Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu, którego celem jest zachowanie dziedzictwa kulturowego, poprzez remont konstrukcji więźby dachowej wraz z wymianą pokrycia dachu oraz belek stropowych nad nawą kościoła w B.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca złożył wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa A. o dofinansowanie inwestycji w ramach PROW - 2007-2013, na działanie X. Przedmiotowa inwestycja ma na celu zachowanie dziedzictwa kulturowego, poprzez remont konstrukcji więźby dachowej wraz z wymianą pokrycia dachu oraz belek stropowych nad nawą kościoła w B. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako podatnik podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej. Efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na fakturach, dokumentujących nabycie towarów i usług jako nabywca widnieje Wnioskodawca. Interpretacja będzie stanowić załącznik do wniosku o płatność na etapie refundacji kosztów poniesionych w związku z realizacją w/w inwestycji, celem uznania kosztów podatku VAT za koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku VAT ponoszonego na pokrycie kosztów w związku z realizacją zadania: Y.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w ramach realizacji wyżej wymienionego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji odliczyć można jedynie podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego i określenie podatku należnego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych (wykorzystanie do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie inwestycji mającej na celu zachowanie dziedzictwa kulturowego, poprzez remont konstrukcji więźby dachowej wraz z wymianą pokrycia dachu oraz belek stropowych nad nawą kościoła w B., w ramach PROW - 2007-2013, na działanie X. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako podatnik podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej. Efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na fakturach, dokumentujących nabycie towarów i usług jako nabywca widnieje Wnioskodawca.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu polegającego na remoncie konstrukcji więźby dachowej wraz z wymianą pokrycia dachu oraz belek stropowych nad nawą kościoła w B., nie zostały spełnione, bowiem nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności generujących podatek należny) a Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w ramach realizacji wyżej wymienionego zadania, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.