Czy jeżeli koszt zaniechanej inwestycji nie będzie kosztem podatkowym, podatnik ma obowiązek skorygować (...)

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku oraz piśmie uzupełniającym stanu faktycznego wynika, że Strona zamierza dokonać sprzedaży posiadanego budynku. Przedmiotowy budynek nie został zakupiony przez Spółkę, wchodził on w skład majątku przedsiębiorstwa komunalnego, które w 1991 roku zostało przekształcone w jednoosobową Spółkę z o.o., w której 100% udziałów posiadało miasto. W 1997r. Miasto sprzedało udziały pozostawiając sobie jedynie nieznaczną ich część. Ponieważ Spółka nie zakupiła budynku, nie odliczała podatku naliczonego przy jego nabyciu. W 2002r. przeprowadzono modernizację wybranych części obiektu (np. modernizacja i adaptacja pomieszczeń gastronomii, sali wielofunkcyjnej itp.). Wartość tych nakładów jako inwestycja zakończona zwiększyła w grudniu 2002r. wartość początkową budynku. Oprócz w/w inwestycji w latach 1998 - 2001 przygotowana była dokumentacja do planowanej gruntownej modernizacji obiektu. Wartość tych nakładów wyniosła 1.224.243,24zł. W wyniku podjętych decyzji nie rozpoczęto gruntownej modernizacji budynku lecz przeznaczono go do sprzedaży. Nakłady poniesione na dokumentację pozostały dotychczas w ewidencji księgowej jako inwestycja rozpoczęta. W przypadku sfinalizowania transakcji sprzedaży budynku kwota 1.224.243,24zł. zostanie spisana w koszty Spółki. Od czasu wprowadzenia budynku do ewidencji księgowej tj. od 1950r. obiekt użytkowany był jako budynek hotelowy. Od wejścia w życie ustawy o VAT świadczone w nim były usługi hotelowe, gastronomiczne, wynajmu pomieszczeń podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W czerwcu 2003r. budynek został wyłączony z eksploatacji. Od tego momentu tylko nieznaczna część pomieszczeń jest wynajmowana (kilka procent całej powierzchni).

Wartość brutto budynku, stanowiąca podstawę do naliczania amortyzacji kształtowała się następująco:

- na 31.12.1990r. wynosiła 559.465,46zł.,

- w wyniku przeszacowania na dzień 01.01.1991r. wzrosła do kwoty 1.342.717,09zł.

- w kwietniu 1993r. uległa zwiększeniu w wyniku modernizacji węzła o kwotę 22.045,00zł. i wynosiła 1.364.762,92zł.,

- w wyniku przeszacowania w 1995r. wzrosła do wysokości 3.196.456,00zł. i pozostawała bez zmian do listopada 2002r.

- w wyniku przeszacowania w 1995r. wzrosła do wysokości 3.196.456,00zł. i pozostawała bez zmian do listopada 2002

Według Strony w opisanym stanie faktycznym poniesione nakłady inwestycyjne w momencie sprzedaży budynku powinny stanowić koszty uzyskania przychodu. Zdaniem Spółki mimo, że są to koszty uzyskania związane z przychodem ze sprzedaży budynku korzystającego ze zwolnienia, nie ma konieczności korygowania VAT odliczonego od tych zakupów, bowiem w okresie ponoszenia tych wydatków Spółka zakładała, że wydatki te będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art.119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jednostka dokonując zakupów inwestycyjnych udokumentowanych fakturami VAT miała prawo do bieżącego rozliczenia podatku naliczonego według zasad określonych w art. 19, art. 20 i art. 25 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Jednakże zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w poprzednim stanie prawnym odpowiednio art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z 08.01.1993 r. o VAT) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji.

W związku z powyższym w przypadku zaniechania inwestycji, która miała służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, powstaje obowiązek dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z zaniechaną inwestycją. Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego istotną zasadą wyrażoną w art. 86 ust.1 cyt. ustawy jest istnienie związku poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi. Brak związku dokonanych zakupów (nabycia) z planowaną sprzedażą (dostawą), wystąpił w momencie podjęcia decyzji o zaniechaniu inwestycji. Podatek naliczony powinien zostać skorygowany w deklaracji za miesiąc, w którym poniesione wydatki uznano za inwestycje zaniechane (podjęto decyzję o zaniechaniu inwestycji).

W związku z przedstawionymi powyżej przepisami oraz stanem faktycznym należy stwierdzić, iż Strona powinna dokonać korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z zaniechaną inwestycją.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.