eksmisja po 25 latach utrata praw WAM - forum prawne

Witam,
mam problem dotyczący nakazu eksmisji. Sytuacja jak dla mnie jest trochę dziwna i w życiu nie spodziewałabym się że do czegoś takiego może dojść.
Otóż mój ojciec 25 lat temu otrzymał mieszkanie od wojska, w umowie najmu był wymieniony On jako główny najemca, a z nim mama, brat i ja. Potem urodziła się jeszcze moja siostra i brat. 10 lat temu moi rodzice wzięli rozwód, oraz toczyliśmy z ojcem sprawy w sądzie ponieważ krzywdził w pewien sposób nas- wtedy jeszcze dzieci. No i poszedł do więzienia na przeszło 3 lata. Nie wyobrażaliśmy sobie życia z Nim pod jednym dachem po Jego powrocie aczkolwiek mojej mamy pisma, prośby nic nie dawały. Niestety skazani byliśmy na wspólne mieszkanie. Ojciec "wyszedł" i jakiś czas mieszkał z nami. Po pewnym czasie wyjechał, nie było Go jakiś i wrócił, znów mieszkał a potem znów wyjechał i tak kilka razy, potem poznał jakąś kobietę i się przeniósł do innego miasta, wziął ślub itp. itd. Niestety miał dozgonne prawo do mieszkania. Obawialiśmy się, że w każdej chwili może wrócić.
Do końca tego roku mogliśmy wykupić mieszkanie "za grosze", ojciec mógł za 5% wartości, my za 10%. więc uzgodniliśmy, że On wykupi (za naszą kasę), a my notarialnie spiszemy umowę itd. Więc wysłaliśmy ojcu pieniądze które trzeba było wpłacić na czynności przygotowawcze (wycena itd.). On złożył wniosek, wpłacił pieniążki i...niebawem zmarł (prawdopodobnie ktoś go pobił). I moja mama zadzwoniła do WAMu z zapytaniem jak to teraz wygląda, czy możemy wykupić za 5 czy 10%? Kazali wysłać akt zgonu i kto jest u nas zameldowany. Wysłaliśmy. Potem okazało się, że oddali sprawę do zbadania prawnikom. Ostatecznie okazało się że nie mamy prawa do mieszkania i to od kilku lat, ponieważ ojciec mieszkał gdzie indziej. Nie brali pod uwagę, że często wcześniej wyjeżdżał ale po jakimś czasie wracał, po prostu zmarł w innym mieście co znaczy że my nie mamy prawa do mieszkania. Czy coś możemy w takiej sytuacji zrobić? W prawdzie wszyscy jesteśmy pełnoletni ale np ja mam 8 miesięczne dziecko, nie stać mnie na wynajmowanie. W ogóle sama myśl o utracie mieszkania napawa mnie przygnębieniem. W naszym mieście ciężko o jakąkolwiek pracę, a co dopiero na taką w której można zarobić na wynajem plus jako takie życie. Najbardziej martwię się o mamę, Ona już tyle w życiu przeszła, a tu zamiast lepiej, jest coraz gorzej. Prześladuje nas pech chyba. No ale nie chciałam się tu żalić, a poradzić w tej sprawie. Doczytałam, że WAm może wyrzucić na bruk... mamy 30 dni na opuszczenie mieszkania. Nie wiem co mamy robić