jakie odszkodowanie za zagubiony przez zakład usługowy sprzet? - forum prawne

Należy przyjąć, że w takim wypadku dłużnik (naprawiający) dopuszcza się zwłoki ze spełnieniem świadczenia, którego podstawą jest wykonanie zobowiązania tj naprawienie rzeczy, objętej odpowiednią umową. Jak stanowi art. 476 Kodeksu Cywilnego: dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Nie dotyczy to wypadku, gdy opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dłużnik mógłby uwolnić się od odpowiedzialności, gdyby np. wykazał, że kradzież nastąpiła z przyczyn, którym nie mógł zapobiec, a dołożył należytej staranności w zabezpieczeniu rzeczy. Ciężar dowodu spoczywa tu na naprawiającym, a sąd ustali czy rzeczywiście dołożył on takiej staranności, że złodziej nie mógł łatwo ukraść rzeczy. Sam moment kradzieży jest chwilą od której dłużnik popada w zwłokę (czyli sytuacji, gdy dłużnik nie może wywiązać się z umowy, a nie wykaże ,że opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które on odpowiedzialności nie ponosi.). To ustalenie jest istotne do znalezienia podstawy jego odpowiedzialności za ukradziony aparat. Jest nią art. 478KC : Jeżeli przedmiotem świadczenia jest rzecz oznaczona co do tożsamości, dłużnik będący w zwłoce odpowiedzialny jest za utratę lub uszkodzenie przedmiotu świadczenia, chyba że utrata lub uszkodzenie nastąpiłoby także wtedy, gdyby świadczenie zostało spełnione w czasie właściwym. Jeżeli w sposób powyższy (tj w sposób wskazany w art.476) nie wykaże on, że nie ponosi odpowiedzialności za szkodę to na podst. Art. 476 w zw. z 478 i w zw. z 471 KC jest on zobowiązany do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania polegającego na utracie przedmiotu świadczenia i popadnięciu w zwłokę. Naprawienie szkody to wynagrodzenie szkody bezpośrednio wyrządzonej i utraconych korzyści. Bezpośrednia szkoda to ubytek w majątku właściciela aparatu, w wysokości wartości (rynkowej) tego urządzenia. Na podstawie stanu faktycznego nie można mówić o utraconych korzyściach (np utraconym, spodziewanym zarobku itp.). Natomiast nie ma znaczenia dla odpowiedzialności wartość sentymentalna utraconych zdjęć. Dlatego propozycja dłużnika wydaje się rozsądna.