Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz Prezesa Zarządu na podstawie zawartej z nim umowy o zarządzanie (...)

27.9.2006

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz Prezesa Zarządu na podstawie zawartej z nim umowy o zarządzanie stanowią dla niego przychód podatkowy w postaci nieodpłatnych świadczeń, od którego Spółka jako płatnik obowiązana jest do obliczenia, pobrania i zadeklarowania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Wnioskiem z 04.07.2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółkę i Prezesa Zarządu łączy umowa o zarządzanie zawarta dnia 5.11.2001 r. Jest to umowa o świadczenie usług w rozumieniu z art. 750 K.c. Zgodnie z zawartą umową do obowiązków Prezesa należy bieżące kierowanie przedsiębiorstwem Spółki oraz zarządzanie całokształtem inwestycji i realizacją jej strategii na rynku polskim i rynkach zagranicznych. Prezes Spółki wykonując swoje obowiązki realizuje też zadania formułowane przez Radę Nadzorczą. W związku z wykonywaniem przedmiotowej umowy o zarządzanie Spółka ponosi koszty związane z eksploatacją i parkowaniem samochodu służbowego będącego własnością spółki, z którego do celów służbowych korzysta Prezes, koszty związane z zakupem telefonu komórkowego oraz amortyzacją komputera przenośnego, koszty związane z korzystaniem z telefonu stacjonarnego i komórkowego, koszty podróży służbowych (noclegi, bilety lotnicze, przejazdy taxi na lotnisko, połączeń internetowych, ubezpieczenia). Są to koszty ściśle związane z wykonywaniem umowy o zarządzanie.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Zdaniem Spółki, ponoszone przez Nią koszty związane z wykonywaniem umowy o zarządzanie i stanowiące zwrot wydatków poniesionych przez zleceniobiorcę nie stanowią przysporzenia majątkowego po jego stronie. Wobec czego dla Spółki są to koszty związane z prowadzoną działalnością, a więc zaliczane do kosztów uzyskania przychodu i nie stanowią przychodu Prezesa oraz nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-19, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 powołanej ustawy są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zwrot wydatków poniesionych przez zleceniobiorcę na rzecz zleceniodawcy nie stanowią w rozumieniu powyższego przepisu dla niego przychodu.

W przedmiotowej sytuacji Spółka ponosząc określone koszty związane z wykonywaniem przez obie strony umowy o zarządzanie dokonuje jedynie zwrotu wydatków, a zatem w Jej ocenie nie może być mowy o powstaniu dochodu po stronie Prezesa.

Zwrot gotówkowy poniesionych wydatków na rzecz Spółki stanowi jedynie rozliczenie z czynności dokonanej na rzecz firmy, przy czym zwrot taki powinien być odpowiednio opisany przez Spółkę. Powyższa wypłata menedżerowi powinna być udokumentowana w taki sposób by dokumenty wewnętrzne Spółki potwierdzały przyczynę wypłaty pieniędzy jako zwrotu świadczenia przez niego na rzecz firmy (pismo Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 13.07.2005 r., nr PSUS/PBOW/423/98/P/05/GA).

Spółka potwierdzając swoje stanowisko powołuje się również na informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu (Postanowienie Nr III MUS-WP/434/1506/04) oraz Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (postanowienie Nr ZD/406-67-1/PIT/05).

Ponadto istotne znaczenie dla sprawy ma, w ocenie Spółki, orzecznictwo NSA. W orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13.08.1999 r. (I SA/Łd 952/99) Sąd wskazał, iż w doktrynie prawa podatkowego utrwalił się pogląd, że zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowanie dotyczy 'przyrostu czystego majątku' uzyskanego przez podatnika w ciągu roku podatkowego.

Spółka zauważa również, iż zgodnie z wyrokiem naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 28.06.2000 r., Sygn. I SA/Lu 364/99, jedynie środki wydatkowane przez podatnika na własne osobiste potrzeby zwiększają jego przychód, zatem a contrario jakiekolwiek świadczenia związane ze zrealizowaniem celu umowy nie mogą zostać uznane za przychód.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; zmiana ostatnia Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328) przychody z działalności wykonywanej osobiście, to przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychodami natomiast, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust.1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższego wynika, iż przychodami podatkowymi poza otrzymaną gotówką są także otrzymane świadczenia w naturze czy inne nieodpłatne świadczenia.

Udostępnienie Prezesowi Zarządu w ramach umowy o zarządzanie telefonu, komputera przenośnego, samochodu oraz zwrot kosztów podróży służbowych stanowi świadczenie, mające konkretny wymiar finansowy, bowiem w przypadku nie udostępnienia przez Spółkę w/w składników ponosiłby on osobiście te koszty, a co za tym idzie, żądałby wyższego wynagrodzenia.

Zatem ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz Prezesa Zarządu, związane z korzystaniem z samochodu służbowego, komputera przenośnego i telefonów na podstawie zawartej z nim umowy o zarządzanie stanowić będą dla niego wartość otrzymanych świadczeń (oddanie tych składników majątku w miejsce świadczenia pieniężnego), tj. przychód podatkowy, od którego Spółka jako płatnik obowiązana będzie do obliczenia, pobrania i wpłacenia do tut. urzędu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W kwestii zwrotu kosztów podróży służbowych zastosowanie znajduje art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Zasada swobody umów umożliwia stronom zawarcie w umowie zapisu, dotyczącego zwrotu wydatków poniesionych w ramach wykonania umowy (w tym m.in. zwrotu kosztów podróży). Jeżeli zatem zgodnie z umową Prezes Zarządu otrzyma zwrot kosztów za noclegi, bilety lotnicze, przejazdy taxi na lotnisko, połączenia internetowe oraz ubezpieczenia i koszty te związane będą z wykonywaniem czynności określonych w umowie, korzysta wówczas ze zwolnienia od podatku, ale tylko do wysokości limitów określonych w rozporządzeniu, pod warunkiem spełnienia okoliczności wymienionych w art. 21 ust. 13 ustawy z 26.07.1991 r. Natomiast nadwyżka ponad określone w tych przepisach limity stanowić będzie zgodnie z w/w przepisami przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, od którego Spółka zobowiązana będzie jako płatnik do obliczenia, pobrania i wpłacenia do tut. urzędu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.