§ 1
§ 2
1) jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat;
2) trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat;
3) sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat.
§ 3
§ 4
1) małżonkowi;
2) innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
§ 5
§ 6
§ 7
Komentarz
Podstawowe zasady odprawy pośmiertnej:
Odprawa pośmiertna stanowi istotne świadczenie majątkowe przysługujące rodzinie zmarłego pracownika od pracodawcy. Prawo do tego świadczenia powstaje w dwóch sytuacjach: gdy śmierć pracownika nastąpiła w czasie trwania stosunku pracy lub gdy pracownik zmarł w czasie pobierania zasiłku chorobowego z tytułu niezdolności do pracy po rozwiązaniu stosunku pracy.
Wysokość odprawy w zależności od stażu pracy:
Ustawodawca uzależnił wysokość odprawy pośmiertnej wyłącznie od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. System jest gradacyjny i wynosi: jednomiesięczne wynagrodzenie przy stażu pracy krótszym niż 10 lat, trzymiesięczne wynagrodzenie przy stażu co najmniej 10 lat oraz sześciomiesięczne wynagrodzenie przy stażu wynoszącym co najmniej 15 lat. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia stosuje się odpowiednio zasady wynikające z art. 36 § 11 Kodeksu pracy, co oznacza możliwość wliczenia okresów zatrudnienia u poprzednich pracodawców w przypadkach przejęcia zakładu pracy lub następstwa prawnego.
Krąg uprawnionych do odprawy:
Katalog osób uprawnionych do odprawy pośmiertnej obejmuje małżonka zmarłego pracownika oraz inne osoby spełniające warunki określone w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla nabycia prawa do renty rodzinnej. Chodzi przede wszystkim o dzieci (własne, przysposobione, pasierbów, dzieci przyjęte na wychowanie), rodziców oraz wnuki, o ile spełniają warunki wiekowe i edukacyjne określone w przepisach o rentach rodzinnych.
Zasady podziału odprawy:
Ustawodawca przyjął zasadę równego podziału odprawy pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny. Szczególną regulację wprowadzono dla sytuacji, gdy po zmarłym pracowniku pozostał tylko jeden uprawniony członek rodziny - wówczas przysługuje mu odprawa w wysokości połowy kwoty, która byłaby należna przy większej liczbie uprawnionych. Rozwiązanie to ma na celu zróżnicowanie świadczenia w zależności od liczby osób, które pozostały bez wsparcia zmarłego pracownika.
Relacja z ubezpieczeniem grupowym na życie:
Przepis § 7 reguluje sytuację, w której pracodawca wykupił dla pracownika ubezpieczenie grupowe na życie. Jeżeli świadczenie wypłacone przez ubezpieczyciela jest równe lub wyższe od odprawy pośmiertnej, odprawa nie przysługuje. Oznacza to, że ubezpieczenie zastępuje obowiązek wypłaty odprawy przez pracodawcę. W przypadku gdy kwota z ubezpieczenia jest niższa od odprawy, pracodawca ma obowiązek dopłacić rodzinie różnicę, tak aby członkowie rodziny otrzymali łącznie świadczenie w wysokości odprawy pośmiertnej określonej w § 2 i 6.
Zastosowanie art. 36 § 11 Kodeksu pracy:
Odesłanie zawarte w § 3 do art. 36 § 11 Kodeksu pracy oznacza, że przy ustalaniu okresu zatrudnienia, od którego zależy wysokość odprawy pośmiertnej, uwzględnia się również okresy zatrudnienia u poprzednich pracodawców, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231 Kodeksu pracy (przejęcie zakładu pracy lub jego części) oraz w innych przypadkach następstwa prawnego w stosunkach pracy. Takie rozwiązanie zapewnia ciągłość praw pracowniczych i chroni interesy rodziny zmarłego pracownika.