Intercyza - stan prawny obowiązujący od 20 stycznia 2005 r.

19.1.2005

Co to jest intercyza i dlaczego decydujemy się na jej zawarcie?

Intercyza jest to majątkowa umowa małżeńska, na mocy której małżonkowie dokonują wyboru ustroju majątkowego jaki będzie regulował ich stosunki majątkowe w trakcie trwania małżeństwa. Panujący między małżonkami ustrój majątkowy określa jakie przedmioty nabyte w trakcie trwania małżeństwa (czasami również przed jego zawarciem) stanowią majątek każdego z małżonków, a jakie - majątek wspólny małżonków, jakich czynności o charakterze majątkowym mogą dokonywać małżonkowie samodzielnie, a jakich wspólnie (kwestie związane z zarządem majątkami), czy w ogóle istnieje majątek wspólny małżonków, jak przedstawia się odpowiedzialność za długi każdego z małżonków, czyli z jakich majątków wierzyciel może prowadzić egzekucję oraz jak wygląda rozliczenie pomiędzy małżonkami
w przypadku ustalania małżeństwa.

W polskim prawie rodzinnym zasadą jest istnienie między małżonkami ustroju wspólności ustawowej. Oznacza to, że w sytuacji, gdy małżonkowie nie podpiszą intercyzy, będzie ich obowiązywał właśnie ten system (chyba, że jeden z małżonków zostanie ubezwłasnowolniony lub zostanie mu ogłoszona upadłość – wówczas pomiędzy małżonkami z mocy prawa powstaje system rozdzielności majątkowej). W skrócie rzecz ujmując, w ustroju wspólności majątkowej mamy do czynienia z trzema majątkami: majątkiem osobistym żony, majątkiem osobistym męża oraz majątkiem wspólnym małżonków. W skład majątków osobistych wchodzi wszystko to, co nie wchodzi do majątku wspólnego małżonków. Majątkiem wspólnym małżonków, objęte są zaś wszelkie przedmioty nabyte w czasie trwania małżeństwa, przy czym głównym źródłem pozwalającym na ich nabycie jest wynagrodzenie za pracę każdego z małżonków oraz wszelkie dochody pochodzące z innej działalności prowadzonej przez małżonków, a także wszelkie dochody, które przynoszą majątki osobiste małżonków, np.

czynsz najmu z kamienicy należącej tylko do męża, dochody z zakładu fryzjerskiego założonego przez żonę przed zawarciem małżeństwa, odsetki od lokaty pieniężnej na rachunku bankowym, którego właścicielem jest wyłącznie jeden z małżonków, itd. Przed nowelizacją Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, która weszła w życie 20 stycznia 2005 r., majątek wspólny zwany był „majątkiem dorobkowym”, co sugerowało, że w jego skład wchodzi wszystko to czego się małżonkowie „dorobili” w trakcie trwania małżeństwa. Z uwagi na wprowadzenie jednak nowego typu ustroju majątkowego zwanego rozdzielnością majątkową z wyrównaniem dorobków, termin ten zyskał nowe znaczenie, o czym niżej.

System wspólności ustawowej niewątpliwie sprzyja większej zażyłości małżonków, gdyż wymaga współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym, opiera się na wzajemnym zaufaniu małżonków co do czynności podejmowanych względem tego majątku, jednakże czasami takie „związanie” może okazać się niekorzystne dla dynamiki zarządzania majątkiem wspólnym. Również nierzadko stanowi on przeszkodę w prężnym nawiązywaniu stosunków gospodarczych w przypadku, gdy jeden z małżonków prowadzi taką działalność, bowiem ewentualni wierzyciele mogą się obawiać, iż ich kontrahent w zasadzie nie posiada majątku osobistego, a jedynie wspólny z żona, co z kolei w wielu przypadkach znacznie utrudnia prowadzenie egzekucji, a czasami nawet ją w zupełności wyłącza.

