Odpowiedź prawnika: VAT a usługi na ruchomym majatku rzeczowym
W przedmiotowej sprawie pojawia się szereg wątpliwości. Otóż, materiał będący własnością firmy B (która zakupiła go od firmy A), zostaje dostarczony do firmy C (z Polski), ale bezpośrednio z firmy A. Firma C będzie z tego materiału produkować, a następnie wyprodukowany towar sprzeda firmie D, z Belgii (która, na marginesie, sprzeda ten towar dalej, do firmy B – de facto to nie materiał przerobiony „wróci” do właściciela, lecz wyprodukowany z niego produkt). Przede wszystkim nie wiadomo, czy firma B sprzedaje materiał firmie C, czy też tylko powierza go do „obróbki” (w rzeczywistości do produkcji). Firma C będzie przecież „sprzedawać” wyprodukowany produkt z tego materiału firmie D; nie mogłaby więc sprzedawać czegoś, co wcześniej nie stanowiło jej własności. W tej sytuacji mielibyśmy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru przez firmę C od firmy B (przy spełnieniu wszystkich przesłanek określonych w ustawie o podatku VAT), a następnie z wewnątrzwspólnotową dostawą towaru przez firmę C na rzecz firmy D. Późniejszy obrót między firmą D a firmą B byłby już obrotem „krajowym” w rozumieniu prawa belgijskiego, bez znaczenia dla polskiego podatnika. W tym przypadku nabycie podlega ujęciu w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku VAT.
Gdyby można było uznać, że firma C nie nabywa materiału od firmy B, lecz jedynie wykonuje usługi na tym materiale (dawne uszlachetnianie czy przerób uszlachetniający, tj. usługi mające na celu wytworzenie towarów z powierzonych materiałów), wówczas należałoby ustalić miejsce świadczenia takich usług. Trzeba jednak pamiętać, że chodzi tutaj wyłącznie o „usługi na ruchomym majątku rzeczowym”, w przypadku pytania zaś bardziej jest mowa o nabyciu w celu produkcyjnym.
W każdym razie, gdyby miała miejsce usługa na ruchomym majątku rzeczowym, wówczas co do zasady miejscem świadczenia tej usługi byłoby miejsce, gdzie jest ona faktycznie świadczone (czyli Polska co oznaczałoby konieczność rozliczenia podatku przez firmę C), zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit.) d ustawy o podatku VAT.
Jednakże w przypadku takich usług świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer (czyli np.
Belgii), pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane - z Polski (gdyby usługodawcą był podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, wówczas zasadę tę stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju). W takim przypadku faktura wystawiona przez polską firmę, dokumentująca wykonanie ww. czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (fakturę należy wystawić nabywcy usługi, niezależnie od tego, komu wysyłany jest towar). W tym przypadku wydaje się, że materiał nie musi być objęty żadną ewidencją. Obowiązek prowadzenia specjalnej ewidencji dotyczy bowiem jedynie tych podatników, którzy przemieszczają na terytorium kraju własne towary z innych krajów Unii, na których mają być na ich rzecz wykonane określone usługi (art. 109 ust. 9 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).
