Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż obrót z tytułu świadczenia usług jako sporadycznie (...)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona prowadzi działalność w zakresie wynajmu powierzchni w należącym do niej budynku. W 2002 r. oraz w 2003 r. zawarła Ona dwie umowy pożyczki, pierwszą z podmiotem posiadającym siedzibę w Polsce, drugą z podmiotem posiadającym siedzibę w Holandii. Z tytułu udzielonych pożyczek w latach 2002-2006 r. Strona uzyskiwała odsetki. Zdaniem Strony przedmiotowe usługi należy zaklasyfikować do grupowania PKWiU 65.22.10 - 00.00 'usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym', które jako wymienione w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z jej art. 43 ust. 1 pkt 1, są zwolnione się z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż obrót z tytułu świadczenia usług jako sporadycznie świadczonych usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie powinien być brany pod uwagę przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 w/w ustawy.

W pierwszej kolejności Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości, na pisemny wniosek podatnika (płatnika, inkasenta) ma obowiązek udzielić interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Nie jest natomiast uprawniony ani obowiązany do weryfikacji w ramach interpretacji dokonywanej w w/w trybie poprawności zaklasyfikowania towarów lub świadczonych usług. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż w myśl art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych do zaklasyfikowania usług lub wyrobów (wg PKWiU) zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu. W przypadku trudności z zaklasyfikowaniem należy zwrócić się o opinię klasyfikacyjną do właściwego urzędu statystycznego.

Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl natomiast ust. 6 tego artykułu do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te dokonywane są sporadycznie. Należy przy tym zauważyć, iż w/cyt. przepis wprowadza wyjątek od zasady określonej w ust. 3 art. 90 ustawy, w związku z tym powinien być interpretowany ściśle zgodnie z regułą exceptiones non sunt extentendae.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż obrót uzyskany z tytułu udzielonych pożyczek nie powinien być przez Stronę uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, o ile usługi pośrednictwa finansowego, w tym przedmiotowe pożyczki, wymienione w poz. 3 zał. nr 4 do ustawy są przez nią świadczone sporadycznie.

Przy tym z uwagi na brak w przepisach o podatku od towarów i usług określenia, co należy rozumieć przez 'czynności (...) dokonywane sporadycznie', odwołać należy się do definicji słownikowej, jak i istniejącego w tym zakresie orzecznictwa, przede wszystkim Europejskiego Trybunału Sprawiedliowości. Zgodnie ze 'Słownikiem języka polskiego' Wydawnictwa Naukowego PWN pod red. prof. dr. Mieczysława Szymczaka (Warszawa 1981r.) sporadyczny to 'występujący rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie'. Natomiast w świetle orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (sygn. C-306/94, C-77/01) dotyczących art. 19 ust. 2 VI Dyrektywy czynności, które nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem podstawowej działalności prowadzonej przez podatnika mogą być uznane za sporadyczne (towarzyszące, okazjonalne).

Z wniosku Strony nie wynika jednoznacznie, czy przedmiotowe pożyczki udzielone odpowiednio w 2002r. i 2003 r. stanowiły jedyne usługi z zakresu pośrednictwa finansowego świadczone przez nią w 2005 r. Jeżeli tak, to biorąc pod uwagę, iż zgodnie z przedstawionym opisem nie stanowiły one bezpośredniego, jak i koniecznego uzupełnienia prowadzonej przez Stronę podstawowej działalności polegającej na wynajmie powierzchni biurowej, uznać należy, iż miały one charakter sporadyczny, w związku z czym nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.