Czy kwotę przekazan? na pokrycie niedoboru wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla członków wspólnoty z tytułu osiągania przychodów z wynajmu powierzchni reklamowych oraz z działalności finansowej.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa zarządzana przez Wnioskodawczynię osiąga dochody z wynajmu powierzchni reklamowych oraz z działalności finansowej (odsetki od lokat bankowych). Decyzją podjętą przez właścicieli na zebraniu Wspólnoty uzyskany dochód netto został w części przeznaczony na pokrycie niedoboru wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi a pozostała część została przeznaczona na zasilenie funduszu remontowego Wspólnoty.

Przeznaczony na te cele dochód nie zmniejsza zaliczek wpłacanych przez właścicieli na fundusz remontowy oraz na utrzymanie nieruchomości wspólnej. Członkowie Wspólnoty nie otrzymują żadnych kwot z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwotę przekazaną na pokrycie niedoboru wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz na fundusz remontowy należy traktować jako przychód poszczególnych właścicieli z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Zarządcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia deklaracji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazanie na podstawie uchwały członków Wspólnoty Mieszkaniowej dochodu z tytułu wynajmu powierzchni reklamowej oraz z tytułu odsetek, na utrzymanie nieruchomości i fundusz remontowy nie stanowi dla poszczególnych właścicieli przychodu z innych źródeł określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawczyni jako Zarządca nie jest zobowiązana do sporządzenia informacji o wysokości przychodów na druku PIT-8C.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Według Wnioskodawczyni, jest to katalog otwarty, co oznacza, że z przychodem podatkowym z innych źródeł będziemy mieli do czynienia w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), w szczególności art. 12 ust. 2, pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Natomiast w art. 13 ust. 1 tej ustawy, ustawodawca nakłada na właścicieli obowiązek ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem lokalu oraz uczestniczenia w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

Wnioskodawczyni uważa, że przypadające właścicielom lokali pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej, które nie zostały przeznaczone i wykorzystane na pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, stanowią u tych właścicieli przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Właściciele podjęli uchwałę o przeznaczeniu pożytków z tytułu reklamy i odsetek na cele gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz fundusz remontowy, co jest zgodne z przepisem art. 12 ust. 2 ustawy o własności lokali.

W ocenie Wnioskodawczyni, nie ma w przedmiotowej sprawie do czynienia ani z wypłatą określonych kwot właścicielom mieszkań, ani też ze zmniejszeniem zobowiązań właścicieli tych lokali wobec Wspólnoty. Środki te nie zostały właścicielom wypłacone lecz podjęli oni uchwałę o przeznaczeniu uzyskanych przez Wspólnotę pożytków z wynajmu powierzchni reklamowej oraz odsetek bankowych na fundusz remontowy i pokrycie niedoborów wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali, co nie będzie skutkowało koniecznością sporządzenia informacji PIT-8C i opodatkowania tych kwot przez właścicieli lokali.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podobne stanowisko wyrażone zostało w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 1168/08 oraz w piśmie Izby Skarbowej w Katowicach z dnia16 października 2009 r. znak IBPBII/1/415-614/09/ASz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia, jednak w orzecznictwie i doktrynie jednolicie przyjmuje się, że pojecie to jest związane ze stosunkami prawnymi o charakterze zobowiązaniowym i rozumiane być musi jako świadczenie, z którym nie jest związana zapłata w jakiejkolwiek postaci.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wspólnota Mieszkaniowa zarządzana przez Wnioskodawczynię osiąga dochody z wynajmu powierzchni reklamowych oraz z działalności finansowej (odsetki od lokat bankowych). Decyzją podjętą przez właścicieli na zebraniu Wspólnoty uzyskany dochód netto został w części przeznaczony na pokrycie niedoboru wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi a pozostała część została przeznaczona na zasilenie funduszu remontowego Wspólnoty.

Przeznaczony na te cele dochód nie zmniejsza zaliczek wpłacanych przez właścicieli na fundusz remontowy oraz na utrzymanie nieruchomości wspólnej. Członkowie Wspólnoty nie otrzymują żadnych kwot z tego tytułu.

Wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która funkcjonuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W myśl art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach (art. 12 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zysk osiągnięty przez Wspólnotę Mieszkaniową z tytułu wynajmu powierzchni reklamowych oraz z działalności finansowej stanowi przychód tej Wspólnoty.

W związku z jego przeznaczeniem na pokrycie niedoboru wyniku z działalności gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz zasilenie funduszu remontowego Wspólnoty u poszczególnych właścicieli lokali nie powstaje przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym i tym samym nie spowoduje konieczności sporządzenia przez Wnioskodawczynię informacji PIT-8C z tego tytułu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.