Świadczenie usług drogą elektroniczną
Co to jest usługa świadczona drogą elektroniczną?
Podstawowym pojęciem wprowadzonym przez ustawę jest pojęcie ”usługi świadczonej drogą elektroniczną. Termin ten obejmuje wszystkie usługi, których wykonanie następuje przez wysyłanie i odbieranie danych za pomocą systemów teleinformatycznych na indywidualne żądanie usługobiorcy (klienta), bez jednoczesnej obecności stron, przy czym dane te muszą zostać transmitowane za pośrednictwem sieci publicznych. Natomiast poza zakresem działania ustawy pozostają takie sieci, które mają charakter zamknięty np. sieci obejmujące grupę przedsiębiorstw należących do jednego koncernu (Intranet).

Usługi świadczone drogą elektroniczną zawierają szeroki katalog działań gospodarczych, a w szczególności usługi umożliwiające zawieranie w tym trybie umów sprzedaży, reklamy, informacji handlowej. Działania te realizowane są wyłącznie w trybie bezpośredniego połączenia z siecią teleinformatyczną (on-line). Nie jest możliwe świadczenie takich usług w trybie przetwarzania pobranych danych bez połączenia z siecią (off-line), a także zawierania umów tylko w postaci elektronicznej wymiany oświadczeń woli.
Usługi świadczone drogą elektroniczną nie są ograniczone wyłącznie do usług odpłatnych, ale obejmują również takie usługi, które są lub mogą być udostępniane także nieodpłatnie np. usługi polegające na dostępie do informacyjnych baz danych. Usługi te będą obejmować również usługi polegające na przechowywaniu i udostępnianiu danych dostarczanych przez usługobiorców a także usługi polegające na dostępie do Internetu świadczone przez właściwych usługodawców.
Co nie jest usługa elektroniczną?
Ustawa przewiduje, że do usług świadczonych drogą elektroniczną nie będzie należał zarówno przekaz telewizyjny jak i radiowy (nie są one bowiem dostarczane na indywidualne żądanie usługobiorców). Przekazanie informacji handlowych pocztą elektroniczną, jeżeli będzie się odbywało na żądanie klienta, będzie zaliczane do usług świadczonych drogą elektroniczną. Używanie jednak poczty elektronicznej lub innego środka indywidualnego komunikowania się przez osoby fizyczne w celach prywatnych (czyli do korespondencji e-mailowej), nie jest uważane za usługę świadczoną drogą elektroniczną.
Usługami świadczonymi drogą elektroniczna nie są również tradycyjne usługi telekomunikacyjne, usługi bankomatowe, sprzedaż biletów w automatach, parkometrach, rozrachunki międzybankowe drogą elektroniczną, wydawanie kart płatniczych oraz pieniądza elektronicznego. Takimi usługami nie są również działania, które ze swej natury nie mogą być dokonywane na odległość i za pomocą środków elektronicznych np. kontrole rachunkowości przedsiębiorstwa, poradnictwo medyczne wymagające fizycznego badania pacjenta. W przedmiotowym zakresie regulacji ustawy nie będzie się również mieścić regulacja zasad prowadzenia działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych.
Ustawa nie dotyczy podatkowych aspektów świadczenia usług drogą elektroniczną. W większości jednak przypadków usługi te będą objęte stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.
Obowiązki usługodawcy
W celu przeciwdziałania zagrożeniom jakie niesie ze sobą anonimowość podejmowanych działań przez usługodawców (świadczących usługi drogą elektroniczną), ustawa nakłada na każdego z nich konkretne obowiązki polegające między innymi na podaniu klientowi konkretnej informacji o sobie, a także o informacjach handlowych, opracowaniu regulaminu świadczenia usług i udostępnieniu go każdemu odbiorcy. Usługodawca będzie miał ponadto obowiązek zapewnienia, w razie gdy wymaga tego właściwość usługi, zabezpieczenia poufności i integralności przekazywanych danych np. poprzez techniki kryptograficzne czy podpis elektroniczny. Ustawa nie wymienia katalogu zabezpieczonych usług. Ogólnie można jednak wskazać, że mogą to być takie usługi, gdzie ujawnienie osobom nieuprawnionym pewnych danych np. numeru karty, hasła dostępu do usług, mogłoby wyrządzić znaczną szkodę majątkową przy takich czynnościach, jak np. płatności w transakcjach elektronicznych, bankowość internetowa lub niemajątkową np. porady medyczne. Natomiast techniki zabezpieczeń powinny być powszechnie dostępne i zaawansowane w stopniu odpowiednim dla usługi, którą zabezpieczają. Bez wcześniejszej zgody konsumenta nie można również przesłać mu pocztą elektroniczną (także w formie SMS przez telefon komórkowy) nie zamówionych informacji handlowych. Nie ograniczy to jednak możliwości promocji, reklamy na stronach WWW (tzw. banery). Odbiorca, który wyrazi zgodę na taki sposób promocji (mailing), może ją w każdej chwili odwołać.