Po ustaniu wspólności ustawowej przyjmuje się, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, czyli dzieli się on na pół, co czasami również może okazać się nie do końca słuszne, np. jeden z małżonków w ogóle nie przykładał się do powiększania majątku wspólnego. Właśnie wyżej wymienione przyczyny mogą skłonić małżonków do zawarcia intercyzy, dzięki której będą mieli możliwość takiego ukształtowania swoich stosunków majątkowych, jaki najbardziej odpowiada prowadzonej przez nich aktywności zawodowej, zdolności do zarządzania majątkiem, czy preferowanemu przez nich stylowi życia. Należy jednak zwrócić uwagę, że małżonkowie nie mogą zupełnie swobodnie zadecydować jakie reguły będą miały zastosowanie do stosunków majątkowych między nimi. Ich wybór jest ograniczony do takich systemów i rządzonych nimi reguł, jakie w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym przewidział ustawodawca.

Jak dokonać intercyzy?

Ażeby dokonać intercyzy należy bezwzględnie udać się do notariusza. Umowa małżeńska sporządzona w innej formie niż notarialna będzie nieważna. Oczywiście przed notariuszem muszą się stawić oboje małżonkowie. Przy sporządzeniu intercyzy należy liczyć się z opłatami:

taksa notarialna – 400 zł,
podatek od czynności cywilnoprawnych – 38 zł,
podatek VAT - 22% od kwoty taksy - 88 zł

Czy można zawrzeć intercyzę w trakcie trwania małżeństwa?

Intercyza może być zawarta zarówno przed zawarciem małżeństwa, jak i po jego zawarciu. Zasadniczo zawarcie majątkowej umowy małżeńskiej przed zawarciem małżeństwa skutkuje od momentu zawarcia małżeństwa, jednakże nie jest wykluczone, żeby strony umowy określiły termin obowiązywania umowy na późniejszy. Tak samo będzie w przypadku intercyzy zawartej w trakcie trwania małżeństwa, jednakże należy podkreślić, że zawarcie intercyzy z mocą wsteczną jest niedopuszczalne, tzn. gdyby np. małżonkowie ustanawiając między sobą rozdzielność majątkową chcieli równocześnie postanowić, że reguły takie obowiązują już od np. dwóch lat. Należy ponadto zaznaczyć, że powoływanie się małżonka na umowę majątkową, np. rozszerzoną wspólność majątkową będzie miało skutek względem osób trzecich jedynie wówczas, gdy osobom takim było wiadome, że małżonków obowiązywała taka umowa oraz jeżeli znali jej rodzaj.

Czy możliwa jest zmiana ustroju majątkowego już po zawarciu intercyzy?

Małżonkowie podpisując intercyzę, nie są nią związani „do grobowej deski”. Mogą bowiem zmienić zarówno treść umowy, np. jeżeli małżonkowie zawarli umowę ograniczającą wspólność majątkową np. przez wyłączenie ze wspólnego majątku dochodów pochodzących z majątków osobistych każdego z małżonków, mogą następnie postanowić, że jedynie niektóre z dochodów z majątków osobistych nie będą składały się na majątek wspólny, np.

dochody z wydzierżawionego gospodarstwa rolnego; małżonkowie mogą zmienić określenie dorobku, jeżeli przyjęli system rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków, itp. Jeżeli małżonkom w ogóle nie odpowiada system majątkowy, na który zdecydowali się podpisując intercyzę, mogą ją w każdym czasie rozwiązać. W takim wypadku z chwilą rozwiązania majątkowej umowy małżeńskiej między małżonkami powstaje system wspólności ustawowej, chyba że małżonkowie w umowie rozwiązującej postanowią, że od tego momentu będzie ich obowiązywał inny, poza wspólnością ustawową i dotychczasowym systemem, ustrój majątkowy. Zarówno zmiana majątkowej umowy małżeńskiej, jak i jej rozwiązanie wymaga dla swojej ważności formy aktu notarialnego.

Jak mogą kształtować się stosunki majątkowe po zawarciu intercyzy?

Zawierając intercyzę małżonkowie mogą zdecydować się na jeden z niżej wymienionych ustrojów majątkowych, kształtujących istniejące między mini stosunki majątkowe:

ograniczona wspólność majątkowa,
rozszerzona wspólność majątkowa,
rozdzielność majątkowa,
rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków.

