Czy Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem nieruchomości gruntowych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 20 sierpnia 2014 r. (?Umowa?), Wnioskodawca nabył prawo własności działek gruntu o łącznym obszarze 298,7043 ha oraz prawo użytkowania wieczystego działek gruntu o łącznym obszarze 9,8076 ha (?Nieruchomość?), w celu wybudowania na Nieruchomości parku elektrowni wiatrowych wraz z techniczną infrastrukturą towarzyszącą (m.in. urządzeniami infrastruktury technicznej, drogami dojazdowymi, placami manewrowymi). Działki gruntu wchodzące w skład Nieruchomości stanowią tereny niezabudowane, za wyjątkiem działek o numerach 63/1, 69/1 i 186, na których znajdują się obiekty budowlane i pozostałości po dawnych siedliskach, które sprzedawca zobowiązał się rozebrać i usunąć w terminie do dnia 31 grudnia 2014 roku.

Zgodnie z zaświadczeniem Wójta Gminy z dnia 30 lipca 2014 r. w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (?MPZP?), grunty będące przedmiotem umowy sprzedaży i umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego zostały zakwalifikowane jako:

1. nieruchomość, położona w miejscowości J. oznaczona numerami działek:

• 66 stanowi w części tereny rolnicze ? 3R, w pozostałej części tereny eksploatacji powierzchniowej lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? PG/EW,

• 553 stanowi teren eksploatacji powierzchniowej lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? PG/EW,

• 68, 69, 70, 71, 72, 73 stanowią w części tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe 2R/EW, w pozostałej części tereny rolnicze ? R,

• 122/1, 123/1, 123/2, 122/2, 124, 125, 127, 128/1, 128/2, 129, 130, 131, 132, 133,184, 185, 186, 187, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, 200, 202, 201, 203, 204, 205, 206/2, 206/1, 207, 208, 209, 212, 393, 396, 399, 402/1, 402/2, 405, 408, 411, 414, 417, 420, 423, 429, 433, 436, 439, 442, 445, 448, 454, 457, 460 stanowią tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? 2R/EW,

• 119, 120, 387, 388, 394, 397, 400, 403/1, 403/2, 406, 409, 412, 415, 418, 421, 424, 427/3, 427/4, 430, 434, 437, 440, 443, 446, 449, 451, 452, 455, 458, 461 stanowią tereny eksploatacji powierzchniowej lub infrastruktury technicznej ?elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ?1R/EW;

2. nieruchomość położona w miejscowości A. oznaczona numerami działek:

• 4/2,1/4 stanowią tereny rolnicze ? 3R,

• 37/5, 39/2, 61/2 97, 98, 103,192, 63/1, 66/1, 69/1, 187, 188, 189, 18/9 stanowią tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? R/EW,

• 185 stanowi tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe 2R/EW oraz tereny rolnicze ? 8R i lasów ? 10ZL,

• 186 stanowi tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? 2R/EW oraz tereny rolnicze ? 7R i lasów ? 9LZ, 8LZ, 7LZ, 6LZ,

• 190 stanowi tereny rolnicze lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ?elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? 1R/EW oraz tereny rolnicze ? 2R lub infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe ? R/EW;

3. nieruchomość położona w miejscowości J. oznaczona numerami działek:

• 48, 49, 52, 53, 54, 55/2, 57, 58, 60, 61/1, 62/1, 63/1, 64/2, 65/2, 66/3, 67/3,68/3, 69/2, 70/2, 7112, 72/2, 73/2, 74/2, 75/2, 76/2, 96/2 stanowią tereny rolnicze ? R,

• 50, 51/1 stanowią tereny infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka,

• 51/2 stanowi w części tereny infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka w pozostałej części stanowi tereny rolnicze ? R.

