Czy do umorzenia zobowiązania z tytułu pożyczki z ZFŚS świadczącemu pracę renciście znajduje (...)

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 9 sierpnia 2007 roku na mocy porozumienia stron, rozwiązana została umowa o pracę z pracownikiem posiadającym zadłużenie z tytułu pożyczki z ZFŚS zaciągniętej na cele mieszkaniowe. Po rozwiązaniu umowy ze Spółką były pracownik nawiązał stosunek pracy z innym pracodawcą i następnie przeszedł na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Renta przyznana została na czas określony do dnia 30 września 2013 roku.

W dniu 13 maja 2011 wymieniony wyżej były pracownik złożył w Spółce wniosek o umorzenie istniejącego zadłużenia z tytułu pożyczki z ZFŚS, uzasadniając prośbę trudną sytuacją materialną, co udokumentował stosownymi dowodami. Wynika z nich, że w czasie pobierania renty świadczy pracę na podstawie umowy o pracę. Osiąga zatem przychody określone w art. 10 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) z dwóch tytułów, to jest z tytułu renty oraz z tytułu stosunku pracy.

W okresie pomiędzy rozwiązaniem umowy o pracę ze Spółką a dniem złożenia wniosku o umorzenie, pożyczka była spłacana w ratach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do umorzenia zobowiązania z tytułu pożyczki z ZFŚS świadczącemu pracę renciście znajduje zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie pożyczki byłemu pracownikowi a aktualnemu renciście, któremu w trakcie trwania stosunku pracy udzielono pożyczki na cele mieszkaniowe z ZFŚS, kwalifikuje się do świadczeń zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika bowiem, aby nabycie prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania świadczenia w postaci umorzenia pożyczki wymagało spełnienia innych warunków poza posiadaniem statusu rencisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 ? w wysokości 10% należności. (art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W przypadku byłych pracowników (emerytów i rencistów) kwestie ewentualnego zwolnienia otrzymanych przez nich świadczeń należy rozpatrywać w świetle art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.

Z analizy treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż zwolnienie świadczeń otrzymywanych przez emerytów i rencistów ma szeroki zakres. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Ważne jest, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Jeżeli wartość świadczeń w ciągu roku przekroczy limit 2.280 zł to nadwyżka ponad tę kwotę będzie stanowiła przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu 10% podatkiem zryczałtowanym, na mocy ww. art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takiej sytuacji zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Reasumując, do umorzenia zobowiązania z tytułu pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczącemu pracę renciście znajduje zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.