Na czym polega ograniczona i rozszerzona wspólność majątkowa?

System wspólności majątkowej bez względu na jej rodzaj przewiduje, podobnie jak system wspólności ustawowej, istnienie majątku wspólnego. Zatem mamy tutaj do czynienia z majątkiem osobistym męża, żony i majątkiem wspólnym obydwu małżonków. Systemy te są modyfikacją systemu wspólności ustawowej, polegającą na tym, że skład majątku wspólnego jest odpowiednio albo powiększony o pewne przedmioty, które w systemie wspólności ustawowej należą do majątku osobistego małżonków, albo jest pomniejszony o takie przedmioty, które normalnie do majątku wspólnego przy wspólności ustawowej należą.

Mając to na uwadze, do systemów wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, tak w zakresie zarządu majątkiem wspólnym, jak
i odpowiedzialności małżonków za zobowiązania. Ograniczona wspólność majątkowa przewiduje zawężenie majątku wspólnego o poszczególne, określone w umowie majątkowej przedmioty. Poszerzona wspólność majątkowa zaś, rozszerza majątek wspólny o takie dobra, które z reguły należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jakie przedmioty nigdy nie mogą być objęte wspólnością majątkową i dlaczego?

Do majątku osobistego każdego z małżonków zawsze należą następujące przedmioty:

przedmioty majątkowe, które małżonek odziedziczył, zostały mu zapisane w testamencie lub które otrzymał jako darowizna – mamy tutaj do czynienia
z ochroną swobody testowania spadkodawcy oraz rozporządzania majątkiem przez darczyńcę, którzy mogą nie wiedzieć o modyfikacji ustroju majątkowego obdarowanego czy spadkobiercy, a których intencją jest przysporzenie dla określonej osoby (w razie innej intencji mogą po prostu dokonać przysporzenia na rzecz obojga małżonków),
prawa majątkowe, które wynikają ze wspólności łącznej, np. stosunki majątkowe wspólników spółki cywilnej – ze względu na ochronę praw pozostałych wspólników, które w takim wypadku uległyby ograniczeniu,
prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie, np. dożywocie,
wierzytelności z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia lub tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę – stanowi to bowiem rekompensatę za utratę zdrowia lub wyrządzoną krzywdę, w związku z czym istnieje bardzo ścisły związek osobisty tych należności z konkretną osobą; należy tu jednak wspomnieć, że renta należna małżonkowi z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków na przyszłość co do zasady należy do majątku wspólnego, zatem podane wyłączenie jej, rzecz jasna nie obejmuje,
niewymagalne jeszcze wierzytelności o wynagrodzenie za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej każdego z małżonków,

Jeżeli chodzi o przedmioty służące do zaspokajania osobistych potrzeb każdego z małżonków, tj. bielizna, ubranie, zegarek na rękę, instrumenty muzyczne (jeżeli jest to związane z hobby tylko jednego małżonka), kolekcja znaczków pocztowych, przedmioty kultu religijnego, przy wspólności ustawowej należą do majątków osobistych małżonków.

Nie ma jednak przeszkody, ażeby rozciągnąć na nie wspólność majątkową. Jednakże w przypadku, gdy powstanie wątpliwość co do tego, czy przedmioty te są objęte umową majątkową, przyjmuje się, że należą do majątków osobistych. Musi zatem w intercyzie być wyraźnie zaznaczone, że na te przedmioty również będzie rozciągała się wspólność.

Czy po ustaniu wspólności majątkowej udziały małżonków w majątku wspólnym zawsze będą równe?

