Przepisy określające jakość handlową miodu

Miód pszczeli jest jednym z artykułów rolno-spożywczych, którego nazwa została określona w przepisach. Znakując miody należy zatem stosować przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 23 grudnia 2014 roku w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. 2015 r. poz. 29, ze zm.).

Co może być oznakowane jako „miód”?

Zgodnie z § 15 ust. 1 tego rozporządzenia oznakowany jako „miód” może być wyłącznie środek spożywczy, który jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin, lub wydalin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.
Miód jest  więc naturalną substancją produkowaną przez pszczoły, bez ingerencji człowieka. Nie może zawierać żadnych dodatkowych składników (np. cukrów obcych, składników żywności, w tym  dozwolonych dodatków do żywności, obcych jego składowi, aromatów itp.). 

Pod nazwą „miód” powinny występować tylko produkty nieprzetworzone spełniające wymagania definicji. Znakowanie środków spożywczych, które nie spełniają definicji miodu nie może wprowadzać w błąd, ani sugerować, że mamy do czynienia z miodem. Ocena  oznakowania dotyczy zarówno aspektu zastosowanych sformułowań, nazewnictwa, jak również graficznej prezentacji (widoczność, brak wyróżnień - wielkość czcionki jednolita dla całej nazwy).

Wymagania w zakresie jakości handlowej

Miód należy do produktów, które posiadają szczegółowe przepisy regulujące wymagania w zakresie jakości handlowej, tj. rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 października 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu (Dz.U. Nr 181, poz. 1773 ze zm.). 

Rozporządzenie określa rodzaje miodu oraz zakres parametrów fizykochemicznych jakie powinien spełniać miód, w tym m.in.: zawartość wody, zawartość fruktozy i glukozy, zawartość sacharozy, zawartość substancji nierozpuszczalnych w wodzie, przewodność właściwą, wolne kwasy, wartość liczby diastazowej (wg skali Schade), zawartość 5-hydroksymetylofurfuralu (HMF). Ponadto wskazuje, że miód charakteryzuje się określonymi cechami organoleptycznymi (barwa, konsystencja, smak i zapach) swoistymi dla odmiany oraz definiuje przepisy w zakresie wskazywania odmiany miodu (dla miodów nektarowych określanych nazwą rośliny, której procentowa zawartość pyłku w miodzie występuje w znacznej przewadze).

Miód należy do produktów trwałych zachowujących swoje właściwości pod warunkiem odpowiedniego przechowywania. Zgodnie z nieobligatoryjną Polską Normą PN-88/A-77626 Miód pszczeli magazyny do przechowywania miodu powinny być suche (wilgotność względna powietrza 65-75%) czyste, dostatecznie przewiewne, wolne od obcych zapachów, wolne od szkodników, zabezpieczone przed dostępem owadów (pszczół, os, much itp.). Temperatura przechowywania nie większa niż 18 ⁰ C. Miód najlepiej przechowywać  w bezpiecznych opakowaniach szklanych, które należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Podstawa prawna:

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 23 grudnia 2014 roku w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. 2015 r. poz. 29, ze zm.);
• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 października 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu (Dz.U. Nr 181, poz. 1773 ze zm.). 

A.J.
Zespół e-prawnik.pl