Odpowiedź prawnika: Paragon - podstawa wpisu w rejestrach sprzedaży
Zasady prowadzenia rejestru sprzedaży VAT określają przepisy ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.).
Niestety przepisy ustawy zawierają jedynie ogólną regulacją w art. 109 ust. 3 ustawy, który stanowi, że: podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą:
-
kwoty określone w art. 90 tj. kwoty niezbędne do prawidłowego częściowego odliczenia podatku naliczonego,
-
kwoty podatku należnego,
-
dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,
-
wysokość podatku należnego,
-
kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz
![Porady prawne]()
kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Przepisy, nie zawierają regulacji, jaki dokument może być podstawą wpisu do rejestrów.
Tymczasem z przedstawionej sytuacji, wynika że Firma dysponuje dwoma dokumentami: paragonem fiskalnym oraz fakturą sprzedaży. Zgodnie z art. 111. ust. 1 ustawy: podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Z przepisu wynika, że podstawowym dokumentem dokumentującym sprzedaż na rzecz osoby fizycznej jest paragon fiskalny. Zgodnie z przepisami, jest to dokument wystarczający do udokumentowania transakcji. Niemniej w sytuacji, przewidzianej w art. 106 ust. 4 ustawy, czyli na żądanie osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż. Wprawdzie przepisy nie hierarchizują dokumentów księgowych wg ich ważności ale niewątpliwie należy stwierdzić, że faktura VAT w swej treści jest bardziej szczegółowa niż paragon, przede wszystkim wskazuje kto jest nabywcą usługi.
Próbując usystematyzować powyższe uregulowania prawne, należy stwierdzić, że posiadając kasę fiskalną podatnik ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób prywatnych oraz rolników ryczałtowych właśnie przy pomocy kasy rejestrującej.
Paragon jest więc dokumentem podstawowym. Jednak ze względu na fakt, że wystawiona faktura jest dokumentem zwierającym szczegółowe dane dotyczące samego przedmiotu sprzedaży jak i nabywcy, to przyjęcie jej za podstawę księgowania pozwala na uwidocznienie w ewidencji sprzedaży szczegółowych danych. W takiej sytuacji podstawą wpisu do rejestru powinna być faktura dokumentująca sprzedaż.Generalnie dla zapisów liczbowych wprowadzonych do rejestru sprzedaży VAT znikome znaczenie będzie miał rodzaj dokumentu, na podstawie którego wpis będzie dokonywany. Dane liczbowe na paragonie bowiem powinny być zgodne z danymi wykazanymi na fakturze.
Paragon powinien być przechowywany łącznie z wystawioną fakturą (powinien być doń dopięty). Taki wniosek można wysnuć też przez analogię do przepisu § 11 ust. 3 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. nr 95, poz. 798 ze zm.). W przytoczonym przepisie prawa czytamy, że: w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.
![Porady prawne]()