Co do zasady, podobnie jak przy wspólności ustawowej, po ustaniu wspólności majątkowej (rozwód, zmiana ustroju majątkowego na rozdzielność) udziały małżonków w majątku wspólnym będą równe, czyli małżonkowie otrzymają po połowie. Małżonkowie mogą jednak w intercyzie określić, że po ustaniu wspólności udziały w majątku wspólnym będą różne, np. mąż dostanie ¾ a żona ¼. Jednakże pomimo istnienia zapisów tego typu w umowie albo w przypadku, gdy zgodnie z powyższym udziały małżonków w majątku wspólnym mają być równe, każdy z małżonków z ważnych powodów może żądać sądownie, ażeby ustalenie udziałów nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z małżonków przyczynił się do powstania tego majątku. Sąd przy rozpatrywaniu tego żądania uwzględnia także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym. Za ważne powody należy uznać takie zachowanie jednego z małżonków, które zgodnie z powszechnie panującym poczuciem słuszności nie uzasadnia przyznania mu udziału określonego w intercyzie albo w ustawie, np. małżonek uprawiający hazard trwoni ciężko zdobyty majątek wspólny, a w intercyzie określono, że to właśnie on ma otrzymać 80 % majątku wspólnego po ustaniu wspólności.

Jeżeli wspólność majątkowa ustała na skutek śmierci jednego z małżonków, spadkobiercy jego mogą żądać ustalenia przez sąd nierównych udziałów jedynie w przypadku, gdy spadkodawca za życia wytoczył powództwo o unieważnienie małżeństwa, o rozwód lub wystąpił o orzeczenie separacji.

Na czym polega rozdzielność majątkowa?

W systemie rozdzielności majątkowej istnieją jedynie dwa majątki: osobisty majątek męża i osobisty majątek żony. W skład majątku osobistego każdego z małżonków wchodzą wszelkie przedmioty nabyte przez niego przed powstaniem rozdzielności oraz wszelkie przedmioty nabyte później z jego dochodów lub innych praw majątkowych jemu przynależnych. W tym ustroju każdy z małżonków zarządza samodzielnie swoim majątkiem osobistym, czyli podejmuje odnośnie tego majątku takie decyzje, jakie sam uzna za słuszne, bez potrzeby pytania o zgodę drugiego małżonka, a nawet bez jego wiedzy. Sprzeciw drugiego małżonka odnośnie czynności, której chce dokonać drugi z nich względem swojego majątku, np. zakup nieruchomości po bardzo wygórowanej cenie, nie ma żadnego znaczenia.

Na czym polega rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków?

Na wstępie należy zaznaczyć, że jest to nowość w stosunku do dotychczas obowiązujących na gruncie prawa rodzinnego ustrojów majątkowych, przejęta z prawa niemieckiego, mając na względzie dobrą praktykę w tym zakresie w Niemczech. Generalnie można powiedzieć, że system rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków jest systemem pełnej rozdzielności majątkowej, natomiast jego specyfika przejawia się w momencie ustania tego ustroju, czy to przez rozwód, czy też zmianę systemu majątkowego, czy też z powodu śmierci jednego z małżonków. W trakcie trwania owego systemu pomiędzy małżonkami, istnieje zupełna rozdzielność majątkowa, do której w pełni mają zastosowanie zasady opisane jak wyżej. Po ustaniu zaś tego systemu następuje specyficzne rozliczenie pomiędzy małżonkami, polegające na zrównaniu ze sobą nie tyle majątków osobistych każdego z małżonków, ile tego czego się w trakcie trwania ustroju dorobili, czyli tzw. dorobków.

Wprowadzenie tej nowości do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego odpowiada przede wszystkim zmianom społecznym. Zmiany te polegają na tym, że majątek rodzinny - dotychczas służący z reguły celom konsumpcyjnym - coraz częściej służy też celom gospodarczym, produkcyjnym.

Cele te wymagają znacznej swobody każdego z małżonków w podejmowaniu decyzji majątkowych, większej niż ta, którą może dać najbardziej nawet zliberalizowany system wspólności majątkowej. Jednocześnie omawiany reżim majątkowy odpowiada postulatom sprawiedliwego podziału dorobku małżeństwa na wypadek jego ustania. Przejawia się to zwłaszcza w tym, gdy jeden z małżonków zajmował się prowadzeniem domu i wychowywaniem wspólnych dzieci, po to właśnie żeby drugi z nich miał czas na robienie kariery zawodowej.

Co to jest dorobek i w jaki sposób go obliczyć?

Określenie czym jest dorobek ma znaczenie niebagatelne, gdyż ewentualne przesunięcia majątkowe między małżonkami po ustaniu tego systemu następują jedynie odnośnie dorobków.

