Odpowiedź prawnika: Opłata dodatkowa za parkowanie
Opłaty zaparkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania uregulowana jest w art. 13 i nast. ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. 2007 r. Nr 19 poz. 115, dalej u.d.p.). Zgodnie z art. 13b ust. 1 u.d.p. opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo. Przepisy dodatkowo, szczegółowo regulują sposób ustalenia samych opłat i strefy płatnego parkowania przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego. Następnie, zgodnie z art. 13f u.d.p, za nieuiszczenie opłat, pobiera się opłatę dodatkową. Rada gminy (rada miasta) określa wysokość opłaty dodatkowej, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej pobierania. Wysokość opłaty dodatkowej nie może przekroczyć 50 zł. Jak potwierdził Sąd Administracyjny w Białymstoku w orzeczeniu z dnia 18 kwietnia 2006 roku, II SA/Bk 1082/2005, dokument o nałożeniu opłaty dodatkowej nie jest decyzją administracyjną więc nie można się od niej odwołać. Istnieje jednak droga na podważenie opłaty w drodze postępowania egzekucyjnego.
Potwierdzeniem faktu zaparkowania pojazdu bez wywiązania się z obowiązku, jest dokument urzędowy sporządzony przez pracownika zarządu drogi lub zarządcy drogi w strefie parkowania. Dokument ten może przyjąć postać notatki lub raportu. Jako dowód może służyć także fotografia, film Należy wskazać, że w wyroku z dnia 7 grudnia 2005 roku (sygn. akt: FSK 2580/04) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że za doręczoną sprawcy uważa się dokument informujący o opłacie dodatkowej pozostawiony za wycieraczką samochodu. Zgodnie z art. 40d ust. 3 u.d.p., obowiązek uiszczenia opłaty dodatkowej przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym opłaty lub kary powinny zostać uiszczone.
