wymagać na gruncie postępowania podatkowego. Zatem, w toku ewentualnego postępowania podatkowego, ciężar udowodnienia okoliczności (elementów opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego), na które powołuje się podatnik, spoczywać będzie na samym zainteresowanym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPB2/415-185/12-2/MP, interpretacja indywidualna

IPTPB2/415-185/12-3/MP, interpretacja indywidualna