Dorobkiem każdego z małżonków jest wzrost wartości jego majątku po zawarciu umowy majątkowej ustalającej, że między małżonkami od tej chwili będzie istniał system rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków. Oznacza to, że dorobek stanowią jedynie te przedmioty majątkowe, które małżonkowie sobie wypracowali. Nie obejmuje on natomiast przedmiotów z majątku osobistego, który każdy z małżonków posiadał przed powstaniem między nimi tego ustroju. Zatem aby ocenić wysokość dorobku należy od wartości majątku każdego z małżonków w chwili przeprowadzania rozliczeń (ustanie ustroju) odjąć wartość majątku osobistego każdego z małżonków w chwili powstania tego ustroju oraz niektóre kategorie przedmiotów wymienionych poniżej.

Do dorobku nie wlicza się również:

przedmiotów majątkowych nabytych przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę,
praw niezbywalnych, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie - są to bowiem prawa o charakterze ściśle osobistym,
przedmiotów uzyskanych z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość - przedmioty te mają charakter wyrównujący krzywdę wyrządzoną małżonkowi, co przesądza o ich ściśle osobistym charakterze,
wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków - charakter osobisty,
praw autorskich i praw pokrewnych, praw własności przemysłowej oraz innych praw twórcy,
przedmiotów nabytych w zamian za wyżej wymienione przedmioty majątkowe.

Do dorobku natomiast dolicza się:

darowizny dokonane przez jednego z małżonków, ale bez darowizn na rzecz wspólnych zstępnych oraz drobnych zwyczajowo przyjętych darowizn na rzecz innych osób, np. prezenty o niezbyt wielkiej wartości,
usługi świadczone osobiście przez jednego z małżonków na rzecz majątku drugiego z nich, np. naprawa samochodu żony w warsztacie męża,
nakłady i wydatki na majątek jednego małżonka z majątku drugiego z nich, np. wyremontowanie mieszkania, które odziedziczyła żona, ze środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym męża.

Wszystkie te reguły uzasadnione są tym, że wartości dorobków podlegają rozliczeniu, w ten sposób, że zasadniczo dorobek mniejszy ulega wyrównaniu w stosunku do dorobku większego, w związku z czym automatycznie pomniejsza się dorobek małżonka, który "wypracował" więcej. Zasadne jest zatem niepowiększanie dorobku przez doliczanie do niego praw ściśle związanych z osobą jednego małżonka, jak i doliczanie takich wartości, które majątku osobistego nie powiększyły lub nie pomniejszyły, choć w normalnym układzie powinny.

Warto na koniec zauważyć, że wszystkie wyżej wymienione zasady mogą zostać zmienione, podczas podpisywania intercyzy ustanawiającej taki ustrój. Stosuje się je bowiem tylko i wyłącznie, jeżeli małżonkowie w intercyzie nie postanowili inaczej lub nie postanowili w tym przedmiocie w ogóle. Oznacza to, że małżonkowie w umowie małżeńskiej mogą swobodnie określić co stanowi, a co nie stanowi dorobku każdego z nich, zarówno przez powiększenie powyższego katalogu o innego rodzaju przedmioty, które mają być wyłączone z dorobku, pomniejszenie tego katalogu lub jego całkowite wyłączenie i ustalenie nowej "listy". Tak samo będzie w przypadku katalogu przedmiotów, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, zasadniczo do dorobku należy zaliczyć.

Czy przy rozliczaniu dorobków zawsze dorobek mniejszy ulega zrównaniu z dorobkiem większym?

Istotą ustroju rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków jest to, że w momencie jego ustania, bez względu na przyczynę, małżonek, którego obliczony zgodnie z podanymi wyżej zasadami dorobek jest mniejszy niż dorobek drugiego małżonka, może żądać wyrównania, tak aby dorobki obydwu małżonków miały taką samą wartość.

Wyrównania dokonuje się przez zapłatę kwoty różnicy, którą rzecz jasna, uiszcza małżonek o większym dorobku, lub przez przeniesienie przez takiego małżonka prawa na małżonka o mniejszym dorobku. Wartość dorobku oblicza się według cen z chwili przeprowadzania rozliczenia, np. nabyty przed małżeństwem zakład za 50 000 zł obecnie warty 100 000 odlicza się od całego majątku osobistego małżonka po tej ostatniej cenie.