Z powyższych zapisów MPZP wynika, że znaczna część nabytych działek gruntu ma przeznaczenie mieszane, tj. stanowią ?tereny rolnicze LUB tereny eksploatacji powierzchniowej LUB infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe LUB tereny lasów?. Według zapisów Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (uchwała Rady Gminy Nr xxx z dnia 16 grudnia 2003 r.) na gruntach o przeznaczeniu rolnym jest ?dozwolona lokalizacja zabudowy rolniczej, urządzeń infrastruktury technicznej oraz urządzonych ciągów dojazdowych i spacerowych? (vide: § 5 ust. 1 MPZP). Z kolei tereny lasów objęte są ?zakazem wszelkiej zabudowy nie związanej z gospodarką leśną z wyjątkiem przebiegów sieci infrastruktury technicznej? (§ 15 ust. 1 pkt 2 lit. b). W uchwale Rady Gminy z dnia 16 października 2012 roku nr xxx w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy P. dla części obrębów A., J., J. wskazano, że:

1. na terenach oznaczonych w MPZP symbolami 2R, 3R, 7R, 8R dopuszcza się lokalizację stacji transformatorowych i rozdzielni elektroenergetycznych oraz lokalizację obiektów budowlanych infrastruktury technicznej (vide: § 6 ust. 2 pkt 5 i 8 uchwały);
   
2. na terenach oznaczonych w MPZP symbolami 1 R/EW i 2R/EW ustala się użytkowanie rolnicze lub lokalizację elektrowni wiatrowych i budynków związanych z funkcjonowaniem EW (vide: § 7 ust. 1 pkt 1 uchwały);
   
3. na terenach oznaczonych w MPZP symbolami PG/EW ustala się lokalizację elektrowni wiatrowych (vide: § 7 ust. 2 pkt 2 uchwały);
   
4. na terenach oznaczonych w MPZP symbolami 3ZL i 10ZL dopuszcza się roboty budowlane sieci infrastruktury technicznej (vide: § 9 ust. 2 pkt 2 uchwały).

Strony Umowy uznały, że sprzedaż praw do Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%, przy czym na wypadek zakwestionowania przyjętego przez nie stanowiska przez Ministra Finansów lub przez organy kontroli skarbowej, sprzedający zobowiązał się dokonać korekty faktury VAT dokumentującej sprzedaż Nieruchomości oraz zwrócić Wnioskodawcy równowartość nienależnie naliczonego podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na zakup Nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dostawa Nieruchomości (tj. wszystkich wskazanych we wniosku działek gruntu) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Za teren budowlany ? w myśl art. 2 pkt. 33 ustawy o VAT ? uważa się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przywołana regulacja stanowi przejaw implementacji do krajowego porządku prawnego art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE (?Dyrektywa VAT?), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b dyrektywy ? ?do celów [ art. 12 ?przyp. aut] ust. 1 lit. b) ?teren budowlany? oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie?.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W wyroku z dnia 17 stycznia 2013 roku wydanym w sprawie C-543/11 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że co prawda państwa członkowskie są uprawnione do wprowadzenia własnej definicji terenu budowlanego (zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy VAT), to jednak taka definicja powinna uwzględniać cel art. 135 ust. 1 lit. k) Dyrektywy VAT, którym jest zwolnienie z VAT wyłącznie dostawy niezabudowanych działek nieprzeznaczonych pod zabudowę. Dokonując całościowej oceny okoliczności transakcji, należy brać pod uwagę również zamiar stron dotyczący opodatkowania danej czynności, jeśli można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek. Taką wskazówką może być m. in. stan zaawansowania robót w zakresie przebudowy, wykonanie przez dostawcę prac związanych z rozbiórką przed datą dostawy lub jego zobowiązanie do dokonania tego rodzaju prac rozbiórkowych. W dalszej części orzeczenia Trybunał podniósł, że przedmiotowe zwolnienie z VAT nie będzie miało zastosowania w sytuacji, gdy z ogólnej oceny okoliczności związanych z transakcją i istniejących w dacie dostawy, w tym z zamiaru stron, wynika, że w dacie dostawy działka rzeczywiście była przeznaczona pod zabudowę. Zamiar stron powinien być zaś ustalony na podstawie obiektywnych wskazówek. Skoro więc z okoliczności sprawy, w tym z zamiaru stron, wynika, że przedmiotem dostawy miała być działka przeznaczona pod zabudowę, to taka dostawa nie może korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż stałoby to w sprzeczności z celami Dyrektywy VAT.

