Gdzie i w jakiej wysokości należy opodatkować honoraria wypłacane na rzecz zagranicznych wykładowców (...)

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień:

• umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7 poz. 20),
• umowy z dnia 7 maja 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 r. Nr 41 poz. 177),
• umowy z dnia 22 maja 1991 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 r. Nr 28 poz. 124),
• konwencji z dnia 28 czerwca 1996 r. miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1998 r. Nr 35 poz. 198),
• umowy z dnia 5 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 13 poz. 51),
• umowy z dnia 8 października 1974 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178),
• umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62 poz. 374),
• konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 2004 Nr 211 poz. 2139),
• konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43 poz. 368),
• umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90),
• konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216 poz. 2120),
• umowy z dnia 4 maja 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38 poz. 216),
• umowy z dnia 26 października 1977 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 12, poz. 84 i z 1995 r. Nr 106 poz. 517),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie opodatkowania należności licencyjnych.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku i piśmie uzupełniającym, Spółka X jest stroną umów o dzieło zawartych z wykładowcami zagranicznymi mającymi miejsce zamieszkania w: Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Australii, Izraelu, Słowenii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Belgii, Danii, Niemczech, Holandii, Kanadzie, Finlandii oraz we Włoszech. Zawarte przez Spółkę umowy dotyczą przygotowania i wygłoszenia wykładu w trakcie trwania międzynarodowego kongresu w dziedzinie medycyny, którego organizatorem jest również Spółka.

W ocenie Spółki X wykład, będący przedmiotem omawianych umów o dzieło, stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 904 z późn. zm.), a zatem należy go uznać za należność licencyjną w rozumieniu art. 12 wskazanych umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, podatek od wypłacanych na rzecz zagranicznych wykładowców honorariów, w przypadku przedłożenia przez nich certyfikatu rezydencji, powinien być pobierany także w Polsce w następujących wysokościach:

• 10% w przypadku wykładowców ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Australii, Izraela, Słowenii, Szwecji, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Włoch,
• 5% w przypadku wykładowców z Belgii, Danii, Niemiec, Holandii.

W przypadku zaś wykładowców z Kanady i Finlandii dochód powinien być opodatkowany tylko w kraju miejsca zamieszkania.

W przedstawionym stanie faktycznym Minister Finansów zważył, co następuje.

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepis art. 29 ust. 2 ww. ustawy nakazuje stosowanie ust. 1 tego artykułu z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym dalej 'certyfikatem rezydencji'.

Zgodnie z art. 12 wymienionych powyżej umów i konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania (w przypadku umowy polsko-amerykańskiej art. 13), należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Państwa, jednak podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć określonej kwoty brutto tych należności.

Na podstawie umów zawartych przez Polskę ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Australią, Izraelem, Słowenią, Szwecją, Stanami Zjednoczonymi Ameryki, Włochami, Finlandią i Kanadą podatek, co do zasady, w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 % kwoty brutto, natomiast na podstawie umów zawartych przez Polskę z Holandią, Niemcami, Danią i Belgią - 5 % kwoty brutto, a odbiorca musi być osobą uprawnioną do przedmiotowych należności licencyjnych.

Używane w umowach określenie 'należności licencyjne' oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku i piśmie uzupełniającym stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż wypłacane przez Spółkę X honoraria z tytułu zawartych umów o dzieło (będących przedmiotem prawa autorskiego), stanowią należności licencyjne w rozumieniu przepisów wymienionych wyżej umów i konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W konsekwencji, od przychodu uzyskanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez wykładowców, mogących udokumentować miejsce swego zamieszkania dla celów podatkowych tzw. certyfikatem rezydencji, z tytułu należności licencyjnych, zryczałtowany podatek dochodowy w Polsce wynosi:

• 10% w przypadku wykładowców ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Australii, Izraela, Słowenii, Szwecji, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Włoch,
• 5% w przypadku wykładowców z Belgii, Danii, Niemiec, Holandii.

Na Spółce X spoczywa obowiązek pobrania ww. zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku wykładowców z Kanady i Finlandii, przychód uzyskany przez nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest opodatkowany tylko w kraju miejsca ich zamieszkania zgodnie z przepisami:

• art. 12 ust. 3 lit. a) w związku z ust. 2 polsko-fińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
• art. 12 ust. 3 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenie postanowienia.