Założenie spółki z o.o. przez żołnierza zawodowego

Pytanie:

Odpowiedź prawnika: Założenie spółki z o.o. przez żołnierza zawodowego

W niniejszej sytuacji zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jednolity: Dz. U. 2008 r. Nr 141 poz. 892 z późn. zm.). Zgodnie z art. 56 ww. ustawy, co do zasady żołnierzowi zawodowemu nie wolno podejmować pracy zarobkowej i prowadzić działalności gospodarczej. Za pracę zarobkową uważa się pracę świadczoną osobiście w ramach stosunku pracy (umowa o pracę), a także na podstawie innego tytułu, jeżeli praca jest wykonywana przez okres dłuższy niż jeden miesiąc (np. spółka cywilna, umowa zlecenia, umowa o dzieło). Ponadto żołnierz zawodowy nie może wchodzić w skład organów spółek, innych przedsiębiorców oraz fundacji. Natomiast może uczestniczyć w zgromadzeniach akcjonariuszy (sp. akcyjna) lub zgromadzeniach wspólników (sp. z o.o.).

Wskazać jednak można, iż dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, może zezwolić żołnierzowi na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej. Żołnierz zezwolenie takie może otrzymać jeżeli:

1) nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych przez żołnierza;

2) wpływa na podwyższenie jego kwalifikacji;

3) nie narusza prestiżu żołnierza zawodowego;

4) prowadzona działalność gospodarcza lub działalność podmiotu, u którego będzie świadczona praca, nie dotyczy wyrobów, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji wyrobów obronnych oraz dostaw, robót budowlanych i usług, przeznaczonych na zamówienie jednostek wojskowych (chodzi tu o Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Wyrobów Obronnych (KWO), Dz. U. 1999 r. Nr 26 poz. 231).

Ponadto praca zarobkowa nie może być wykonywana przez żołnierza zawodowego w jednostce wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę oraz jednostce wojskowej bezpośrednio podległej.

Szczegółowe warunki i tryb postępowania w sprawach, o których mowa powyżej uregulowana została w Rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 października 2009 r. w sprawie wykonywania pracy zarobkowej lub prowadzenia działalności gospodarczej przez żołnierzy zawodowych (Dz. U. 2009 r. Nr 176 poz. 1366).

Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe lub do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w rezerwie kadrowej lub w dyspozycji może zezwolić żołnierzowi na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej na jego pisemny wniosek, skierowany drogą służbową.

 Wniosek, o którym tutaj mowa:

• w przypadku pracy zarobkowej:

a) nazwę pracodawcy, dla którego żołnierz będzie wykonywał pracę zarobkową, i adres jego siedziby,

b) podstawę wykonywanej pracy (w ramach stosunku pracy lub na podstawie innego tytułu),

c) miejsce pracy,

d) okres, na jaki pracodawca, o którym mowa w lit. a, zamierza zawrzeć umowę o pracę lub umowę na podstawie innego tytułu,

e) wymiar czasu pracy,

f) charakter wykonywanej pracy,

g) termin rozpoczęcia pracy;

• w przypadku działalności gospodarczej:

a) określenie przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, i adres siedziby lub miejsca zamieszkania podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą,

b) adres, pod którym działalność gospodarcza będzie wykonywana,

c) formę prawną wykonywanej działalności gospodarczej,

d) wymiar czasu niezbędny do wykonywania działalności gospodarczej,

e) termin podjęcia działalności gospodarczej.

Na zakończenie wskazać należy, iż przepisy powyższe znajdują swoje zastosowanie zarówno do żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową jako służbę stałą, a także pełniących czynną służbę wojskową jako służbę kontraktową.