Odpowiedź prawnika: skarga na bezczynność ANR
Jak wskazuje ustawa o dostępie do informacji publicznej:
Art.10.1.Informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek.
2.Informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez pisemnego wniosku.
Art. 13. 1. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2.
2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.
Trzeba również pamiętać, że nie wszystkie informacje są „informacjami publicznymi” w rozumieniu ustawy. W tym względzie należy posiłkować się art 6 powyższej ustawy.
Przy rozumieniu pojęcia „bez zbędnej zwłoki” warto posłużyć się opinią doktryny prawniczej: „Przepis art. 13 u.d.i.p. ustanawia zasadę udostępniania informacji publicznej na wniosek bez zbędnej zwłoki. Należy przyjąć, iż pojęcie "bez zbędnej zwłoki" nie jest tożsame z pojęciem "niezwłocznie", użytym w art. 10 ust. 2 u.d.i.p. (...)Wymaga podkreślenia, iż przepis art. 13 ust. 1 u.d.i.p. przewiduje w zakresie wyznaczenia czasu realizacji obowiązku udzielenia informacji publicznej konstrukcję analogiczną do wprowadzonej przepisem art. 35 § 1 k.p.a., który odnosi się do wszelkich spraw załatwianych w trybie unormowanym w k.p.a. Oznacza to, iż określony w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. 14-dniowy termin na udzielenie informacji publicznej, istotnie krótszy od terminu miesięcznego wskazanego w art. 35 § 3 k.p.a., ma charakter instrukcyjny. Jego upływ nie rodzi ze sobą żadnych materialnoprawnych konsekwencji, a jedynie umożliwia wniesienie środków mających na celu zdyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do udostępnienia informacji publicznych, które pozostają w stanie bezczynności” (Sergiusz Szuster, Komentarz do art.13 ustawy o dostępie do informacji publicznej).
W przedmiocie uprzedniego wezwania do podjęcia czynności to orzecznictwo wskazuje, iż nie jest ono konieczne. Tak NSA: „Skarga na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej może być ona wniesiona do sądu administracyjnego bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa.” (Postanowienie NSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r., o sygnaturze: I OSK 646/10). W związku z powyższym pomijamy analizę odnośnie organu wyższego stopnia.
Jeśli chodzi o właściwość sądu to prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazuje:
Art.13.§1.Wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego.
§2.Do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
§3.Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze rozporządzenia, może przekazać wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu rozpoznawanie spraw określonego rodzaju należących do właściwości innego wojewódzkiego sądu administracyjnego, jeżeli wymagają tego względy celowości.
Właściwość WSA należy więc ustalić zgodnie z §2. Jeśli np. jest to oddział terenowy ANR, właściwym powinien być WSA na obszarze którego swe zadania publiczne wykonuje dany oddział.
Z poważaniem
zespół e-prawnik.pl
