Jakie są obowiązków płatnika w związku ze zmianą zawartych od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura ? 12 kwietnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 18 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zmianą zawartych od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. umów cywilnoprawnych na umowy o pracę ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zmianą zawartych od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. umów cywilnoprawnych na umowy o pracę.Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 07 czerwca 2010r. Znak: IBPB II/1/415-412/10/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 18 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zatrudniał pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa zlecenie) w okresie od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. Pracownicy zobowiązali się do wykonania określonego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy (płatnika) i pod jego kierownictwem oraz zobowiązani byli do pracy w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca (płatnik) - do zatrudnienia pracownika za odpowiednim wynagrodzeniem. Wystąpieniem pokontrolnym z dnia 25 lutego 2010r. Państwowa Inspekcja Pracy nakazała zastąpienie umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia) umową o pracę. Zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy pracodawca (płatnik) dokonał zmiany stosownych umów w ten sposób, że pracownik otrzymał umowę o pracę z wynagrodzeniem zasadniczym od dnia 01 lutego 2007r.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 14 czerwca 2010r., który wpłynął do tut. Biura w dniu 18 czerwca 2010r. wynika, iż:

• należności z tytułu umów zlecenia zawartych w okresie od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. były wypłacane w poszczególnych miesiącach zgodnie z terminem wypłaty,
• od wypłaconych należności z tytułu ww. umów zleceń były pobierane zaliczki na podatek dochodowy oraz były sporządzane PIT-11 za lata 2007-2009 oraz PIT-4R.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy należy uznać, że stosunek pracy rodził źródło przychodów zgodnie z art. 10 z dniem wypłaty tj. marzec 2010r....
2. Czy podatnik naliczając zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia należnego pracownikowi za lata 2007, 2008, 2009 a faktycznie wypłaconego w roku 2010, zobowiązany jest zadeklarować naliczone zaliczki na podatek dochodowy w deklaracji od łącznej kwoty wypłaty dokonanej w 2010r....
3. Czy zaliczka na podatek dochodowy, o której mowa w art. 31 winna zostać obliczona wg skali podatkowej obowiązującej w roku wypłaty tj. 2010r., czy powinna uwzględnić skalę podatkową obowiązującą w poszczególnych latach 2007, 2008, 2009...
4. Jaki powinien być termin na przesłanie rocznej deklaracji podatkowej do urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy według miejsca zamieszkania/siedziby naczelnik urzędu skarbowego...
   
   

Zgodnie z poleceniami Państwowej Inspekcji Pracy, wydanymi w wyniku przeprowadzonej kontroli, zakład pracy dokonał przekształcenia wcześniej zawartych w okresie ostatnich trzech lat umów zlecenia w umowy o pracę. Wypłata wynagrodzenia po przekształceniu umowy nastąpi w 2010r.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej zwane dalej ?zakładem pracy' są zobowiązani jako płatnicy obliczyć i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody między innymi ze stosunku pracy. Sposób obliczania zaliczek za okresy miesięczne reguluje art. 32 ww. ustawy - obliczenie i pobranie zaliczek powinno mieć miejsce w każdym z miesięcy, w których faktycznie dokonano wypłaty wynagrodzenia. Według wnioskodawcy należy zatem uznać, że pobranie zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 38 ww. ustawy należy przekazać do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20-go dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki. Obowiązek złożenia rocznej deklaracji podatkowej, wynikający z art. 38 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien zostać zrealizowany zdaniem wnioskodawcy w terminie do 30 stycznia roku następnego po dokonaniu wypłaty prawidłowo obliczonego wynagrodzenia, tj. do 30 stycznia 2011r.

Podatnik dokonał zmiany kwalifikacji źródeł przychodów zgodnie z wytycznymi Państwowej Inspekcji Pracy, zmieniając podstawę prawną stosunku prawnego łączącego podatnika z pracownikiem w 2010r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów:

• w pkt 1 ? przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty,
• w pkt 2 ? przychody z działalności wykonywanej osobiście.
  
  

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przepisu art. 31 ustawy wynika, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ww. ustawy określa zasady obliczenia zaliczek na podatek. Przy czym z ust. 2 tego artykułu wynika, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Natomiast w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Przepis art. 39 ust. 1 ustawy stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5 (PIT-11). Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawca zatrudniał pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa zlecenie) w okresie od 01 lutego 2007r. do 31 marca 2010r. Wystąpieniem pokontrolnym z dnia 25 lutego 2010r. Państwowa Inspekcja Pracy nakazała zastąpienie umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia) umową o pracę. Zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy pracodawca (płatnik) dokonał zmiany stosownych umów w ten sposób, że pracownik otrzymał umowę o pracę z wynagrodzeniem zasadniczym od dnia 01 lutego 2007r.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w wyniku zastąpienia przez wnioskodawcę zawartych umów cywilnoprawnych (umów zlecenia) umowami o pracę, nastąpiła również zmiana kwalifikacji przychodów uzyskiwanych przez te osoby, tj. z przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy na przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1 tej ustawy. Fakt ten związany jest również i ze sposobem obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika oraz wykazywania pobranych zaliczek w odpowiedniej deklaracji rocznej oraz informacjach przekazywanych pracownikom i urzędom skarbowym zgodnie z właściwością.

Jeżeli zatem ? w związku z ww. zastąpieniem umów ? pierwsze wynagrodzenie ze stosunku pracy zostało wypłacone lub postawione do dyspozycji w marcu 2010r., to wynagrodzenie to stanowi przychód miesiąca marca 2010r.

Ponadto, jeżeli wnioskodawca faktycznie wypłaci w 2010r. wynagrodzenia za lata 2007-2009 bądź wyrównania do wcześniej płaconych wynagrodzeń, to obowiązek podatkowy z tytułu tej wypłaty powstanie w 2010r. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Również zaliczkę na podatek pracodawca odprowadzi od całej kwoty wypłaconej w marcu 2010r. pracownikowi. Skoro wypłata będzie przychodem 2010r., to pracodawca ma obowiązek obliczyć zaliczkę według skali podatkowej obowiązującej w 2010r. Bez znaczenia jest za jakie okresy wypłacone będzie wynagrodzenie. Istotny jest fakt, że przychód ze stosunku pracy powstaje w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pracownika.

Deklarację PIT-4R wnioskodawca powinien zatem złożyć do 31 stycznia 2011r.

W świetle powyższego wypłacane lub postawione do dyspozycji w 2010r. przez płatnika ? wnioskodawcę wynagrodzenia ww. osobom ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie obowiązującej w 2010r. co jest równoznaczne z obowiązkami płatnika, o których mowa w art. 31, art. 32, art. 38 i art. 39 ustawy, tj. ustawy obowiązującej w 2010r.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.