Rozdział IX - Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze

Kodeks pracy

Artykuły 237[6]-237[10]
Art. 2376

§ 1

Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.

§ 2

Uchylony

§ 3

Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Komentarz

Artykuł 2376 określa podstawowy obowiązek pracodawcy dotyczący dostarczenia pracownikom środków ochrony indywidualnej. Środki te muszą być przekazywane nieodpłatnie i spełniać odpowiednie normy jakości. Pracodawca ma również obowiązek poinstruowania pracowników w zakresie prawidłowego używania tych środków.

Art. 2377

§ 1

Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2

Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 3

Przepis § 2 nie dotyczy stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi.

§ 4

Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.

Komentarz

Artykuł 2377 reguluje kwestie dostarczania odzieży i obuwia roboczego. Pracodawca ma obowiązek zapewnić je nieodpłatnie w określonych sytuacjach. W niektórych przypadkach możliwe jest używanie własnej odzieży roboczej pracownika, jednak za zgodą pracownika i z wypłatą odpowiedniego ekwiwalentu. Przepis wprowadza też ważne wyjątki dla prac szczególnie niebezpiecznych.

Art. 2378

§ 1

Pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

§ 2

Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, o których mowa w art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, stanowią własność pracodawcy.

Komentarz

Artykuł 2378 precyzuje kompetencje pracodawcy w zakresie określania rodzajów środków ochrony oraz okresów ich użytkowania. Ważnym elementem jest ustalenie, że środki ochrony i odzież robocza pozostają własnością pracodawcy, co ma znaczenie m.in. przy rozwiązaniu stosunku pracy.

Art. 2379

§ 1

Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

§ 2

Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.

§ 3

Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.

Komentarz

Artykuł 2379 wprowadza bezwzględny zakaz dopuszczenia pracownika do pracy bez odpowiednich środków ochrony. Pracodawca ma również obowiązek dbania o stan techniczny i higieniczny środków ochrony. W przypadku niemożności zapewnienia prania odzieży, pracodawca może powierzyć to pracownikowi, wypłacając stosowny ekwiwalent.

Art. 23710

§ 1

Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, były przechowywane wyłącznie w miejscu przez niego wyznaczonym.

§ 2

Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania przedmiotów, o których mowa w § 1, jest niedopuszczalne.

Komentarz

Artykuł 23710 zawiera szczególne wymogi dotyczące środków ochrony, które uległy skażeniu substancjami niebezpiecznymi. Wprowadza bezwzględny zakaz powierzania pracownikowi jakichkolwiek czynności związanych z czyszczeniem skażonych środków ochrony, co ma na celu ochronę zdrowia i życia pracowników.

Masz pytania dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy?

Skorzystaj z profesjonalnej porady prawnej online. Nasi eksperci pomogą Ci w sprawach związanych z obowiązkami pracodawcy w zakresie BHP, środków ochrony indywidualnej, odzieży roboczej oraz przestrzegania przepisów Kodeksu pracy.

Zapytaj eksperta BHP