Możliwość skorzystania przez wnioskodawczynię z ulgi meldunkowej w sytuacji, gdy na dzień sprzedaży (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 07 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia
10 stycznia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-1204/11/AK wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 16 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 16 sierpnia 2008 r. wnioskodawczyni zawarła związek małżeński, natomiast w dniu 05 grudnia 2008 r. wraz z mężem kupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 265.000 zł, które to prawo weszło do majątku wspólnego małżonków. Zakup ww. mieszkania w całości był sfinansowany zaciągniętym przez małżonków na 35 lat kredytem hipotecznym we frankach szwajcarskich. W przedmiotowym mieszkaniu zameldowany był tylko mąż wnioskodawczyni natomiast ona sama pozostała zameldowana jak dotychczas, czyli w mieszkaniu swoich rodziców. W kupionym mieszkaniu wnioskodawczyni zamieszkiwała razem z mężem.

W dniu 06 października 2010 r. wyrokiem sądu rejonowego nastąpiło rozwiązanie małżeństwa wnioskodawczyni przez rozwód. Wnioskodawczyni wskazała, że każdemu z małżonków przysługiwał udział wynoszący ½ części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W związku z rozwiązaniem małżeństwa ww. mieszkanie zostało sprzedane w dniu 29 marca 2011 r. za kwotę 275.000 zł, czyli o 10.000 zł więcej niż cena, za którą zostało zakupione. Biorąc pod uwagę znaczny wzrost wartości franka do złotówki wnioskodawczyni musiała z byłym mężem przy sprzedaży mieszkania dopłacić bankowi kwotę 90.000 zł, czyli ona ½ tej kwoty tj. 45.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi meldunkowej pomimo faktu, że nie była zameldowana w zbytym mieszkaniu?

Zdaniem wnioskodawczyni, może ona skorzystać z ulgi meldunkowej z uwagi na treść przepisu art. 21 ust. 21 i ust. 22 ustawy, który stanowi, iż zwolnienie z przedmiotowej ulgi przysługuje obojgu małżonkom.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie) stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem w przypadku sprzedaży m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ale także w kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży tego prawa, ma ustalenie momentu i sposobu jego nabycia.

Jak wskazała wnioskodawczyni w stanie faktycznym sprawy, w dniu 05 grudnia 2008 r. wraz z mężem kupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które to prawo weszło do majątku wspólnego małżonków. Natomiast w dniu 06 października 2010 r. wyrokiem sądu nastąpiło rozwiązanie małżeństwa przez rozwód. Wnioskodawczyni wskazała, że każdemu z małżonków przysługiwał udział wynoszący ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. W związku z rozwiązaniem małżeństwa ww. mieszkanie zostało sprzedane w dniu 29 marca 2011 r.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. ? Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Z chwilą ustania małżeństwa ustaje wspólność ustawowa, a współwłasność łączna ulega przekształceniu we współwłasność w częściach ułamkowych.

Zatem ustanie współwłasności małżeńskiej np. poprzez prawomocne orzeczenie o rozwodzie powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych. Po ustaniu wspólności, w skład majątków należących do każdego z małżonków wchodzą ?samodzielnie? udziały we wszystkich przedmiotach, które w czasie wspólności tworzyły majątek wspólny. Zgodnie z art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Tym samym z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych a każdemu z małżonków przysługuje udział w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka. Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Z wniosku wynika, że małżonkowie (byli małżonkowie) po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej (po rozwodzie) nie dokonali podziału majątku wspólnego. Byli małżonkowie sprzedali natomiast posiadane przez siebie udziały w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Jak wskazała wnioskodawczyni każdemu z małżonków przysługiwał udział wynoszący ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Zatem w przedmiotowej sprawie w dniu 29 marca 2011 r. każdy z małżonków dokonał odpłatnego zbycia przysługującego mu udziału ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który nabył w 2008 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego i od końca 2008 r. należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, że sprzedaży przedmiotowych udziałów dokonano w 2011 r., tj. przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (2008 r.), to stanowiła ona źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przez wnioskodawczynię udziału ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np. prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości czy koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia zmniejszają przychód.

Tak obliczony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Kosztem nabycia w przypadku zakupu nieruchomości lub prawa będzie cena wynikająca z aktu notarialnego sprzedaży, mocą którego zakupiono zbywaną nieruchomość lub prawo.

Zauważyć jednak należy, iż ustawodawca przewidział w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., możliwość zwolnienia z opodatkowania osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia przychodu na podstawie tzw. ulgi meldunkowej.

Zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Podkreślić należy, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest sam fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są także stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 tej ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
  
  

Wymóg dwunastomiesięcznego zameldowania na pobyt stały pod oznaczonym adresem odnosi się do podatnika. W myśl art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, a zatem podatnikiem jest osoba fizyczna. Każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku (art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Każdy z małżonków odrębnie osiąga dochód, a zatem u każdego z nich zachodzi zdarzenie powodujące powstanie stosunku podatkowoprawnego. Również odrębnie w odniesieniu do każdego z nich ustalane jest prawo do dokonywania różnego rodzaju odliczeń czy zwolnień, zmniejszających podstawę opodatkowania. Każdy więc z podatników musi spełnić przewidziane w ustawie warunki uprawniające do skorzystania z ulgi.

Jednak zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Powyższe oznacza, że spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej warunku zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia w zbywanym lokalu powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie. Jednocześnie podkreślić należy, że warunek złożenia w ustawowym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ww. ustawy dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków jest spełniony, w przypadku złożenia przedmiotowego oświadczenia przez małżonka spełniającego te warunki.

Oznacza to, iż w razie zbycia np. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków uzyskujący dochód w wysokości połowy wartości tego prawa, może skorzystać ze zwolnienia pomimo tego, że tylko jeden z nich spełni warunki tego zwolnienia. Zwolnienie od podatku z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zatem zastosowanie również do małżonka, który nie spełnił warunków zwolnienia.

Jednakże co istotne, aby podatnik, który nie spełnił warunków zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy mógł z niego skorzystać, na moment odpłatnego zbycia, czyli na moment powstania obowiązku podatkowego musi pozostawać w związku małżeńskim. Ustawodawca kreując przedmiotowe zwolnienie w postaci ulgi meldunkowej w przepisie art. 21 ust. 22 wyraźnie posłużył się pojęciem ?małżonków?. Jak zostało bowiem zapisane w ww. art. 21 ust. 22 ustawy zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zatem na moment odpłatnego zbycia m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie podatnik chcąc skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, mimo iż nie spełnienia jego warunków musi pozostawać w związku małżeńskim. W momencie odpłatnego zbycia dochodzi bowiem do przeniesienia własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie na nabywcę a więc do powstania obowiązku podatkowego.

Reasumując, jeżeli w momencie zawarcia umowy odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego podatnik pozostawał w związku małżeńskim, to dla skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej przez oboje małżonków wystarczającym jest aby jeden z nich był zameldowany przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w terminie określonym w ustawie złożył stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkani o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie w momencie odpłatnego zbycia w drodze umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym wnioskodawczyni przysługiwał udział ½ wnioskodawczyni nie pozostawała już w związku małżeńskim. Na dzień sprzedaży tj. w dniu 29 marca 2011 r. wnioskodawczyni nie miała już męża, który spełniałby warunki zwolnienia wszak jej małżeństwo zostało rozwiązane poprzez rozwód w dniu 06 października 2010 r., czyli przed datą sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zatem w przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni nie może domagać się zwolnienia z opodatkowania dochodu tytułu sprzedaży udziału ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego dlatego, że warunki zwolnienia spełnia jej były mąż. Rozwód na gruncie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy pozbawił wnioskodawczynię prawa do powoływania się na możliwość skorzystania z ulgi na podstawie art. 21 ust. 22 ustawy, gdyż w chwili odpłatnego zbycia wnioskodawczyni nie była już małżonką podatnika, który spełniał warunki do zwolnienia. Zwolnieniem objęci są natomiast łącznie małżonkowie, a nie byli małżonkowie.

Tym samym warunki do skorzystania z ulgi należy w przedmiotowej sprawie rozpatrywać odrębnie dla wnioskodawczyni i odrębnie dla jej byłego męża. Wnioskodawczyni mogłaby zatem skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej, gdyby spełniła warunki do jej zastosowania. Oznacza to, że w celu zastosowania zwolnienia, wnioskodawczyni musiałaby być zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia w lokalu mieszkalnym oraz w terminie określonym w ustawie musiałaby złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca jej zamieszkania.

Skoro jednak ze stanu faktycznego bezspornie wynika, że wnioskodawczyni nie była w ogóle zameldowana na pobyt stały w sprzedanym lokalu mieszkalnym, gdyż pozostawała zameldowana u swoich rodziców, to nie spełniła wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej. Brak zameldowania wnioskodawczyni na pobyt stały w ww. lokalu mieszkalnym pozbawia ją możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Wnioskodawczyni winna zatem obliczyć 19% podatek dochodowy od połowy przychodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego pomniejszonego o połowę ceny zakupu tego prawa i tak obliczoną kwotę wykazać w zeznaniu PIT-36 składanym za 2011 r. do 30 kwietnia 2012 r. i w tym samym terminie wpłacić podatek.

Stanowisko wnioskodawczyni należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.