Obowiązek podatkowy po stronie dzierżawcy z tytułu świadczenia usług dzierżawy powstał w dniu, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 lutego 1999 r. Agencja Nieruchomości Rolnych podpisała z Panem, jako osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą umowę dzierżawy. Umowa ta szczegółowo i wyczerpująco określa wysokość czynszu dzierżawy i termin jego zapłaty. Zgodnie z tą umową czynsz dzierżawny jest płacony w okresach półrocznych w terminie do 28 marca i 30 września każdego roku.

W związku z niezapłaceniem czynszu dzierżawnego za II półrocze ? z terminem zapłaty przypadającym na dzień 30 września 2008 r. na powstałą zaległość podpisana została w dniu 8 października 2008 r. umowa w sprawie spłaty ratalnej tego zobowiązania. Umowa ta rozkłada ratę dzierżawną, której termin płatności upłynął z dniem 30 września 2008 r. na cztery raty.

W dniu 30 września 2008 r. otrzymał Pan od Agencji fakturę VAT dotyczącą całego wymagalnego czynszu półrocznego dzierżawnego, wynikającego z umowy dzierżawy z dnia 19 lutego 1999 r. Następnie w dniu 12 listopada 2008 r. otrzymał Pan od Agencji fakturę korygującą do wskazanej powyżej faktury. Faktura korygująca uwzględnia jedynie spłatę raty długu wynikającej z umowy z dnia 8 października 2008 r. w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania, a więc została wystawiona nie w oparciu o umowę dzierżawy z dnia 19 lutego 1999 r., lecz o zawartą ugodę dotyczącą spłaty długu.

Pismem z dnia 12 listopada 2008 r. wezwał Pan Agencję do anulowania faktury korygującej, prezentując stanowisko i argumentuję świadczącą o poprawności faktury VAT opiewającej na całość wymagalnego czynszu dzierżawy za II półrocze 2008 r. Agencja nie podziela Pana stanowiska i odmawia uchylenia przedmiotowej faktury korygującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przy usłudze dzierżawy, czy w okresach, w których przypada termin zapłaty określony w umowie dzierżawy, czy też w terminach zapłaty wynikających z umowy (ugody) w sprawie ratalnej spłaty długu...

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności czynszu dzierżawnego określonego w umowie dzierżawy. Cytując treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 693, 694 i 699 Kodeksu cywilnego wskazuje Pan, iż zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia m.in. usług dzierżawy na terytorium kraju powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie. W związku z tym, Pana zdaniem, dla ustawy o podatku od towarów usług miarodajna jest umowa dzierżawy, jako rodząca obowiązek zapłaty za świadczoną usługę. Umowa (ugoda) dotycząca rozłożenia zaległego zobowiązania na raty ma charakter wtórny, nie rodzi nowego świadczenia, a jedynie prolonguje termin płatności czynszu. Takie stanowisko prezentuje również WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 20 lutego 2007 r. sygn. akt S.A./Bd 810/2006. W świetle powyższego stwierdza Pan, iż faktury VAT winny być wystawione w oparciu o łączącą strony umowę dzierżawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2?21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Od powyższej ogólnej zasady, ustawodawca określił w sposób odmienny - między innymi dla usług dzierżawy - szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze ? z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że stosownie do postanowień umowy dzierżawy czynsz jest płatny do dnia 28 lutego i 30 września każdego roku. Zatem w oparciu o przedmiotową umowę termin zapłaty czynszu dzierżawnego za II półrocze 2008 r. upłynął w dniu 30 września 2008 r. Jednocześnie na podstawie umowy z dnia 8 października 2008 r. w sprawie spłaty ratalnej zobowiązania należny czynsz dzierżawny został rozłożony na cztery raty.

Prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga respektowania przez podatnika nie tylko przepisów aktów prawnych regulujących podatek od towarów i usług, ale także postanowień umowy dzierżawy.

Zobowiązanie do zapłaty czynszu nie wynika z zawartej umowy w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania, ale z postanowień umowy dzierżawy.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy po stronie dzierżawcy z tytułu świadczenia usług dzierżawy w odniesieniu do czynszu za II półrocze 2008 r. powstał w dniu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie dzierżawy, tj. 30 września 2008 r.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że Stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan ? jako nabywca usługi dzierżawy, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu świadczącego przedmiotową usługę. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

ITPP1/443-16b/09/MN, interpretacja indywidualna