Jak prawidłowo należy odliczać naliczony podatek VAT od zakupów związanych z budową budynku mieszkalnego? (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji oraz możliwości stosowania proporcji przy odliczaniu podatku naliczonego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji oraz możliwości stosowania proporcji przy odliczaniu podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonych inwestycji zamierza wybudować budynek mieszkalny, w którym znajdować się będą również lokale użytkowe, w tym pomieszczenia przeznaczone na biura Spółki. Pomieszczenia użytkowe przeznaczone na biura Spółki będą zajmowały 20% powierzchni użytkowej budynku, natomiast lokale mieszkalne i użytkowe zajmujące 80% powierzchni użytkowej będą przeznaczone na sprzedaż. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną oraz zwolnioną od podatku VAT.

W stosunku do towarów i usług nie dających się przypisać do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, z którymi takie prawo nie przysługuje, Spółka odlicza podatek VAT proporcją sprzedaży wynoszącą aktualnie 11%. Pomieszczenia biurowe związane będą ze sprzedażą mieszaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak prawidłowo należy odliczać naliczony podatek VAT od zakupów związanych z budową ww. budynku mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, z każdej faktury wystawionej przez wykonawcę robót Spółka może odliczyć 80% naliczonego podatku VAT w całości, a od pozostałych 20% (związanych z kosztem części biurowej) można odliczyć proporcją ustaloną w Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w normie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. pkt 1 lit. a) powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z przepisu art. 90 ust. 3 omawianej ustawy wynika, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z kolei, w myśl ust. 4 powoływanego artykułu, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Obowiązek określony w art. 90 ust. 1 ustawy polega na faktycznym wyodrębnieniu wskazanych kwot w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Wyodrębnienie to winno nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do wskazanych czynności. Zatem dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne jest, czy Wnioskodawca ma realną możliwość przyporządkowania określonych towarów i usług danym czynnościom. Ocena ta musi być dokonana w oparciu o obiektywną analizę ogółu okoliczności towarzyszących przedmiotowym czynnościom, w tym postanowień umowy łączącej wykonawcę robót budowlanych z zamawiającym te roboty.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa możliwość rozliczania podatku naliczonego w oparciu o klucz powierzchniowy - proporcję wynikającą z powierzchni lokali, które będą znajdowały się w budynku mieszkalnym (lokale mieszkalne i użytkowe zajmują 80% powierzchni użytkowej budynku) oraz z zastosowaniem ? w odniesieniu do części powierzchni budynku przeznaczonej na biura Spółki (20% powierzchni użytkowej budynku) ? odliczenia w oparciu o proporcję ustaloną w Spółce (wynosi ona aktualnie 11%). Lokale mieszkalne i użytkowe przeznaczone będą na sprzedaż, natomiast pomieszczenia użytkowe przeznaczone na biura Spółki wykorzystywane będą w celach prowadzonej działalności (wykonywanie czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku). Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu ustalenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia z tytułu nabycia towarów i usług, związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i czynnościami, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z budową ww. budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe, zaznaczyć należy, iż sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną od podatku musi mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami konkretnej sprawy. Z uwagi na powyższe, zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu oraz dodatkowo, obowiązującej w Spółce proporcji sprzedaży, może być właściwe wyłącznie w przypadku, gdy nie jest możliwe jednoznaczne powiązanie konkretnych wydatków (potwierdzonych wystawionymi fakturami) z czynnościami opodatkowanymi, bądź zwolnionymi od podatku (np. roboty polegające na wylaniu fundamentów pod budynek). Wówczas, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć ?z każdej faktury? otrzymanej od kontrahenta 80% naliczonego podatku VAT w całości oraz 11% (zgodnie z proporcją obowiązującą w Spółce) podatku naliczonego od wydatków związanych z pozostałą częścią powierzchni budynku. W przeciwnym bowiem wypadku, należy zastosować:

• proporcję obowiązującą u Wnioskodawcy względem kwot podatku naliczonego wykazanego na fakturach związanych z budową budynku od wszystkich wydatków dotyczących wyłącznie części biurowej budynku ? np. w przypadku, gdy wydatki będą dotyczyły wylania posadzek wyłącznie w części biurowej budynku;
• pełne odliczenie, tj. w wysokości 100% podatku naliczonego wykazanego na fakturach związanych z budową tego budynku, od wydatków dotyczących wyłącznie części budynku przeznaczonej na sprzedaż (czynność opodatkowana) ? np. tynkowanie ścian wyłącznie w lokalach mieszkalnych i użytkowych przeznaczonych na sprzedaż.

Z powyższych względów prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.