Odliczenie podatku zapłaconego za granicą

Na czym polega zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego?

Jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) posiada siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, ma obowiązek zapłacić podatek od sumy wszystkich swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągnięcia. Jest to wyraz tzw. zasady nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Metody unikania podwójnego opodatkowania

Jeśli jednak podatnik uzyskał dochody za granicą, mogą być one również opodatkowane za granicą, jeżeli działalność tam prowadzona przybiera formę tzw. zakładu (a więc stałej placówki biura, placu budowy itp.). Płacenie podatku po raz drugi w Polsce powodowałoby naruszenie zasady jednokrotności opodatkowania. Dlatego też umowy międzynarodowe przewidują w tej sytuacji dwie możliwości:

1. zwolnienie od podatku w Polsce dochodów osiągniętych za granicą albo

2. odliczenie od podatku wyliczonego od sumy wszystkich dochodów (również tych zagranicznych) podatku zapłaconego za granicą.

Co, jeśli umowa międzynarodowa przewiduje metodę odliczenia?

Zgodnie z ustwą CIT jeżeli podatnicy podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a umowa międzynarodowa nie zwalnia tych dochodów od podatku w Polsce, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

W porównaniu z 2006 r. zaszła istotna zmiana, która polega na dodaniu słów: „w rozliczeniu za rok podatkowy”. Oznacza to, że wszelkiego rodzaju dochody (a nie tyko, jak dotychczas, tylko te uzyskane z działalności prowadzonej w formie „zakładu”) będą ujmowane dopiero w zeznaniu CIT-8. Należy jednak pamiętać o ograniczeniu odliczenia. 

Przykład:  

• Spółka osiągnęła za granicą dochód (po przeliczeniu na złotówki) w kwocie 120.000 zł, od którego został zapłacony podatek w kwocie 34.000 zł. Dochód ten nie jest zwolniony od podatku w Polsce.

W Polsce spółka osiągnęła dochód w kwocie 200.000 zł. Podatek od sumy dochodów wynosi:

320.000 zł x 19 % = 60.800 zł.

Od powyższego podatku spółka może odliczyć podatek zapłacony za granicą, ale jedynie do kwoty, która proporcjonalnie przypada na dochód zagraniczny:

120.000 zł x 19 % = 22.800 zł

Łącznie podatek do zapłaty wyniesie: 38.000 zł.   

Podstawa prawna:

• Ustawa z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2006 r. Nr 217, poz. 1589);
• Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2000 r., Nr 54, poz. 654, ze zm.)

A.J.
Zespół e-prawnik.pl