Inwestycja w budynek czy osobny środek trwały

Odpowiedź prawnika: Inwestycja w budynek czy osobny środek trwały

Na gruncie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622 z późn. zm.) do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble.

Z kolei zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), a także art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307z późn. zm.) wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Odnośnie opisanego urządzenia przede wszystkim powstaje wątpliwość, czy urządzenie to nie staje się częścią instalacji elektrycznej na gruncie KŚT. Ponadto zainstalowanie takiego urządzenia może być uznane za modernizację środka trwałego zgodnie z przepisami podatkowymi. Z tych względów potraktowanie opisanego urządzenia jako odrębnego środka trwałego może być kwestionowane.