Instalacja grzewcza we wspólnocie mieszkaniowej

Odpowiedź prawnika: Instalacja grzewcza we wspólnocie mieszkaniowej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Problematyką oceny statusu urządzeń grzewczych z punktu widzenia tego przepisu kilkakrotnie zajmował się Sąd Najwyższy. W uchwale z 28 sierpnia 1997 r., sygn. akt III CZP 36/97, uznał on, że "instalacja grzewcza jest urządzeniem nie służącym wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Z urządzeń takich korzystają wszyscy właściciele lokali zarówno w ten sposób, że ciepło doprowadzane jest do przedmiotu ich własności, jak i w ten sposób, że ogrzewane są wspólne części budynku.". Wniosek ten powtórzono w wyroku z dnia 7 lutego 2002 r., sygn. akt I CKN 489/00. Kaloryfer jest częścią instalacji grzewczej, a zatem jest objęty przymusową współwłasnością. Tym samym, obowiązują w stosunku do niego ogólne zasady określone w art. 12 u.w.l. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. Ust. 2 stanowi, że pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.