Przy sprzedaży budynku biurowego i parkingów zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku na podstawie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wywłaszczania nieruchomości, obowiązku wystawienia faktury dokumentującej wywłaszczenie nieruchomości w zamian za odszkodowanie, wykazania na fakturze dokumentującej wywłaszczenie nieruchomości kwoty odszkodowania powiększonej o podatek VAT należny i powstania obowiązku podatkowego od tej czynności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy decyzji Prezydenta miasta z 25 lipca 2008 r. o ustaleniu lokalizacji drogi Spółka utraciła prawo użytkowania wieczystego części nieruchomości zlokalizowanej przy ul. C. ( nieruchomość) oraz prawo własności posadowionych na niej naniesień. Nieruchomość objęta wywłaszczeniem obejmowała części trzech działek o numerach 5/8, 5/6 i 5/5 zabudowanych budowlami (parking utwardzony kostką Bauma, ogrodzenie - na każdej z działek) a także dodatkowo budynkiem biurowym (działka 5/8) i budynkiem portierni (działka 5/5). Nieruchomość była obciążona prawem hipoteki na rzecz banku, zabezpieczającym kredyt bankowy. Decyzja o lokalizacji drogi stała się ostateczna w dniu 10 września 2008 r.

Zabudowa nieruchomości wskazanymi naniesieniami (budynek biurowy, portiernia, ogrodzenie, parking) została dokonana przez Spółkę w latach 2001-2002. Przyjęcie tych inwestycji do używania nastąpiło w oparciu o zezwolenia na użytkowanie z 24 października 2002 r. a od stycznia 2003 r. rozpoczęła się amortyzacja budynków i budowli do celów podatkowych.

Na mocy art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 193 z 2008 r., poz. 1194), z dniem uprawomocnienia się decyzji o zezwoleniu, część nieruchomości stała się własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego (Miasta). Zgodnie zaś z art. 12 ust. 4d ustawy, w tym dniu wygasa również użytkowanie wieczyste na takiej nieruchomości. Jeżeli zaś na nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości zostały ustanowione ograniczone prawa rzeczowe z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, prawa te wygasają (art. 12 ust. 4e). Wywłaszczenie następuje za odszkodowaniem, ustalanym w drodze decyzji po przeprowadzeniu odrębnego postępowania. W przypadku nieruchomości obciążonych hipoteką, odszkodowanie to wypłaca się wierzycielowi, któremu hipoteka przysługiwała i podlega ono zaliczeniu na spłatę zobowiązania zabezpieczonego hipoteką (zobowiązanie główne wraz z odsetkami). Oznacza to, że w przypadku Spółki odszkodowanie zostanie wypłacone bankowi, który utracił hipotekę, i zmniejszy stan zadłużenia Spółki względem banku.

Postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania zostało wszczęte na podstawie zawiadomienia z 31 grudnia 2008 r. W dniu 2 marca 2010 r. została w stosunku do Spółki wydana decyzja o ustaleniu odszkodowania w kwocie 3.329.302 PLN. Zgodnie z treścią decyzji, wypłata odszkodowania nastąpi jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, gdy decyzja ustalająca odszkodowanie stanie się ostateczna. Decyzja w sprawie wysokości odszkodowania została zaskarżona przez Spółkę (do tej pory nie stała się więc ostateczna) i obecnie toczy się postępowanie odwoławcze m.in. odnośnie wysokości odszkodowania. Ostateczna kwota odszkodowania nie jest więc znana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wywłaszczenie nieruchomości Spółki, polegające na utracie ? na rzecz Miasta prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa położonych na tym gruncie budynków i budowli, spełnia warunki zastosowania zwolnienia z podatku VAT?

Zdaniem Strony wywłaszczenie nieruchomości Spółki polegające na utracie na rzecz Miasta - prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności położonych na tym gruncie budynków i budowli, nie spełnia warunków zastosowania zwolnienia z podatku VAT. Z uwagi na to, iż w ocenie Spółki decyzja o lokalizacji inwestycji stała się ostateczna 10 września 2008 r. , co oznacza, że do oceny skutków prawnych na gruncie ustawy o VAT właściwe będą przepisy obowiązujące w tym okresie.

Przedmiotem dostawy w rozumieniu przepisów o VAT są nieruchomości, które zostały przez Spółkę zabudowane. W latach 2001-2002 Spółka prowadziła prace budowlane, których efektem było wzniesienie budynków i budowli na działkach objętych wywłaszczaniem (pozwolenie na użytkowanie zostało wydane 24 października 2002 r.). Budynki i budowle są więc używane przez okres dłuższy niż 5 lat (spełniają definicję towarów używanych). Jednakże, przy wznoszeniu budynków i budowli stanowiących zabudowę wywłaszczonej nieruchomości podatek VAT był odliczany przez Spółkę. Z uwagi na odliczenie VAT przy wzniesieniu budowli i budynków, nie ma w tym przypadku możliwości zastosowania zwolnienia z VAT (mimo, że np. ze względu na upływ 5 lat stanowią one budynki i budowle używane).

Dostawa tego rodzaju nieruchomości zabudowanych, przy których zabudowie był odliczany podatek VAT, podlega opodatkowaniu ze stawką 22%. Stawka podatku właściwa dla zabudowy (22 %) jest przy tym również miarodajna dla transakcji obejmującej wartość użytkowania wieczystego utraconego na rzecz Gminy.

Z uwagi na to, iż Wniosek Spółki nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 2.11.2010 r. znak IPPP2-443-587/10-2/IZ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wezwał Stronę do jego uzupełnienia, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, poprzez wskazanie czy budynki i budowle objęte wywłaszczeniem były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, a jeżeli tak, to kiedy umowy te zostały zawarte oraz o informację czy Spółka nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W piśmie z dnia 12.11.2010r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu, Strona wyjaśniła, iż wszystkie budynki i budowle Spółki objęte wywłaszczeniem były używane w działalności gospodarczej Spółki, której istotą jest wynajem powierzchni biurowej w budynku położonym przy ul. C.. Dla prawidłowego działania budynku biurowego i jego wynajmu niezbędne jest zapewnienie ochrony (portiernia) oraz parkingu dla najemców i ich gości a także pracowników Spółki. Część powierzchni parkingu stanowiła miejsca postojowe przynależne do powierzchni biurowych wynajmowanych przez najemców Przykładowo, na części działki 5/8 znajdowały się m.in. miejsca postojowe objęte umową najmu zawartą dnia 21 czerwca 2002 r. z firmą X wraz z Aneksem nr 6 z 14 grudnia 2005 r. Ponadto Strona wskazała, iż w okresie poprzedzającym wywłaszczenie Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z uwagi na to, iż w ocenie organu podatkowego Strona nie uzupełniła wniosku w zakresie wskazanym w wezwaniu z dnia 2.11.2010 r. dnia postanowieniem z dnia 23.11.2010 r. nr IPPP2-443-587/10-6/IZ pozostawiono wniosek Spółki bez rozpatrzenia.

W dniu 6.12.2010 r. do Tut. Organu wpłynęło zażalenie Podatnika na powyższe postanowienie.

Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów postanowieniem z dnia 4.01.2011 r. znak IPPP2-443-587/10-8/IZ/KOM utrzymał mocy postanowienie z dnia 23.11.2010 r. pozostawiające bez rozpatrzenia wniosek Spółki.

Na powyższe rozstrzygnięcie, zachowując ustawowy termin Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia z dnia 4.01.2009 r. znak IPPP2-443-587/10-8/IZ/KOM oraz poprzedzającego go postanowienia z dnia 23.11.2010 r. znak IPPP2-443-587/10-6/IZ o pozostawieniu przedmiotowego wniosku bez rozpatrzenia.

Wyrokiem z dnia 19.12.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 979/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 23 listopada 2010 r. nr IPPP2-443-587/10-6/IZ i stwierdził, że uchylone postanowienia nie mogą być wykonane w całości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojego wyroku wskazał, że zakres wezwania skierowanego do Podatnika był zbyt szeroki i nieprecyzyjny, a przez to uciążliwy i niemożliwy do wykonania w terminie 7 dni.

Organ w wezwaniu winien wskazać przedział czasowy, do którego odnosi się żądanie związane z umowami. Ponadto Organ winien wskazać, że podane przez Podatnika informacje są niezbędne do ustalenia czy dostawa nieruchomości jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. W przypadku wątpliwości co do przedmiotu umowy najmu Organ winien ponownie zastosować instytucję wezwania określając okoliczności, o wyjaśnienie jakich chodzi.

Uwzględniając powyższe zalecenie Sądu Organ podatkowy pismem z dnia 4.06.2012 r. nr IPPP2/443-587/S/10/12-9/S/IZ Spółkę do wskazania, odrębnie dla budowli w postaci parkingu, budynku biurowego i budynku portierni, czy pomiędzy oddaniem w najem posiadanych przez Spółkę budynków i budowli znajdujących się na działkach nr 5/8, 5/6, 5/5 tj. parkingu utwardzonego kostką Brauna, budynku biurowego, budynku portierni, a wydaniem na rzecz Spółki decyzji z dnia 2 marca 2010 r. o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczenie upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku z dnia 18.06.2012 r. Strona podkreśliła, że jak wskazała we wniosku o wydanie interpretacji, nieruchomość objęta wywłaszczeniem obejmowała części trzech działek o numerach 5/8, 5/6 i 5/5 zabudowanych budowlami (parking utwardzony kostką Bauma, ogrodzenie - na każdej z działek) a także dodatkowo budynkiem biurowym (działka 5/8) i budynkiem portierni (działka 5/5).

Zabudowa nieruchomości wskazanymi naniesieniami (budynek biurowy, portiernia, ogrodzenie, parking) została dokonana przez Spółkę w latach 2001-2002. Przyjęcie tych inwestycji do używania nastąpiło w oparciu o zezwolenia na użytkowanie z 24 października 2002 r. a od stycznia 2003 r. rozpoczęła się amortyzacja budynków i budowli do celów podatkowych. Oznacza to, że w odniesieniu do każdej z budowli / budynku objętego zapytaniem Ministra Finansów, upłynął) dwuletni okres pomiędzy rozpoczęciem ich wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej (od początku 2003 r.) a wydaniem decyzji o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczenie (2 marca 2010 r.).

W odniesieniu do parkingów czy budynku biurowego, były one przedmiotem umów najmu zawieranych z najemcami. Natomiast jeśli chodzi o ogrodzenie lub budynek portierni, to nie były one przedmiotami umów najmu, lecz użytkowanie następuje poprzez gospodarcze wykorzystanie w prowadzonej działalności Spółki polegającej na najmie, zgodnie z gospodarczym przeznaczeniem tych budowli (są to budowle/budynki o charakterze pomocniczym do budynku biurowego, który podlega najmowi; ich celem jest zapewnienie ochrony / bezpieczeństwa najemców).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19.12.2011 r., sygn. akt III SA/Wa 979/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż w zakresie uznania wywłaszczenia nieruchomości w zamian za odszkodowanie za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Organ podatkowy wydał w dniu 23.11.2010 r. interpretację indywidualną nr IPPP2-443-587/10-4/IZ. Natomiast w kwestii dotyczącej określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej czynności Organ podatkowy wydał w dniu 23.11.2010 r. interpretację nr IPPP2-443-587/10-5/IZ.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże przepisy o podatku od towarów i usług przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż możliwość zastosowania zwolnienia z podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie wyżej powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a uwarunkowana jest łącznym spełnieniem warunków w tym przepisie wymienionych.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat - art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Dla określenia, czy dostawa budynku, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z VAT istotne jest uwzględnienie definicji pierwszego zasiedlenia sformułowanej na potrzeby ustawy o VAT w jej art. 2 pkt 14.

W myśl tej właśnie definicji przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Pierwsze zasiedlenie ma zatem obecnie miejsce w momencie oddania do używania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi:

1. nowo wybudowanego budynku (budowli lub jego części) lub
   
2. gruntownie odnowionego (nakłady na odnowienie to co najmniej 30% jego wartości początkowej) budynku (budowli lub jego części)
   - w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (np. sprzedaż, najem, dzierżawa, leasing).
   
   
   

Pierwsze zasiedlenie zatem będzie miało miejsce np. wtedy, gdy podatnik wybuduje nowy obiekt budowlany, po czym dokona jego sprzedaży, najmu, dzierżawy czy leasingu. Jeżeli jednak po jego wybudowaniu nie dokona takiej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, a będzie go sam użytkował we własnej działalności to nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia. Zbywając go zatem po 5, 10, lub 15 latach eksploatacji, dokonuje dopiero jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, co czyni tę czynność opodatkowaną (chyba, że przy jego budowie nie korzystał z odliczenia podatku i nie dokonywał nakładów ulepszających w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej budynku, a jeżeli takie poczynił, wykorzystywał ten budynek w stanie ulepszonym do działalności opodatkowanej co najmniej 5 lat - wówczas będzie to dostawa zwolniona od VAT).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że na mocy decyzji Prezydenta z dnia 25 lipca 2008 r. o ustaleniu lokalizacji drogi, A. sp. z o.o. utraciła prawo użytkowania wieczystego części nieruchomości zlokalizowanej przy ul. C. oraz prawo własności posadowionych na tej nieruchomości budynków i budowli. W skład budynków i budowli wchodzą budynek biurowy, portiernia, ogrodzenie oraz parking. Wszystkie naniesienia zostały wykonane przez Spółkę w latach 2001-2002. Przyjęcie inwestycji do używania nastąpiło na podstawie zezwolenia na użytkowanie z dnia 24 października 2002 r., a od stycznia 2003 r. rozpoczęła się amortyzacja budynków i budowli. Przy wznoszeniu budynków i budowli Wnioskodawca odliczał podatek z faktur VAT dokumentujących zakupy towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że tut. Organ w interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy w dniu 23 listopada 2010r. nr IPPP2-443-587/10-4/IZ uznał za prawidłowe stanowisko Strony, iż wywłaszczenie przedmiotowej nieruchomości za odszkodowaniem jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku powyższym istotnym jest ustalenie stawki podatku VAT właściwej dla dostawy budynków i budowli będących przedmiotem wywłaszczenia wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, na którym te budynki i budowle są posadowione. Zdaniem Spółki zastosowanie w sprawie winny znaleźć przepisy obowiązujące w okresie wydania decyzji o lokalizacji inwestycji, która to decyzja stała się ostateczna w dniu 10 września 2008r. Zatem w świetle tych przepisów dostawa ta winna podlegać opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 22%.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że w niniejszej sprawie, w dniu 10 września 2008 r. tj. w dniu w którym decyzja o lokalizacji drogi stała się ostateczna, a więc w dniu przejścia własności prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz miasta , odszkodowanie nie zostało przyznane, a jego wysokość nie była znana. Wobec powyższego nie można uznać, że przejście własności już wówczas miało charakter odpłatny. W konsekwencji nie został w tym momencie spełniony wymóg odpłatności dostawy, wynikający z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem odszkodowanie zostaje przyznane i ustalone w odrębnych decyzjach.

Zgodnie § 3 ust.3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Z okoliczności sprawy wynika, iż na rzecz Spółki została wydana w dniu 2 marca 2010 r. decyzja o ustaleniu odszkodowania w kwocie 3.329.302 zł, z której wynika, iż wypłata odszkodowania nastąpi jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, gdy decyzja ta stanie się ostateczna. Spółka odwołała się od przedmiotowej decyzji, a zatem kwota odszkodowania nie została wypłacona.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu przeniesienia własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie powstanie po stronie Spółki z chwilą otrzymania całości lub części tego odszkodowania, a zatem zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące w tym czasie.

Dla ustalenia więc jaka stawka podatku VAT znajdzie zastosowanie w przedmiotowej transakcji należy wziąć pod uwagę przepisy obowiązujące po dacie wydania decyzji o ustaleniu wysokości odszkodowania, (obowiązujące również w dniu wydania niniejszej decyzji), jako że z wniosku nie wynika jaka jest konkretna data dokonania zapłaty.

Z okoliczności sprawy wynika, że wszystkie budynki i budowle Spółki objęte wywłaszczeniem były używane w działalności Spółki, której istotą jest wynajem powierzchni biurowej w budynku położonym przy ul. C.i. Budynek biurowy oraz parkingi były wykorzystywane w działalności Spółki, jaką jest najem od początku 2003 r. i były przedmiotem umów najmu zawieranych z najemcami. Natomiast ogrodzenie lub budynek portierni były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, lecz nie były przedmiotem umów najmu.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz cyt. wcześniej przepisy ustawy stwierdzić trzeba, że dla dostawy budynku biurowego oraz parkingów zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jako że dostawa tych obiektów nie będzie się odbywać w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Strony umowy mogą jednak wybrać opodatkowanie tej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy po spełnieniu wynikających z tego przepisu warunków.

Jeśli zaś chodzi o ogrodzenie i budynek portierni zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 1 ustawy zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%. Zabudowania te, jak wynika, ze stanu faktycznego, nie były przedmiotem umów najmu, a zatem ich dostawa będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia.

W tym miejscu należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy stawka podatku wynosi 23%.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków i budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego wynika, że stawka dla sprzedaży gruntu jest taka sama jak stawka dla sprzedaży budynku lub budowli znajdującej się na tym gruncie. Zatem w sytuacji gdy na gruncie znajdują się budynki lub budowle, których sprzedaż jest opodatkowana różnymi stawkami, konieczne będzie dokonanie podziału wartości gruntu, celem właściwego opodatkowania transakcji.

Reasumując, przy sprzedaży budynku biurowego i parkingów zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z opcją wyboru opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, po spełnieniu zawartych w tym przepisie warunków. Natomiast sprzedaż ogrodzenia i budynku portierni winna zostać opodatkowana stawka podstawową, jako że dostawa ta ma miejsce w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym za nieprawidłowe uznać należy stanowisko Spółki, że wszystkie nieruchomości objęte wywłaszczeniem podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku na podstawie przepisów obowiązujących w 2008 roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tekst jedn. Dz. U z 2012 r., poz. 1270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.