Kiedy władza rodzicielska ustaje?

W jakich przypadkach władza rodzicielska ustaje?

Przyczyny ustania władzy rodzicielskiej podzielić można na 3 grupy:

  1. ustanie z przyczyny naturalnej - ustanie władzy rodzicielskiej z przyczyn naturalnych powoduje zawsze śmierć rodziców, bądź śmierć dziecka,

  2. ustanie z mocy prawa – władza rodzicielska ustaje z mocy prawa:

    • z chwilą uzyskania przez dziecko pełnoletniości – zasada to ukończenie 18 lat; wyjątek stanowi sytuacja, gdy małoletni zawiera małżeństwo – uzyskuje wówczas pełnoletniość oraz nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa,

    • w razie ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego rodzica – władza rodzicielska ustaje, gdyż rodzic ubezwłasnowolniony traci pełną zdolność do czynności prawnych, która jest niezbędna dla wykonywania władzy rodzicielskiej,

  3. ustanie na podstawie orzeczenia sądu - władza rodzicielska ustaje na mocy orzeczenia sądowego w razie:
    • pozbawienia władzy rodzicielskiej przez sąd opiekuńczy (artykuł 111 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),

    • zaprzeczenia ojcostwa ( artykuł 63 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),

    • zaprzeczenia macierzyństwa (art. 61[13] kro),

    • ustalenie bezskuteczności uznania dziecka (artykuł 82 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),

    • przysposobienia, chyba że dokonał go małżonek rodzica dziecka (artykuł 123 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),

    • rozwiązania przysposobienia (artykuł 126 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),

    • uchylenie prawomocnego wyroku ustalającego ojcostwo na skutek wznowienia postępowania (artykuł 399 kodeksu postępowania cywilnego).

Czy władza rodzicielska może przysługiwać rodzicom po uzyskaniu przez dziecko pełnoletności?

Zgodnie z artykułem 92 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dziecko pozostaje pod władzą rodziców aż do pełnoletniości – oznacza to, że władza rodzicielska ustaje z mocy prawa z chwilą osiągnięcia przez dziecko 18 roku życia. Osoba pełnoletnia może samodzielnie dokonywać wszelkich czynności, gdyż uzyskuje pełną zdolność do czynności prawnych. Tym samym nie potrzebuje już pomocy w prowadzeniu swoich praw, reprezentowania oraz konieczności uzyskiwania zgody na dokonanie czynności prawnej. Przyjmuje się bowiem, iż osoba pełnoletnia jest na tyle ukształtowana psychicznie, iż jest w stanie samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie.

Warto w tym miejscu podkreślić, iż pełnoletniość uzyskuje się także z chwilą zawarcia małżeństwa przez małoletniego, który nie traci jej nawet w razie unieważnienia małżeństwa (artykuł 10 kodeksu cywilnego). Również w tym przypadku rodzice tracą władzę rodzicielską.

Nadopiekuńczy bądź przewrażliwieni rodzice muszą pogodzić się z faktem, iż nie mają wpływu na byt tej władzy, która wygasa, nawet pomimo usilnych starań jej zachowania. Zasada ta działa także w drugą stronę – zatem rodzice nie mogą ”usamodzielnić” dziecka wcześniej niż przed osiągnięciem przez nie 18 roku życia (bądź uzyskania pełnoletniości w wyniku zawarcia małżeństwa).

Co, jeśli dziecko, pomimo osiągnięcia pełnoletniości, wymaga dalej opieki lub pomocy przy prowadzeniu swoich spraw?

Jeżeli dziecko, pomimo osiągnięcia pełnoletniości, nie jest na tyle dojrzałe, aby funkcjonować w społeczeństwie bez pomocy rodziców, pomoc ta może być wykonywana nie w drodze przedłużenia władzy rodzicielskiej, ale w drodze jego ubezwłasnowolnienia. W zależności od rodzaju ubezwłasnowolnienia, rodzice występują wówczas w roli opiekunów (gdy dziecko jest ubezwłasnowolnione całkowicie) lub kuratora (gdy dziecko jest ubezwłasnowolnione częściowo). Funkcje te mogą przypaść oczywiście innym osobom. 

Zob.: Kto i w jakich okolicznościach może zostać ubezwłasnowolniony? Skutki ubezwłasnowolnienia 

Podstawa prawna:


A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

  • lego 2022-11-07 15:43:52

    Ja z pytaniem bardziej do tego czy można zabrać prawa rodzicielskie będąc pełnoletnim by uchronić się od tego że rodzice będą chcieli ode mnie egzekwować alimenty gdy będą już w podeszłym wieku. Liczę na konkretną odpowiedź bo czytając to mało wniosków mogę wyciągnąć akurat

  • _arp 2014-10-12 10:26:50

    Interpretacja tematu "władza rodzicielska" opisana w artykule e-prawnik nie uwzględnia wszystkich okoliczności i zdarzeń które USTAWA z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Dz.U. 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zmianami: Dz.U. 1975 r. Nr 45, poz. (...) i jej następne przedłużenia przewiduje. Te (...) należy rzeczowo i praktycznie uzupełnić opierając się na ocenie wielu ośrodków naukowych jak również opini społecznej ponieważ takie wymogi stawia już wyzwanie czasów. "Władza" w odczuciu obiegowym to dyktat i bezwarunkowe narzucanie swojej woli - w tym wypadku przez rodziców. To słowo przy przejściu na wyższy poziom rozwoju należy moim zdaniem zmienić i ograniczyć jego wpływ na zapisy prawne. Kierunek prorodzinny który jest już głęboko zakotwiczony w ustawie zasadniczej i uzyskał akceptację społeczną wymaga ciągłej współpracy pomiędzy rodzicami i dziećmi na zasadzie wzajemnej. Słowo "pełnoletność" przyjmuje wtedy znaczenie inne i inne obowiązki oraz zasady współpracy międzypokoleniowej obowiązywać powinny. W nasze codzienne bytowanie wchodzi wiele coraz to innych i nowych tematów wymagąjacych przemyśleń i zastosowań. Temat współpracy pomiędzy rodzicami a dziećmi jest jednym z nich i myślę najważniejszym ponieważ wiedza i mądrość człowieka kształtuje się "od pieluchy do pieluchy".


Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika