Dział III - FORMA CZYNNOŚCI PRAWNYCH

Kodeks cywilny

Artykuły 73-81
Art. 73

§ 1

Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, dokumentową albo elektroniczną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności.

§ 2

Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej inną formę szczególną, czynność dokonana bez zachowania tej formy jest nieważna. Nie dotyczy to jednak wypadków, gdy zachowanie formy szczególnej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej.

Komentarz

Artykuł 73 jest fundamentalnym przepisem regulującym skutki niezachowania formy czynności prawnej. Ustanawia zasadę, że nie każde niezachowanie formy przewidzianej przez ustawę prowadzi automatycznie do nieważności czynności. W przypadku formy pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej, nieważność następuje tylko wtedy, gdy ustawa wyraźnie przewiduje taki rygor. Natomiast dla innych form szczególnych (np. forma aktu notarialnego) zasadą jest nieważność czynności dokonanej z naruszeniem formy, chyba że forma ta była wymagana jedynie dla określonych skutków prawnych.

Art. 74

§ 1

Zastrzeżenie formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód z zeznań świadków lub z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności. Przepisu tego nie stosuje się, gdy zachowanie formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej.

§ 2

Jednakże mimo niezachowania formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej przewidzianej dla celów dowodowych dowód z zeznań świadków lub z przesłuchania stron jest dopuszczalny, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę, żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo fakt dokonania czynności prawnej jest uprawdopodobniony za pomocą dokumentu.

§ 3

Jeżeli forma pisemna, dokumentowa albo elektroniczna jest zastrzeżona dla oświadczenia jednej ze stron, w razie jej niezachowania dowód z zeznań świadków lub z przesłuchania stron na fakt dokonania tej czynności jest dopuszczalny także na żądanie drugiej strony.

§ 4

Przepisów o skutkach niezachowania formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej przewidzianej dla celów dowodowych nie stosuje się do czynności prawnych w stosunkach między przedsiębiorcami.

Komentarz

Artykuł 74 reguluje konsekwencje procesowe niezachowania formy przewidzianej dla celów dowodowych (ad probationem). Głównym skutkiem jest ograniczenie środków dowodowych - strony nie mogą dowodzić faktu dokonania czynności za pomocą zeznań świadków ani przesłuchania stron. Przepis przewiduje jednak istotne wyjątki chroniące słabszą stronę stosunku prawnego (konsumenta) oraz umożliwiające stronom zgodne złagodzenie rygoru dowodowego. Szczególnie istotne jest wyłączenie tych ograniczeń w obrocie profesjonalnym między przedsiębiorcami.

Art. 75

Artykuł uchylony

Art. 751

§ 1

Zbycie lub wydzierżawienie przedsiębiorstwa albo ustanowienie na nim użytkowania powinno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

§ 2

Zbycie przedsiębiorstwa należącego do osoby wpisanej do rejestru powinno być wpisane do rejestru.

§ 3

Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w wypadku wydzierżawienia przedsiębiorstwa lub ustanowienia na nim użytkowania.

§ 4

Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom o formie czynności prawnych dotyczących nieruchomości.

Komentarz

Artykuł 751 wprowadza szczególne wymogi formalne dla transakcji dotyczących przedsiębiorstwa jako całości. Wymaga formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, co stanowi formę pośrednią między zwykłą formą pisemną a aktem notarialnym. Dodatkowo przewiduje obowiązek wpisu do rejestru w przypadku przedsiębiorców już wpisanych do rejestru. Przepis ten ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego i ochronę przed pochopnymi decyzjami dotyczącymi tak istotnych aktywów jak przedsiębiorstwo.

Art. 76
Jeżeli strony zastrzegły w umowie, że określona czynność prawna między nimi ma być dokonana w szczególnej formie, czynność ta dochodzi do skutku tylko przy zachowaniu zastrzeżonej formy. Jednakże gdy strony zastrzegły dokonanie czynności w formie pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej, nie określając skutków niezachowania tej formy, w razie wątpliwości poczytuje się, że była ona zastrzeżona wyłącznie dla celów dowodowych.

Komentarz

Artykuł 76 przyznaje stronom swobodę w kształtowaniu wymogów formalnych dla ich przyszłych czynności prawnych (forma umowna lub konwencyjna). Strony mogą zastrzec dowolną formę, a jej niezachowanie skutkuje niemożnością dokonania czynności. Przepis zawiera jednak ważną regułę interpretacyjną - jeśli strony zastrzegły formę pisemną, dokumentową lub elektroniczną bez określenia skutków jej niezachowania, domniemywa się, że miała ona jedynie charakter dowodowy (ad probationem), a nie konstytutywny (ad solemnitatem).

Art. 77

§ 1

Uzupełnienie lub zmiana umowy wymaga zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia.

§ 2

Jeżeli umowa została zawarta w formie pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej, jej rozwiązanie za zgodą obu stron, jak również odstąpienie od niej albo jej wypowiedzenie wymaga zachowania formy dokumentowej, chyba że ustawa lub umowa zastrzega inną formę.

§ 3

Jeżeli umowa została zawarta w innej formie szczególnej, jej rozwiązanie za zgodą obu stron wymaga zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia; natomiast odstąpienie od umowy albo jej wypowiedzenie powinno być stwierdzone pismem.

Komentarz

Artykuł 77 wprowadza zasadę paralelizmu form - zmiana umowy wymaga takiej samej formy jak jej zawarcie. Przepis różnicuje jednak wymagania formalne w zależności od sposobu zakończenia stosunku umownego. Rozwiązanie umowy za zgodą obu stron wymaga zachowania pierwotnej formy, natomiast odstąpienie i wypowiedzenie podlegają złagodzonym wymogom formalnym. W przypadku umów zawartych w formie pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej, ich rozwiązanie, odstąpienie i wypowiedzenie wymagają jedynie formy dokumentowej, co znacznie upraszcza procedury.

Art. 771

§ 1

W wypadku gdy umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami bez zachowania formy pisemnej jedna strona niezwłocznie potwierdzi w piśmie skierowanym do drugiej strony, a pismo to zawiera zmiany lub uzupełnienia umowy, niezmieniające istotnie jej treści, strony wiąże umowa o treści określonej w piśmie potwierdzającym, chyba że druga strona niezwłocznie się temu sprzeciwiła na piśmie.

§ 2

W przypadku gdy umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami bez zachowania formy dokumentowej jedna strona niezwłocznie potwierdzi w dokumencie skierowanym do drugiej strony, a dokument ten zawiera zmiany lub uzupełnienia umowy, niezmieniające istotnie jej treści, strony wiąże umowa o treści określonej w dokumencie potwierdzającym, chyba że druga strona niezwłocznie się temu sprzeciwiła w dokumencie.

Komentarz

Artykuł 771 wprowadza specjalną instytucję potwierdzeń umownych w obrocie profesjonalnym. Umożliwia on przedsiębiorcom modyfikację treści zawartej już umowy poprzez jej pisemne lub dokumentowe potwierdzenie, nawet jeśli zawiera ono drobne zmiany lub uzupełnienia. Kluczowe znaczenie ma wymóg "niezwłoczności" zarówno w zakresie przesłania potwierdzenia, jak i ewentualnego sprzeciwu. Przepis ten ułatwia obrót gospodarczy, dopuszczając nieznaczne korekty umów bez konieczności formalnego aneksowania, przy jednoczesnej ochronie strony, która może zgłosić sprzeciw.

Art. 772
Do zachowania dokumentowej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie.

Komentarz

Artykuł 772 definiuje wymogi dokumentowej formy czynności prawnej. Forma ta jest bardziej elastyczna niż forma pisemna - nie wymaga własnoręcznego podpisu, a jedynie możliwości ustalenia tożsamości osoby składającej oświadczenie. Może być zachowana poprzez różne środki techniczne, np. skan z adnotacją, faks, e-mail z możliwością weryfikacji nadawcy. Forma dokumentowa stanowi alternatywę wobec formy pisemnej i elektronicznej, dostosowaną do wymogów współczesnego obrotu prawnego.

Art. 773
Dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.

Komentarz

Artykuł 773 zawiera uniwersalną i technologicznie neutralną definicję dokumentu. Pod pojęciem tym rozumie się każdy nośnik informacji - zarówno tradycyjny papierowy, jak i elektroniczny - który pozwala na zapoznanie się z jego treścią. Definicja ta obejmuje więc dokumenty papierowe, pliki elektroniczne, nagrania audio i wideo, a także wszelkie inne formy utrwalenia informacji, które mogą powstać w przyszłości dzięki rozwojowi technologii. Szeroka definicja dokumentu zapewnia aktualność przepisów kodeksu cywilnego w obliczu postępu technologicznego.

Art. 78

§ 1

Do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany.

