Czy czynsz najmu samochodu osobowego, wykorzystywanego dla potrzeb prowadzonej działalności i niestanowiącego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynajęcie i używanie samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka korzysta z usług wynajmu samochodów osobowych bez kierowcy. Samochody te nie są składnikami majątku Spółki. Są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Wg umowy zawartej z firmą wynajmującą samochody Spółka płaci za usługę najmu wg kryterium czasu. Odpłatność uzależniona jest od tego, jak długo wynajmowany samochód znajduje się w jej posiadaniu. Na przykład samochód jest wynajmowany na okres 3 dni w celu odbycia podróży służbowej przez pracownika. W tym czasie jest on wykorzystywany do przemieszczania się przez okres 10 godzin.

Nabywając tą usługę Spółka nabywa prawo do posiadania lub używania rzeczy przez określony czas. Spółka nie płaci w/w firmie wg kryterium rzeczywistego zużycia. Tzn. stawka za najem nie jest skalkulowana wg ilości przejechanych kilometrów, które w bezpośredni sposób odzwierciedlają użycie danego samochodu. Wg umowy stawki ustalane są wg tzw. dób najmu. Przedłużenie czasu najmu o 29 minut powoduje obciążenie kosztami za kolejną całą dobę najmu. Tak sformułowany zapis w żaden sposób nie nawiązuje do eksploatacji samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynsz najmu samochodu osobowego, wykorzystywanego dla potrzeb prowadzonej działalności i niestanowiącego składnika majątku Spółki należy do kosztów jego używania, które w ograniczonej przepisami (art. 16 ust. 1 pkt 51) wysokości mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, czynsz za najem samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej i niestanowiącego składniku majątku Spółki nie jest kosztem używania tego samochodu. Spółka nie płaci za używanie, ale za prawo do posiadania i używania tego samochodu. Prawo do używania nie może być utożsamiane z używaniem, czyli rzeczywistym wykorzystywaniem. Tym bardziej, że stawka za najem ustalana jest bez związku z ilością, przejechanych kilometrów, a więc faktycznym zużyciem auta. Czynsz jako wynagrodzenie za prawo do korzystania z samochodu jest kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodu. Ponadto z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania wydatki z tytułu kosztów używania samochodów osobowych w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu. Stawka ta jest więc kosztem uzyskania przychodu, jaki Spółka ponosi po przejechaniu jednego kilometra. Gdyby koszty najmu samochodu osobowego były uważane za koszty używania wówczas Spółka musiałaby porównać ze sobą 2 nieporównywalne wielkości. Jeżeli auto (o pojemności silnika powyżej 900 cm3) przejedzie 500 km, wówczas kosztem uzyskania przychodu jest kwota wynikająca z pomnożenia tych 500 km rzeczywistego przebiegu i właściwej stawki 0,8358 czyli jest to 417,90 zł. Jeśli założymy, że stawka za dobę najmu auta wynosi 400 zł, to przy dwudniowej podróży służbowej, podczas której pracownik przejechał 500 km porównujemy 417,90 zł (wynika z tzw. kilometrówki) z 800 zł (koszty najmu). Jeśli podróż służbowa trwa 3 dni, przy przejechaniu tego samego dystansu Spółka musiałaby porównać 417,90 zł (co wynika z tzw. kilometrówki) z kwotą 1200 zł (koszty najmu). Czyli stawka za 1 km pomnożona przez ilość kilometrów faktycznego przebiegu porównywana jest ze stawką za 1 dobę najmu pomnożoną przez ilość dni tego najmu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej ?updop?) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Sposób prowadzenia ewidencji, w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych nienależących do składników majątku podatnika został szczegółowo określony w art. 16 ust. 5 updop. Zgodnie z tym przepisem, przebieg pojazdu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 30 i 51 updop powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd ? dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. Warunkiem zaliczenia przypadającej kwoty wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest prowadzenie przez podatnika, według obowiązującego wzoru, ewidencji przebiegu pojazdu. Brak ww. ewidencji lub jej wadliwe prowadzenie skutkuje tym, iż wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego, na podstawie zawartej umowy najmu, nie stanowiącego jednocześnie składnika majątku podatnika, nie może zostać zaliczony w poczet kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że płacony przez Spółkę czynsz najmu będzie płatnością z tytułu używania samochodu osobowego na co wskazuje wykładnia językowa ww. przepisu. Ponieważ ustawodawca na gruncie prawa podatkowego nie definiuje pojęcia ?wydatków z tytułu używania? w pierwszej kolejności należy odwołać się do reguł wykładni językowej. Wg słownika języka polskiego, ?wydatek? oznacza ?sumę, która ma być wydana? lub ?sumę wydaną na coś?, natomiast ?używać? oznacza ?stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek? (Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200 i 1262). ?Wydatki z tytułu używania? to zatem wszelkie sumy wydane w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy. Wydatki z tytułu czynszu za najem, jako opłata za możliwość korzystania z rzeczy, mieszczą się w tym pojęciu.

Reasumując, w przypadku najmu samochodów osobowych stanowiących składniki majątkowe wynajmującego, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione i udokumentowane wydatki z tytułu użytkowania samochodu, pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Wydatki te mogą jednak zostać uznane za koszty uzyskania przychodów jedynie w wysokości nie wyższej niż kwota wynikająca z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Stanowisko Spółki, iż wydatki poniesione na wynajem samochodu osobowego nie mieszczą się w pojęciu kosztu używania, o jakim mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.