Odpowiedź prawnika: Zwolnienia grupowe a świadectwo pracy
Przepis art. 97 § 2 kodeksu pracy wskazuje, iż w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące m.in. trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy. Szczegółową treść kodeksu pracy określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz. U. 1996 r., Nr 60, poz. 282). Zawiera ono załącznik stanowiący wzór świadectwa pracy oraz instrukcję jego wypełnienia. Informacje o wypowiedzeniu stosunku pracy zamieszcza się w punkcie 3a. Instrukcja nakazuje: W ust. 3 lit. a pracodawca podaje jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy określonych w art. 30 § 1 Kodeksu pracy, a w przypadku rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia - dodatkowo wskazuje stronę stosunku pracy składającą oświadczenie woli w tej sprawie. Instrukcja nie wspomina o zamieszczaniu podstawy prawnej z innych ustaw, mówi tylko o kodeksie pracy.
Jednakże rozwiązanie stosunku pracy właśnie z przyczyn leżących po stronie pracodawcy (np. likwidacja stanowiska) może mieć znaczenie dla pracownika w przyszłości, np. dla uzyskania świadczenia przedemerytalnego. Dlatego też naszym zdaniem w świadectwie pracy należałoby podać „pełną” podstawę prawną, tj. podać jeden z trybów z art. 30 § 1 Kodeksu pracy oraz przepis z ustawy o zwolnieniach grupowych (np. art. 30 § 1 pkt 2 kp w zw. z art. 10 ustawy dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników). Jest to jednak zagadnienie kontrowersyjne, gdyż – jak już wspomnieliśmy – z dosłownej wykładni przepisów w/w rozporządzenia wynika, iż w świadectwie pracy zamieszcza się tylko odpowiedni przepis kodeksu pracy.
