Nowe przepisy o komornikach i egzekucji

Pytanie:

Od kiedy wchodzą w życie nowe przepisy o komornikach i egzekucji i jaki jest numer publikatora ustawy nowelizującej? Czy wg. nich komornik ustala swoją prowizję stosownie do nakładu pracy, a nie wg. procentu od wyegzekwowanych kwot? Kto będzie oceniał ten nakład pracy?

Masz inne pytanie do prawnika?

Odpowiedź prawnika: Nowe przepisy o komornikach i egzekucji

7.9.2007

Najnowsza ustawa nowelizacyjna - ustawa z dnia 24 maja 2007 roku o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 roku Nr 112 poz. 769), wchodzi w życie z dniem 28 grudnia 2007 roku, z wyjątkiem niektórych przepisów, które wejdą w życie 1 stycznia 2008 roku (dotyczą one aplikacji komorniczej oraz zastępcy komornika).

Ustawa pozostawia co prawda procentowe stawki wynagrodzenia komornika, jednakże uzależnia jego pobór od skuteczności egzekucji. Nowelizacja zmiejszyła także, w niektórych przypadkach, wysokość wynagrodzenia. Kwestie powyższe reguluje zmieniony art. 49 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Zgodnie z nim:

  1. w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

  2. w przypadku wyegzekwowania świadczenia wskutek skierowania egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego lub wynagrodzenia za pracę komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 8 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W obu przypadkach komornik ściąga opłatę od dłużnika proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanych kwot.

  3. w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego (jeżeli wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania) komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5 % wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/10 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

  4. w przypadku niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, uiszcza wierzyciel. W celu ich pobrania komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa wierzyciela do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności.

  5. W przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego z innych przyczyn, niż wskazane w pkt 3, komornik nie pobiera opłaty od tej części świadczenia, która nie została wyegzekwowana.

Na koniec należy wspomnieć o wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 maja 2006 roku, sygn. akt P 18/05, w którym Trybunał stwierdził, iż zdanie trzecie art. 49 ust. 1 jest niezgodne z art. 2 Konstytucji RP. Wskazany przepis umożliwiał komornikowi pobranie całego wynagrodzenia, także w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 k.p.c. Z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego ten fragment art. 49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji stracił moc. Oznacza, to iż do wejścia w życie omawianej wyżej nowelizacji, komornicy sądowi nie mogą pobierać wynagrodzenia we wskazanych w zakwestionowanym przez Trybunał zdaniu sytuacjach.

Potrzebujesz porady prawnej?