§ 2

Uchylony

Komentarz

Artykuł 78 definiuje klasyczną pisemną formę czynności prawnej. Wymaga ona własnoręcznego podpisu złożonego na dokumencie zawierającym treść oświadczenia woli. W przypadku umów dopuszcza wymianę osobnych dokumentów (oferty i przyjęcia), z których każdy podpisany jest przez jedną stronę. Forma pisemna stanowi tradycyjny i najbardziej powszechny sposób dokumentowania czynności prawnych, zapewniający autentyczność oświadczeń oraz możliwość ich późniejszego dowodzenia.

Art. 781

§ 1

Do zachowania elektronicznej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

§ 2

Oświadczenie woli złożone w formie elektronicznej jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie pisemnej.

Komentarz

Artykuł 781 reguluje elektroniczną formę czynności prawnej, która stanowi cyfrowy odpowiednik formy pisemnej. Wymaga złożenia oświadczenia woli w postaci elektronicznej (np. w pliku elektronicznym) oraz jego podpisania kwalifikowanym podpisem elektronicznym w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym. Forma elektroniczna jest prawnie równoważna z formą pisemną, co oznacza, że może być stosowana wszędzie tam, gdzie przepisy wymagają formy pisemnej, chyba że wyraźnie wyłączają taką możliwość.

Art. 79
Osoba niemogąca pisać może złożyć oświadczenie woli w formie pisemnej w ten sposób, że uczyni na dokumencie tuszowy odcisk palca, a obok tego odcisku osoba przez nią upoważniona wypisze jej imię i nazwisko oraz złoży swój podpis, albo w ten sposób, że zamiast składającego oświadczenie podpisze się osoba przez niego upoważniona, a jej podpis będzie poświadczony przez notariusza, wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa z zaznaczeniem, że został złożony na życzenie osoby niemogącej pisać.

Komentarz

Artykuł 79 zapewnia osobom niemogącym pisać (np. z powodu niepełnosprawności, niepiśmienności lub innej przyczyny) możliwość dokonywania czynności prawnych wymagających formy pisemnej. Przewiduje dwa alternatywne sposoby: złożenie odcisku palca z dopiskiem imienia i nazwiska przez osobę upoważnioną, lub podpisanie się przez osobę upoważnioną z urzędowym poświadczeniem tego faktu. Przepis ten realizuje zasadę równego traktowania i dostępu do obrotu prawnego.

Art. 80

Artykuł uchylony

Art. 81

§ 1

Jeżeli ustawa uzależnia ważność albo określone skutki czynności prawnej od urzędowego poświadczenia daty, poświadczenie takie jest skuteczne także względem osób nieuczestniczących w dokonaniu tej czynności prawnej (data pewna).

§ 2

Czynność prawna ma datę pewną także w wypadkach następujących:
1) w razie stwierdzenia dokonania czynności w jakimkolwiek dokumencie urzędowym - od daty dokumentu urzędowego;
2) w razie umieszczenia na obejmującym czynność dokumencie jakiejkolwiek wzmianki przez organ państwowy, organ jednostki samorządu terytorialnego albo przez notariusza - od daty wzmianki;
3) w razie opatrzenia kwalifikowanym elektronicznym znacznikiem czasu dokumentu w postaci elektronicznej - od daty opatrzenia kwalifikowanym elektronicznym znacznikiem czasu.

§ 3

W razie śmierci jednej z osób podpisanych na dokumencie datę złożenia przez tę osobę podpisu na dokumencie uważa się za pewną od daty śmierci tej osoby.

Komentarz

Artykuł 81 reguluje instytucję daty pewnej, która ma fundamentalne znaczenie dla ustalania kolejności czynności prawnych i ich skutków wobec osób trzecich. Data pewna to data, która nie może być kwestionowana - ma moc dowodową wobec wszystkich. Przepis przewiduje różne sposoby uzyskania daty pewnej: od urzędowego poświadczenia, przez odnotowanie w dokumentach urzędowych, po opatrzenie kwalifikowanym elektronicznym znacznikiem czasu w przypadku dokumentów elektronicznych. Szczególną regulację przewidziano dla śmierci jednej ze stron, co zapobiega antydatowaniu dokumentów.

Masz pytania dotyczące formy czynności prawnych?

Skorzystaj z profesjonalnej porady prawnej online. Nasi eksperci pomogą Ci wybrać odpowiednią formę dla Twojej umowy, doradzą w kwestii podpisów elektronicznych i form dokumentowych oraz wyjaśnią konsekwencje niezachowania wymaganej formy.

Zadaj pytanie prawnikowi