W wyroku z dnia 22 lutego 2013 roku wydanym w sprawie I FSK 479/2012 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że ?Zwolnienie od podatku od towarów i usług o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o VAT nie będzie miało miejsca w sytuacji, gdy w planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano możliwość zabudowy działek przeznaczonych na tereny rekreacyjne. (...)?. Przytoczone stanowisko koresponduje z ?zapatrywaniem? NSA wyrażonym w wyroku z dnia 25 listopada 2011 roku, wydanym w sprawie I FSK 216/11, cyt. ?W sprawie rozpoznawanej, z oświadczeń wnioskodawcy wynika, że w wyniku zawartej umowy dzierżawy, na gruncie prowadzone będą prace związane z budową i eksploatacją elektrowni wiatrowych oraz infrastruktury towarzyszącej, które to czynności nie mieszczą się w zakresie pojęciowym działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt. 15 Ustawy VAT. Tym samym grunt, stanowiący przedmiot dzierżawy nie jest przeznaczony na cele rolnicze, a zatem wynagrodzenie otrzymywane z tego tytułu będzie podlegało opodatkowaniu, według właściwej dla tej czynności stawki podatkowej.?

Definicja legalna terminu ?infrastruktura techniczna? znajduje się w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz. U. z 2014 r., poz. 518), który stanowi, iż przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Zważywszy, że zgodnie z zamierzeniami inwestycyjnymi nabyta przez Wnioskodawcę Nieruchomość zostanie w całości wykorzystana na potrzeby budowy farmy wiatrowej oraz posadowienia nad i pod powierzchnią gruntu urządzeń infrastruktury technicznej, jak również biorąc pod uwagę okoliczność, że obowiązujące zapisy MPZP dopuszczają na gruntach rolnych lub leśnych budowę urządzeń infrastruktury technicznej, należy przyjąć, że przedmiotem Umowy była dostawa terenów niezabudowanych stanowiących w istocie tereny budowlane.

Co równie istotne, zasadniczym elementem składowym Umowy są działki gruntu przeznaczone pod zabudowę elektrowniami wiatrowymi, objęte jedną transakcją sprzedaży, wobec czego zasadnym jest przyjęcie, że należało zastosować jednakowe zasady opodatkowania podatkiem VAT do wszystkich nabywanych działek. W tym stanie rzeczy wyodrębnienie z transakcji działek gruntu zwolnionych z opodatkowania i podlegających opodatkowaniu prowadziłoby do sztucznego podziału świadczenia, gdyż wszystkie działki obiektywnie będą tworzyły jedną całość z perspektywy realizacji zamierzeń inwestycyjnych wnioskodawcy (por. wyroki ETS z dnia 25 lutego 1999 r. wydany w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ldt (CPP) oraz z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV).

Mając na względzie ogół przywołanych okoliczności należy uznać, że transakcja nie mogła zostać objęta zwolnieniem przedmiotowym przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i powinna być w całości opodatkowania podatkiem VAT. Nie ulega jednocześnie kwestii, że Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, wobec czego Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od transakcji nabycia praw do Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podstawową więc zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony z czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   
2. (uchylona);

2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3. (uchylony);

4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane ? w części dotyczącej tych czynności,
   
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością ? w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego ? w części dotyczącej tych czynności;

5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6. (uchylony);

7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze ? w części dotyczącej tych czynności.

Uregulowanie zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oznacza że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane ? rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego plany ? zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowaniu podlega zatem dostawa, której przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych ? tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. O rodzaju gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że znaczna cześć nabytych działek gruntu ma przeznaczenie mieszane tj. ?tereny rolnicze LUB tereny eksploatacji powierzchniowej LUB infrastruktury technicznej ? elektroenergetyka ? elektrownie wiatrowe LUB tereny lasów? dla których możliwa jest zabudowa. Z opisu sprawy wynika ponadto, że część nabytych działek ma przeznaczenie wyłącznie rolnicze.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że jedynie te grunty, które mają przeznaczenie mieszane tj. tereny rolnicze lub np. tereny eksploatacji powietrznej, dla których możliwa jest zabudowa, stanowiące w istocie tereny budowlane ? zgodnie z definicją zawartą w przywołanym art. 2 pkt 33 ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki 23%. A co za tym idzie słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że w odniesieniu do nabycia tych terenów przysługuje prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturze dokumentującej to nabycie.

Natomiast dostawa tych nieruchomości, które stanowiły tereny rolnicze korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Skoro zatem ? jak wynika z wniosku ? przedmiotem nabycia w części były nieruchomości stanowiące grunty rolne, to nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że odliczenie z tak udokumentowanej transakcji przysługuje w całości. O ile zatem, w odniesieniu do dostawy terenów rolnych na fakturze naliczono podatek od towarów i usług w wysokości 23%, to faktura w tej części nie stanowi prawa do odliczenia podatku zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w związku z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.