Ulga na złe długi
Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej VAT) umożliwia odzyskanie podatku należnego związanego z nie zapłaconymi wierzytelnościami. Instytucja ta, potocznie zwana „ulgą za złe długi”, obwarowana jest jednak wieloma, często trudnymi do spełnienia, warunkami. Wyliczone są one w art. 98 a oraz 89b VAT.
W dużym skrócie, można przyjąć, iż wspomniana „ulga” polega na możliwości skorygowania podatku należnego wskazanego w deklaracji podatkowej z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, za które nie otrzymano zapłaty.
Zgodnie z art. 98a VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Korekta ta może znaleźć zastosowanie jedynie, jeśli:
1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
w tej sytuacji, momentem istotnym, z punktu widzenia zastosowania ulgi jest moment dokonania dostawy( nie moment korekty),jeśli więc w chwili dokonania dostawy lub świadczenia usług na rzecz podatnika znajduję się on w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji korekta nie jest dopuszczalna
2) wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
podatek nie musi być więc zapłacony, możliwe jest więc skorzystania z ulgi nawet jeśli wierzyciel posiada zaległość podatkową
3) wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4) wierzytelności nie zostały zbyte;
5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6) wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
