Czy grunt będący przedmiotem dzierżawy należy traktować jako teren niezabudowany inny niż teren (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniach 13 stycznia i 10 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 16 lutego 2009 r. zawarł na okres 30 lat umowę dzierżawy gruntów o pow. 1,6888 ha, które w rejestrze gruntów oznaczone są jako pastwiska trwałe, grunty rolne oraz rowy. Warunki umowy umożliwiają dzierżawcy m.in. wzniesienie i wybudowanie na dzierżawionym gruncie elektrowni wiatrowych, położenie wymaganych kabli i przyłączy, wykonanie niezbędnych stacji pomiarowych, rozdzielczych oraz stacji trafo, wzniesienie wież meteorologicznych. Umowa dzierżawy wskazuje, że elektrownia wiatrowa, przyłącza, urządzenia rozdzielcze i pomiarowe, urządzenia przesyłowe, materiały budowlane, a także pozostałe instalacje i urządzenia pozostaną własnością dzierżawcy i nie będą w sposób trwały związane z gruntem. Jednocześnie Wnioskodawca jako wydzierżawiający może wykorzystywać w celach rolniczych obszary niewyłączone, kiedy dzierżawca ich nie użytkuje. Dla terenu objętego umową dzierżawy opracowany został plan zagospodarowania przestrzennego, wg którego obszar będący przedmiotem dzierżawy znajduje się w granicach terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi, oznaczonego na rysunku planu symbolem R, dla którego ustalono przeznaczenie:

1. tereny rolne,
2. jako przeznaczenie podstawowe terenów przyjmuje się utrzymanie dotychczasowego rolniczego sposobu użytkowania,
3. w granicach terenów dopuszcza się lokalizację podziemnych i naziemnych sieci i urządzeń infrastruktury oraz dróg dojazdowych, związanych z eksploatacją elektrowni wiatrowych, zgodnie z wymogami obowiązujących w tym zakresie norm i odrębnych przepisów branżowych,
4. dopuszcza się wykorzystanie terenu pod budowę tymczasowych placów i dróg montażowych związanych z realizacją elektrowni wiatrowych,
5. po zakończeniu robót budowlanych montażowych, związanych z realizacją elektrowni wiatrowych, obowiązuje przywrócenie stanu terenu, umożliwiającego kontynuację rolniczego użytkowania,
6. w granicach terenu obowiązuje zakaz lokalizacji budynków mieszkalnych, w tym również w zabudowie zagrodowej związanej z produkcją rolną.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 10 lutego 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż biorąc pod uwagę wytyczne planu zagospodarowania przestrzennego nie ma możliwości wybudowania elektrowni wiatrowych bez zmiany obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotowego terenu.

Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie dotyczące celu zawartej umowy dzierżawy, poinformował, iż w § 1 ust. 5 umowy dzierżawy znalazł się zapis ? dzierżawca oświadcza, że wydzierżawia grunt będący przedmiotem dzierżawy dla potrzeb elektrowni wiatrowej, a wydzierżawiający przyjmuje do wiadomości i wyraża zgodę na to, aby dzierżawca posiadał wyłączne prawo do zabudowania gruntu dla potrzeb elektrowni wiatrowej oraz wzniesienia, wybudowania, instalacji prowadzenia, naprawy, utrzymania na nim elektrowni wiatrowej w celu jej wykorzystania do wytwarzania energii elektrycznej?.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż przedmiot umowy szczegółowo określa § 3 umowy załączonej do pisma uzupełniającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy grunt będący przedmiotem dzierżawy należy traktować jako teren niezabudowany inny niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, a tym samym czy wydzierżawienie przez Wnioskodawcę tego terenu jest zwolnione od podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydzierżawiony teren, zgodnie z ewidencją gruntów stanowi użytki rolne, istniejący plan zagospodarowania przestrzennego wskazuje, iż jest to teren rolny, a jego podstawowe przeznaczenie to utrzymanie dotychczasowego rolniczego sposobu użytkowania. Dlatego też należy traktować go jako teren niezabudowany inny niż budowlany i przeznaczony pod zabudowę. Tym samym wydzierżawiając opisany teren, którego wraz z małżonką jest Pan właścicielem na prawach wspólności ustawowej, Wnioskodawca nie ma obowiązku uiszczania podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia przepisów art. 8 ust.

1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od wykonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336). Od 1 stycznia 2010 r. kwestie tę reguluje § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224 poz. 1799).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia ?cele rolnicze?. W art. 2 pkt 15 zdefiniowana została wyłącznie działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnię drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic i entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji, uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do wymienionej w art. 2 pkt 15 cyt. ustawy działalności rolniczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz uzupełnienia do tego wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy na okres 30 lat. Przedmiotem dzierżawy jest grunt, który zgodnie z zapisem w umowie wykorzystywany jest pod zabudowę elektrowni wiatrowej wraz z instalacjami związanymi z realizacją i eksploatacją elektrowni a dzierżawca zgadza się na wykorzystanie przez wydzierżawiającego do celów rolniczych obszarów niewyłączonych w okresach, w których dzierżawca ich nie użytkuje.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że dzierżawa gruntów użytkowanych na cele inne niż rolnicze nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. lecz podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.