Czy sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, używanego wcześniej lokalu, zasiedlonego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest kupowanie na rynku wtórnym używanych lokali mieszkalnych, a następnie po dokonaniu remontu nieprzekraczającego 30% wartości początkowej tych nieruchomości, ich sprzedaż osobom trzecim.

Wnioskodawca w dniu 24 marca 2011 r. dokonał zakupu używanego lokalu mieszkalnego od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Zainteresowany nie odliczył VAT-u. Sprzedaż została udokumentowana aktem notarialnym. Mieszkanie było zasiedlone od dnia 1 sierpnia 1966 r. na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego przez Pracowniczą Spółdzielnię Mieszkaniową. Podatnik wyremontował mieszkanie ponosząc nakłady nieprzekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości, następnie dokonał sprzedaży tego lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, używanego wcześniej lokalu, zasiedlonego przez zbywcę, jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż lokal mieszkalny pierwotnie został nabyty 1 sierpnia 1966 r. przez zbywcę od spółdzielni mieszkaniowej, została spełniona definicja pierwszego zasiedlenia. Spełniony jest również warunek przy dostawie mieszkania upływu 2 lat od pierwszego zasiedlenia budynku.

W ocenie Zainteresowanego, sprzedaż lokalu jest objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?) ? art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie ? zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy ? rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, a także najem oraz dzierżawę.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowane ?w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu? ? dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonywanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonywanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zatem, nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

Należy również wskazać, że w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia.

W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabywa na rynku wtórnym lokale mieszkalne od osób fizycznych nieprowadzących działalności

gospodarczej, które następnie remontuje ? wartość nakładów związanych z remontem lokali nie przekracza 30% wartości początkowej tych nieruchomości. Następnie Zainteresowany sprzedaje wyremontowane lokale osobom trzecim.

Wnioskodawca w dniu 24 marca 2011 r. nabył lokal mieszkalny od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej ? sprzedaż była udokumentowana aktem notarialnym.

Lokal ten został zasiedlony w dniu 1 sierpnia 1966 r. na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego przez Pracowniczą Spółdzielnię Mieszkaniową. Zainteresowany wyremontował mieszkanie ponosząc nakłady nieprzekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości, a następnie dokonał sprzedaży tego lokalu mieszkalnego.

W odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, iż dopiero w momencie sprzedaży przez Zainteresowanego przedmiotowego lokalu zostanie spełniona definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Bowiem w tym momencie zostanie ona oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jej wybudowaniu. W przedmiotowej sprawie ? wbrew twierdzeniu Zainteresowanego ? nie miało jeszcze miejsce pierwsze zasiedlenie, gdyż nabyty przez osobę fizyczną lokal mieszkalny w 1966 r., nie spełnia przesłanki pierwszego zasiedlenia, gdyż w tym okresie nie obowiązywały przepisy ustawy, a ponadto nabycie lokalu dla Wnioskodawcy w roku 2011 nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, jeżeli po nabyciu przedmiotowa nieruchomość nie była oddana użytkownikowi do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, to pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego nastąpi dopiero w chwili sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na powyższe, ww. transakcja dostawy lokalu mieszkalnego nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy jednak mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży, Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponadto ponosił wydatki na jej ulepszenie, ale nie przekraczały one 30% wartości początkowej nieruchomości. Zatem zbycie ww. nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lokalu mieszkalnego nabytego od osoby fizycznej, podlega zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.