Odpowiedź prawnika: Ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa a czyn nieuczciwej konkurencji
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Różny jest rodzaj chronionych przez art. 11 wiadomości: jedne mają charakter techniczny lub technologiczny, inne zaś obejmują pewne informacje istotne z punktu widzenia organizacji przedsiębiorstwa jako takiego (jego struktury, przepływu dokumentów, sposobu kalkulacji cen, zabezpieczenia danych itp.). Wyliczenie ustawowe nie jest przy tym wyczerpujące. Tak przykładowo w orzeczeniu Sądu Antymonopolowego z 10 lipca 2002 r. (XVII Ama 78/2001, LexPolonica nr 1884145, Dz.Urz. UOKiK z 2002 r. Nr 5, poz. 224) stwierdzono, że dane zawarte w PIT-5 F-01 (sprawozdaniu finansowym) obrazują zarówno pasywa, jak i aktywa oferentów, dochód i zyski, koszty działalności, straty, zobowiązania finansowe. Niewątpliwie są to informacje poufne i stanowią tajemnicę przedsiębiorcy w rozumieniu art. 11 ust. 4. Nie jest przy tym konieczne, aby były one oryginalne czy nowe. Z kolei sąd ten w postanowieniu z 15 października 1997 r. (XVII Ama 1/96, „Wokanda” 1997, nr 10, poz. 55) wskazał, że informację poufną stanowią w szczególności dane obrazujące wielkość produkcji i sprzedaży, a także źródła zaopatrzenia i zbytu. W wyroku z 11 czerwca 2003 r. (I ACa 469/2003, TPP 2004, nr 1-2, s. 157) krakowski Sąd Apelacyjny przyjął, że poufne informacje o planach wydawniczych mogą przedstawiać samodzielną wartość handlową w relacjach z konkurencyjnymi wydawcami i z tego względu zachodzi potrzeba ich ochrony przed bezprawnym ujawnieniem i wykorzystaniem. Art. 11 u.z.n.k. ma na celu ochronę interesów przedsiębiorcy (przedsiębiorstwa), tak aby w posiadanie pewnych danych nie weszły osoby nieuprawnione, w tym przede wszystkim konkurenci. Warunkiem koniecznym uznania informacji za podlegającą ochronie jest podjęcie niezbędnych działań w celu zachowania ich w poufności. Okoliczność tę podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 5 września 2001 r. (I CKN 1159/2000, LexPolonica nr 353291), wskazując iż informację poufną można uznać za tajemnicę, kiedy przedsiębiorca ma wolę, by pozostała ona tajemnicą dla pewnych kół odbiorców, konkurentów, wola ta dla innych osób musi być rozpoznawalna. Ustawodawca nie przesądził przy tym, jakie to mianowicie mają być działania. Wydaje się więc, że każdy sposób działania, który wskazuje, że określone informacje są traktowane jako poufne, będzie stanowić realizację omawianego zalecenia ustawowego.
