Czy świadczenie rzeczowe w postaci odpracowania, zastępujące płatność pieniężną (czynsz i inne (...)

Czy świadczenie rzeczowe w postaci odpracowania, zastępujące płatność pieniężną (czynsz i inne opłaty z tytułu najmu) w trybie art. 453 k.c. w związku z art. 659 k.c., stanowi źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy Gmina jako płatnik ma obowiązek poboru z tego tytułu zaliczki na ten podatek?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2012 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina wynajmuje lokale mieszkalne wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu gminy. Gmina nie powołała w celu gospodarowania tym zasobem żadnej odrębnej jednostki, gdyż wykonuje te zadania za pomocą pracowników Urzędu Gminy.

Wielu najemców nie uiszcza należnego czynszu, w związku z czym powstają zaległości czynszowe sięgające kilku, a nawet kilkunastu tysięcy złotych. Przedmiotem działania Gminy jest między innymi windykacja należności związanych z używaniem lokali komunalnych i socjalnych.

W celu osiągnięcia lepszych efektów windykacyjnych Wnioskodawca zamierza wdrożyć procedury umożliwiające dłużnikom odpracowanie zaległości.

Z dłużnikami, których zaległości powstały w wyniku niepłacenia czynszu i innych opłat z tytułu najmu lokalu, zawierane będą najpierw aneksy do umów najmu, wprowadzające zapisy o możliwości uiszczenia zaległego czynszu i innych opłat ?w formie rzeczowej poprzez odpracowanie?. Następnie na wniosek najemcy zawierane będą porozumienia, które określą jakie czynności (prace) ma wykonać najemca, ich wartość, która będzie stanowiła kwotę w jakiej nastąpi wygaśnięcie części zaległego czynszu. Wartość wykonanych czynności (prac) nie powinna być wyższa niż porównywalna wartość wynagrodzenia za takie prace, gdyby zostały zlecone innym osobom na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie rzeczowe w postaci odpracowania, zastępujące płatność pieniężną (czynsz i inne opłaty z tytułu najmu) w trybie art. 453 k.c. w związku z art. 659 k.c., stanowi źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy Gmina jako płatnik ma obowiązek poboru z tego tytułu zaliczki na ten podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie rzeczowe w postaci odpracowania zastępujące płatność pieniężną (czynsz i inne opłaty z tytułu najmu) w trybie art. 453 k.c. w związku z art. 659 k.c., nie stanowi źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Gmina jako płatnik nie ma obowiązku poboru z tego tytułu zaliczki na ten podatek.

Gmina zamierza zaproponować najemcom lokali mieszkalnych zalegających z zapłatą czynszu możliwość jego odpracowania. W tym celu z najemcami - dłużnikami, zawierane będą najpierw aneksy do umów najmu, wprowadzające zapisy o możliwości uiszczenia zaległego czynszu i innych opłat w formie rzeczowej poprzez odpracowanie. Następnie na wniosek najemcy zawierane będą porozumienia, które określą jakie czynności (prace) ma wykonać najemca, ich wartość, która będzie stanowiła kwotę w jakiej nastąpi wygaśnięcie części zaległego czynszu.

Planowane działania znajdują oparcie w art. 453 k.c. w związku z art. 659 k.c.

Zgodnie z art. 659 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić czynsz, przy czym może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

Natomiast przepis art. 453 Kodeksu cywilnego stanowi, iż jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązań spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Należy zauważyć, że w omawianym przypadku zobowiązanie z tytułu czynszu wygaśnie tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, czyli przez zapłatę tegoż czynszu.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że porozumienia zawierane z najemcami w sprawie odpracowania zaległego czynszu oznaczają, iż dłużnik ma na celu wyłącznie wywiązanie się z obowiązku świadczenia i zmierza do wygaśnięcia zobowiązania, a nie uzyska przychodu.

Wnioskodawca uważa, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym świadczenie rzeczowe w postaci odpracowania zastępujące płatność pieniężną (czynsz i inne opłaty związane z najmem) nie stanowi źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Gmina jako płatnik nie ma obowiązku poboru z tego tytułu zaliczki na ten podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika