Czy możliwe jest wspólne rozliczenie małżonków za 2010 r. w przypadku, gdy żona uzyskuje przychody (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości łącznego opodatkowania małżonków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych (art. 9a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Żona Zainteresowanego pobiera emeryturę i osiąga jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej przychody z tytułu najmu mieszkania opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Pomiędzy Wnioskodawcą i Jego żoną istnieje wspólność majątkowa i pozostają w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest wspólne rozliczenie małżonków za 2010 rok w przypadku, gdy żona uzyskuje przychody z najmu opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie małżonków określa przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według którego małżonkowie, po spełnieniu warunków tam zawartych, mogą opodatkować się łącznie, z wyłączeniem przychodów opodatkowanych ryczałtem.

Możliwość wspólnego opodatkowania nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast zgodnie z ust. 9, zasady określone w ust. 8 nie dotyczą osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że jeżeli Jego żona osiąga przychody z najmu jako osoba fizyczna, a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to mogą oni dokonać wspólnego rozliczenia rocznego za 2010 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Jak stanowi art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W myśl art. 6 ust. 9 ww. ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 10 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Natomiast żona Wnioskodawcy pobiera emeryturę i jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej osiąga przychody z tytułu najmu mieszkania. Zainteresowany podkreśla, iż pomiędzy nimi istnieje wspólność majątkowa i pozostają w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Zatem Zainteresowany spełnia warunki uprawniające do skorzystania z łącznego opodatkowania małżonków.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca w 2010 roku będzie spełniał przesłanki określone w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w zeznaniu rocznym za ten rok będzie mógł skorzystać z preferencyjnego rozliczenia przysługującego małżonkom. Fakt uzyskiwania przez żonę Wnioskodawcy przychodów z najmu opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym nie wyklucza możliwości wspólnego rozliczenia dochodów małżonków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.