Odpowiedź prawnika: Rolnik agroturysta
Zagadnienia związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej są uregulowane w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807). Przepisów tej ustawy niestosuje się jednak do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów, potocznie nazywana działalnością agroturystyczną.
Skoro do tego rodzaju działalności nie mają zastosowania przepisy ustawy oswobodzie działalności gospodarczej, więc taka działalność nie jest działalnościągospodarczą, a rolnik wykonujący taką działalność nie jest przedsiębiorcą.
Konsekwencją tego jest to, iż wykonywanie takiej działalności nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej. Jeżeli zaś działalność taka nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej, a rolnik wykonujący tego typu działalność nie jest przedsiębiorcą toi rozpoczęcie, prowadzenie lub zakończenie tej działalności nie podlega zgłoszeniu do organu podatkowego (urzędu skarbowego) na sformalizowanych drukach NIP-1. Druki te są bowiem przeznaczone dla osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą.
Działalność rolnicza zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) nie obejmuje agroturystyki. Dla potrzeb podatku VAT wykonywanie usług agroturystycznych wchodzi zatem w zakres działalności gospodarczej, o której stanowi szczegółowo art. 15 ust. 2 ustawy, określając tę działalność jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników.
Świadczone przez rolników na bazie gospodarstw rolnych usługi agroturystyczne na rzecz turystów lub innych osób podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach podatkowych. I tak np.:
-
czynności polegające na zakwaterowaniu turystów w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich świadczone przez podatników podatku rolnego kwalifikowane są wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.23.13-00) i podlegają opodatkowaniu wg stawki 7%,
-
przygotowanie i sprzedaż posiłków domowych mieści się w grupie usług gastronomicznych, które do 31.12.2007r. podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 7%. Od 1 stycznia 2008 r. właściwą będzie jednak stawka 22%.
Każdy podatnik wykonujący jakiekolwiek usługi dla prawidłowego określenia stawki podatku VAT jest obowiązany do dokonania klasyfikacji statystycznej wykonywanych czynności na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Dla celów podatku VAT do 31 grudnia 2005r. obowiązuje Polska Klasyfikacja wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Organami właściwymi w tym zakresie są organy statystyczne. Na wniosek zainteresowanych opinie w spawie klasyfikacji statystycznej usług na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wydaje: Urząd Statystyczny w Łodzi - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, 93-176 Łódź, ul. Suwalska 29. tel: (042) 6839-100, 6839-101, fax (042) 683 90 10, 684 48 46.
W przypadku małego obrotu podatnicy tacy mogą jednak korzystać ze zwolnienia podmiotowego w VAT. Wówczas rolnicy świadczący usługi agroturystyczne w przypadku, gdy z uwagi na niskie kwoty wpływów ze sprzedaży opodatkowanej (tj. nie przekraczające w poprzednim roku podatkowym limitu obrotów uprawniających do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT - kwoty 50 000 zł), nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT, są jednak obowiązani założyć i prowadzić na każdy rok podatkowy dzienną ewidencję sprzedaży. Zapisów w tej ewidencji dokonuje się na zakończenie każdego dnia, nie później niż przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym. ZOb.: Drobni przedsiębiorcy a VAT
W przypadku stwierdzenia, że ewidencja sprzedaży nie jest prowadzona lub prowadzona jest w sposób nierzetelny - organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określa wartość niezaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania i ustala podatek w wysokości 22%.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników Podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków.
