Odpowiedź prawnika: Zwolnienie z długu w liście
Zwolnienie z długu zostało uregulowane w art. 508 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Wynika z tego, że zwolnienie z długu jest umową zawieraną między wierzycielem i dłużnikiem, więc dla skutecznego zwolnienia z długu konieczna jest zgoda dłużnika na to zwolnienie. Zwolnienie z długu może obejmować cały dług, jak i część długu, np. odsetki. Co do zasady umowa taka może być zawarta w formie dowolnej, również ustnej. Tylko wówczas, gdy zwolnienie z długu następuje nieodpłatnie, niektórzy autorzy uznają konieczność zawarcia umowy zwolnienia z długu w formie aktu notarialnego, jeśli zwolnienie z zobowiązania ma nastąpić, zgodnie z wolą stron, nie w momencie zawarcia umowy, ale w terminie późniejszym. Z sytuacji opisanej w pytaniu wynika, że w momencie zwolnienia z długu nie został określony żaden termin przyszły, co wskazuje że zwolnienie z długu miało nastąpić w momencie zawarcia umowy. Fakt zawarcia umowy zwolnienia z długu może być udowadniany przed sądem w każdy możliwy sposób, również za pomocą listu, w którym wierzyciel przyznaje, że nastąpiło zwolnienie z długu, jak i zeznań obecnego przy zwolnieniu z długu świadka. Jeśli jednak umowa pożyczki między Pani ojcem, a wierzycielem została zawarta w formie pisemnej, wierzyciel, chcąc podważyć ważność zwolnienia z długu, może argumentować, że rozwiązanie umowy również powinno zostać pismem stwierdzone (art. 77 ustawy Kodeks cywilny). Zwolnienie z długu nie jest co prawda rozwiązaniem umowy, jednak nie da się z góry wykluczyć stosowania przytoczonego przepisu art. 77 do umowy zwolnienia z długu, co znacznie utrudniałoby udowadnianie, że doszło do skutecznego zwolnienia. Ostateczne rozstrzygnięcie sprawy będzie jednak zależało od sądu i od doboru argumentów przez strony.

