26.7.2008
A.J.
Zespół e-prawnik.pl
Głównym celem projektowanych zmian jest ułatwianie osobom bezrobotnym i poszukującym pracy powrotu do aktywności zawodowej. Istotnym elementem projektu ustawy jest także chęć sprostania problemom wynikającym ze słabnącej podaży pracowników na krajowym rynku pracy, w tym uproszczenie procedur związanych z wykonywaniem legalnej pracy przez cudzoziemców.
Zdaniem PKPP Lewiatan na szczególną uwagę zasługuje cel, jaki postawili przed sobą autorzy projektu: ustawa ma być przyjazna dla osób aktywnych, które nie mają, a chcą znaleźć pracę. Uważamy, że przeniesienie akcentu z pomocy wszystkim na pomoc tym, którzy chcą ją otrzymać, należy ocenić bardzo pozytywnie.
Zapowiedź przeorganizowania pracy publicznych służb zatrudnienia uważamy za konieczne działanie, gdyż dotychczasowe nasze doświadczenia we współpracy z urzędami pracy nie zawsze są zadowalające. Widzimy potrzebę zadbania o większą efektywność funkcjonowania urzędów pracy, które powinny w większym stopniu zlecać usługi zewnętrznym podmiotom. Może okazać się to bardziej skuteczne, biorąc pod uwagę występujące niedobory kadrowe i techniczne. Istotne jest stworzenie rzeczywistych warunków do podejmowania współpracy oraz zawierania partnerstw, mając na względzie możliwości finansowe i jakość różnych inicjatyw w powiązaniu ze specyfiką określonego rynku pracy. Publiczne służby zatrudnienia powinny dążyć do rozwijania usług edukacyjnych. Z doświadczenia wiemy, że urzędy pracy nie znają potrzeb pracodawców dotyczących kwalifikacji zawodowych i umiejętności pracowników do wykonywania pracy na danym stanowisku pracy. W obecnej sytuacji zdecydowanie opowiadamy się za przeorientowaniem kierunku prowadzonej polityki rynku pracy na rzecz promocji zatrudnienia niż łagodzenia społecznych skutków bezrobocia.
Istniejące instrumenty rynku pracy wywołują niezadowolenie pracodawców, gdyż: są mało atrakcyjne finansowo; wymagają wypełnienia wielu obowiązków (w tym utrzymania stanu zatrudnienia na dotychczasowym poziomie przez długi stosunkowo okres, co w warunkach konkurencji i zmieniającej się rzeczywistości może być trudne); są nazbyt biurokratyczne (wypełnianie wielu dokumentów, składanie różnych oświadczeń, przedstawianie zaświadczeń z instytucji (ZUS, urząd skarbowy); ich realizacja jest uzależniona od aktualnie posiadanych środków urzędów pracy na finansowanie określonego instrumentu; są obarczone wieloma przepisami, które ulegają częstym zmianom; regulacje krajowe odwołują się do unormowań unijnych utrudniając pracodawcom przyswojenie (zrozumienie) przepisów.
Ponadto pracodawcy obawiają się, iż kierowane osoby nie mają odpowiedniego przygotowania do wykonywania powierzonej pracy.
Stąd przedłożona nowelizacja ustawy powinna uwzględniać te zastrzeżenia.
Na uwagę zasługują w szczególności następujące rozwiązania:
1. Zindywidualizowanie podejścia do osoby poszukującej pracy. Projekt zakłada tworzenie indywidualnych planów znalezienia pracy dla osoby, która nie podejmie zatrudnienia w ciągu 6 miesięcy od dnia rejestracji w urzędzie pracy. Zdaniem PKPP Lewiatan jest to propozycja, która przyczyni się do zwiększenia aktywności i zaangażowania bezrobotnego w proces poszukiwania pracy. Chcąc jednak, aby proponowane działanie spełniło pokładane w nim oczekiwania uważamy, że „indywidualny plan działania" powinien być tworzony dużo wcześniej niż dopiero po 6 miesiącach bezskutecznego poszukiwania pracy. Proponujemy ponadto rozważenie wprowadzenia możliwości stworzenia finansowych systemów motywacyjnych dla osób zajmujących się wsparciem bezrobotnych w poszukiwaniu zatrudnienia. W innych krajach (np. w Szwajcarii) opiekunowie osób bezrobotnych otrzymują gratyfikację finansową za pomoc w znalezieniu im zatrudnienia.
Uważamy, iż należy powrócić do rozwiązań obowiązujących w minionym stanie prawnym (art. 37b ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu), które zobowiązywały urzędy pracy do przyznania pracownikowi sprawującemu nadzór nad stażystą (absolwentem) wynagrodzenia miesięcznego w wysokości do 10% łącznej kwoty stypendium. Proponujemy, aby wysokość ustalić na poziomie nie mniej niż 10% łącznej kwoty stypendium.
2. Otwarcie instytucji publicznych na zlecanie usług szkoleniowych firmom zewnętrznym. Uważamy, że jest to działanie, które przyczyni się do podniesienia jakości usług szkoleniowych oferowanych bezrobotnym, a w konsekwencji do poziomu kompetencji nabywanych przez te osoby. Istotne znaczenie może odegrać tu również idea partnerstwa publiczno-prywatnego, która powinna być popularyzowana jako jedna z form na organizowanie szkoleń dla osób poszukujących pracy.
3. Podniesienie gratyfikacji za podejmowanie aktywności edukacyjnej. Projekt przewiduje wprowadzenie wyższych zachęt finansowych - w formie wypłacanych stypendiów - za uczestnictwo w szkoleniach, stażach, przygotowaniu zawodowym dorosłych, kontynuowanej nauce w ramach nauki szkolnej i studiów podyplomowych, których wysokość w każdym z rodzajów przekracza wysokość zasiłku i waha się od 120 do 140% jego wysokości.
Potrzebujesz porady prawnej?