Eksmisja na bruk a pomieszczenie tymczasowe

Odpowiedź prawnika: Eksmisja na bruk a pomieszczenie tymczasowe

Wspomniany w pytaniu zakaz eksmisji „na bruk” obowiązuje od 5 lutego 2005 r., czyli od momentu wejścia w życie nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego.

W przypadku eksmisji dłużnika z lokalu, który służy zaspokajaniu jego potrzeb mieszkaniowych, co do zasady komornik nie może już eksmitować „na bruk”. Jeżeli z tytułu wykonawczego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego, dłużnik może być eksmitowany wyłącznie do pomieszczenia tymczasowego. Komornik nim wezwie dłużnika do opróżnienia lokalu wysłucha go w celu ustalenia jego sytuacji rodzinnej i majątkowej oraz czy dłużnikowi przysługuje tytuł prawny do innego lokalu lub pomieszczenia, w którym może zamieszkać (np. u członków rodziny). Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje prawo do innego lokalu lub pomieszczenia, i dłużnik takiego lokalu nie znalazł, komornik ma obowiązek wystąpić do gminy o wskazanie tymczasowego pomieszczenia. Tymczasowe pomieszczenia może wskazać również wierzyciel (czyli w tym wypadku Pani). Dalsze czynności komornik może podjąć dopiero wówczas, gdy dłużnik będzie miał zapewnione prawo do tymczasowego pomieszczenia.  Jeżeli pomieszczenie tymczasowe zostanie wskazane przez gminę, wierzyciela lub znajdzie je sam dłużnik, komornik wezwie dłużnika do dobrowolnego opróżnienia lokalu wskazując jednocześnie tymczasowe pomieszczenie, do którego może nastąpić przekwaterowanie.

Pomieszczenie tymczasowe powinno nadawać się do zamieszkania, posiadać dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę i do ustępu, chociażby te urządzenia znajdowały się poza budynkiem, posiadać oświetlenie naturalne i elektryczne, posiadać możliwość ogrzewania, posiadać niezawilgocone przegrody budowlane, zapewniać możliwość zainstalowania urządzenia do gotowania posiłków, zapewniać co najmniej 5 m2 powierzchni mieszkalnej na jedną osobę, znajdować się w tej samej miejscowości lub pobliskiej, jeżeli zamieszkanie w tej miejscowości nie pogorszy nadmiernie warunków życia osób przekwaterowywanych. Od dwóch ostatnich wymagań można odstąpić, ale wyłącznie za zgodą dłużnika przekwaterowywanego.