W szczególnych przypadkach małżonek, który "wypracował" sobie większy majątek może żądać sądownie zmniejszenia obowiązku wyrównania dorobków. Uzasadnieniem takiego rozwiązania jest to, że nie byłoby słuszne, gdyby jeden z małżonków uczciwie pracował przez całe życie, natomiast drugi z nich przez swoją naganną postawę nie wykorzystywał swoich możliwości zarobkowych, bądź trwonił majątek. W takim wypadku przyznanie mu korzyści z majątku drugiego małżonka byłoby po prostu niesprawiedliwe.

Zasadniczo rozliczenia dorobków dokonują małżonkowie na mocy umowy. Będzie tak
w sytuacji, gdy nie ma między nimi konfliktu, w jaki sposób rozliczyć dorobki i ile się jednemu małżonkowi należy wyrównania od drugiego. W sytuacji konfliktu zaś, każdy z małżonków może żądać, aby sąd rozstrzygnął, w jaki sposób dokonać wyrównania lub jakie kwoty należą się jednemu małżonkowi od drugiego.

Jak przedstawia się rozliczanie dorobków, jeżeli małżeństwo ustało wskutek śmierci jednego z małżonków?

Jeżeli małżeństwo ustało wskutek śmierci, co pociąga za sobą konieczność rozliczenia dorobków, rozliczenie takie dokonuje się pomiędzy pozostałym przy życiu małżonkiem,
a spadkobiercami zmarłego. Również i spadkobiercy mogą wystąpić z żądaniem zmniejszenia obowiązku wyrównania dorobków, jeżeli okaże się, że zmarły osiągnął wyższą wartość dorobku. Żądanie takie może być skierowane jednak tylko wówczas, gdy spadkodawca wystąpił z powództwem o rozwód, unieważnienie małżeństwa lub o orzeczenie separacji. Wyrównanie dorobków może nastąpić na mocy umowy, a w braku porozumienia, zarówno spadkobiercy, jak i pozostały przy życiu małżonek mogą zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.

Pamiętaj, że:

Podpisanie intercyzy wyłącza istnienie systemu wspólności ustawowej między małżonkami,
Intercyza musi być sporządzona bezwzględnie w formie aktu notarialnego,
Intercyza nie wiąże Cię do końca życia, możesz ją w każdej chwili zmienić jej treść lub ją w ogóle wyłączyć,
Jeżeli chcesz, aby w Waszym małżeństwie istniał majątek wspólny, ale w jego skład wchodziły inne przedmioty niż z reguły - ustanów rozszerzoną lub ograniczoną wspólność majątkową,
Na prawa o charakterze ściśle osobistym oraz przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę nie można rozszerzyć wspólności majątkowej,
Po ustaniu umownego ustroju wspólności majątkowej, udziały w majątku wspólnym nie muszą być zawsze równe,
Pełna rozdzielność majątkowa gwarantuje każdemu z małżonków zupełną swobodę co do tego, na co wydawać własne pieniądze,
Jeżeli chcesz cieszyć się swobodą nieskrępowanego dysponowania własnym majątkiem, a zarazem masz na względzie sytuację żony, która wychowuje wspólne dzieci - najlepszym rozwiązaniem będzie ustrój rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków,
Jeżeli w intercyzie nie określisz co stanowi dorobek każdego z małżonków, dorobek będzie obliczany według zasad z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
Zgodnie z ustawą dorobkiem jest tylko to, o co przyrósł majątek osobisty każdego z małżonków od momentu podpisania intercyzy,
Nie zawsze dorobek o mniejszej wartości, ulega zrównaniu z dorobkiem większym - "nicnierobienie" przez całe życie może skutkować zmniejszeniem bądź całkowitym wyłączeniem obowiązku rozliczenia się z dorobków.

Podstawa prawna:

Ustawa z 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 1964 r., Nr 9, poz. 59 ze zmianami).

Zespół
e-prawnik.pl