Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
W wezwaniu do zapłaty powinien zostać nakreślony termin dla wykonania zobowiązania np. poprzez określenie, iż świadczenie ma zostać spełnione w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Od dnia następnego po tym dniu można naliczać odsetki. Wyjątki od tej zasady zostały określone w Ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2003r., Nr 139, poz. 1323 z późn. zm.). Uregulowania tej ustawy dotyczą transakcji handlowych, tzn. umów: których przedmiotem jest odpłatne dostarczenie towaru lub świadczenie usługi, oraz zawieranych pomiędzy stronami w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową. Dotyczy ona przedsiębiorców, przedstawicieli wolnych zawodów, rolników, oddziałów firm zagranicznych, składających zamówienia publiczne. Ustawa nie dotyczy umów w ramach upadłości i układu, umów o czynności bankowe, umów finansowanych z różnego rodzaju dotacji międzynarodowych i z UE, umów pomiędzy jednostkami sektora finansów publicznych (w ramach budżetówki). Jeżeli termin zapłaty nie został określony w umowie, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu świadczenia niepieniężnego - do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. Za dzień wymagalności świadczenia pieniężnego uważa się w tym przypadku dzień określony w pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty w szczególności w doręczonej dłużnikowi fakturze lub rachunku. Gdy dłużnik nie dokona zapłaty w ustalonym przez strony terminie, wierzycielowi przysługują, bez wezwania, odsetki w wysokości odsetek za zwłokę określone w ordynacji podatkowej /odsetki podatkowe/ lub umowne gdy strony umówiły się na nie. Powyższe uprawnienia nie mogą być w żaden sposób ograniczone ani też wyłączone poprzez strony podpisujące umowy o współpracy.