Zajęcie ruchomości przez komornika

Odpowiedź prawnika: Zajęcie ruchomości przez komornika

Do egzekucji z ruchomości komornik przystępuje przez ich zajęcie. Zająć można ruchomości dłużnika będące bądź w jego władaniu, bądź we władaniu samego wierzyciela, który do nich skierował egzekucję. Ruchomości dłużnika będące we władaniu osoby trzeciej można zająć tylko wówczas, gdy osoba ta zgadza się na ich zajęcie albo przyznaje, że stanowią one własność dłużnika.

Nie należy zajmować więcej ruchomości ponad te, które są potrzebne do zaspokojenia należności i kosztów egzekucyjnych. Jak wynika zatem z tych regulacji nie ma znaczenia czy samochód jest już „spłacony” czy jeszcze nie. Samo zajęcie następuje bez względu na to czy dłużnik jest właścicielem rzeczy czy może nim nie jest. Wystarczy, by doszło do skutecznego zajęcia, aby rzeczy te np. samochód znajdowały się we władaniu dłużnika.

Poza tym należy podkreślić, iż przedmiot zakupiony na raty zmienia właściciela nie z ostatnią zapłaconą ratą, ale z pierwszą.

Wiadomym jest, że dla właściwego wykorzystania samochodu dla nabywcy powinien być on właścicielem całości samochodu, a nie ułamkowej części. Komornik zajmie więc całą rzecz ruchomą w postaci samochodu. Kodeks postępowania cywilnego stawia pewne ograniczenie, aby nie zajmować ruchomości ponad potrzebę, która jest wyznaczona egzekwowana należnością i kosztami egzekucji. Jeżeli wierzycielem jest bank mógł zostać ustanowiony zastaw rejestrowy na samochodzie jako zabezpieczenie kredytu. Zajęcie ruchomości następuje bez względu na to czy na ruchomości, rzeczy, samochodzie został ustanowiony zastaw. Ma to jednak znaczenie pod kątem realizacji wierzytelności i kolejności zaspokajania wierzycieli.

Spieniężenie samochodu poprzez jego sprzedaż jest jedną z form egzekucji, a zatem jest dopuszczalne. W przedstawionym stanie faktycznym najprawdopodobniej do takiego stanu właśnie dojdzie. Z uzyskanej sumy pieniędzy zaspokaja się wierzyciela oraz pokrywa koszty egzekucji, a ewentualną pozostałą nadwyżkę zwraca dłużnikowi.